You win some you loose some, zeggen ze wel eens.
Ik heb al heel veel gewonnen de afgelopen dagen. Maar nu vanmiddag slaat de depressie even flink door....heftig dit nieuwe gevoel....
Zoals gewoonlijk ben ik weer gaan graven in mijzelf en wat ik nu vond maakte mij dus wel heel erg verdrietig op een geheel andere wijze als dat ik gewend ben.
Ik stelde mij de vraag waarom ik mij zo teneergeslagen voelde en liet daarbij alle mogelijke opties passeren. 1 daarvan was eenzaamheid....ik ben bijna 50 en voelde mij best eenzaam. mijn familie woont erg ver weg. en mijn vrienden en dinnen zijn zelf druk....en ik zat dus nu ergg in de put. Ik ging toen verder vragen bij mijzelf heeft mijn Ex-liefde-van-mijn-leven hier iets mee te maken? indirect wel...want ik bedacht mij ineens dat mijn persoonlijk geluksgevoel afhankelijk was van haar in mijn leven....hhmmmmm....klinkt als dat ik dus afhankelijk ben. En haar toch ben gaan verstikken.
De volgende vraag kwam meteen naar boven, hou ik dan van haar om wie en hoe zij is? of hou ik van haar om dat geluksgevoel te hebben....? Dat zou betekenen dat ik afhankelijk ben van elke willekeurige vrouw die mij kust voor mijn geluksgevoel....
Ik zou dan dus een wanhopig zoekende zijn....OMG...dat is eng...ben ik eng? Ben ik zo een wanhopige?

NEEEEE absoluut niet, ik was in 1ste instantie wel meteen heel erg blij met mijn EX. Maar zag al snel allerlei "gebreken(idiote kleinigheden natuurlijk)" aan haar en begon mij daardoor al meteen de vraag te stellen is zij het wel? Daar ik natuurlijk wel ergens een stemmetje had dat zei zij is het echt was er de ervaring die zij kijk uit voor als je je te snel opensteld. Het zit dus heel anders in elkaar zie ik nu.
Ik ben oprecht heel echt van haar gaan houden juist om al die malle gekke dingen, die maken haar zo speciaal en zo uniek.
Maar wat wel het geval is dat ik dus angst heb om weer alleen te zijn, afhankelijk ben voor mijn geluksgevoel van haar. en mij daardoor wanhopig ben gaan gedragen. En nee ik zoek niet de schuld bij mij dit keer alhoewel het nu wel zo lijkt te zijn...
WOW...wat heftig dit zeg... en het klinkt alsof ik mijn dinnen hoor praten. die zeiden ook altijd je bent te wanhopig op zoek....AU,AU,AU,.....

Nu ik dit weet, heb ik totaal nog geen clue hoe ik hier mee moet omgaan...wat doe ik "ertegen"? En kan dat wel?
NU heb ik dus ECHT JULLIE hulp nodig.....want als er 1 ding is wat ik niet wil is op de date met mijn ex ben is als een wanhopig zielig mannetje smeken om mij terug te nemen met tranen en al....dat is iets wat ik ABSOLUUT NIET wil uitstralen!!

PFFFT wat een diep dal is dit vandaag....