is het het lot of maken we onszelf maar iets wijs om door de pijn te komen???.... robbie70

afbeelding van robbie70

lang verhaal sorry, maar de moeite waard denk ik... reakties aub!!!

dit is een reaktie op een verhaal van larisje21... ikhad veel aan haar verhaal net als die van vele van jullie hoe jullie denken en verwerken.... ik geloof echt dat we mekaar verder kunnen helpen...

"ik geloof niet in het lot.... tenminste niet zoals jij dat verteld.. ik bedoel dit niet boos hoor.... wat jij verteld is dat we van alle pijn kunnen leren en als we dat doen een rijker mens worden.
maar waarom zijn we niet in de relatie meer oplettend voor wat er om ons heen gebeurt? als we gek zijn op elkaar zien we de obstakels vaak maar als niet-al-te-belangrijke dingen... onze blik is vertroebeld door de roze mist.
de kunst zou is, om zo nu en dan er eens voor te gaan zitten bij jezelf en jezelf binneste buiten keren en je partner ook.... en dat ook samen doen...
mijn meissie vertelde me achteraf dat de dingen waar zij over struikelde... in haar idee niet de moeite waard waren om aan te geven... omdat ze mij niet onnodig wilde kwetsen met zaken die ze misschien verkeerd zag of dacht dat het vanzelf wel over zou gaan...
nou moet ik eerlijk bekennen dat ze misschien gelijk heeft omdat ik blind was en de zaken misschien had afgewimpeld of er misschien teveel mijn resolute idee over heb neer gebracht, zodat ik onwringbaar en niet voor rede vatbaar bleek te zijn. (terwijl mijn zelfbeeld altijd was dat je met mij alle kanten op zou kunnen, reality shock!)
Ik weet nu na de pijn en het kleine beetje inzicht waarom het over is gegaan... dat dit een hele belangrijke levensles is.
maar deze les heeft een aantal problemen: als je met iemand omgaat die er net zo makkelijk over denkt dat dit maar triviale dingen zijn en je haar/hem niet kan overtuigen dat als je ergens mee zit hoe klein ook, je het moet ventileren, je al gauw als een zeikert overkomt... (ben ik bang) want ik denk dat mijn meissie een beetje dit gevoel had.
de kunst is om te leren tijdens je relatie.... je niet verrijken erna, maar tijdens en samen met elkaar... als het goed zit dan... want als je tijdens je relatie veel ruzie hebt over de kleinigheden en je wil allebij niet toegeven dan leer je dat je niet bij elkaar hoort... dan pas kan je opgeven!
Maar it takes 2 to tango...
Lot geloof ik wel in dat als je mekaar tegenkomt.... en je gevoelens bij mekaar opwekt die specialer zijn dan die andere bij je opwekken.
maar om het goed te doen moet je fucking hard werken.... ik ben lui en laks geweest in de relatie.... heb heel veel liefde aan haar gegeven... en zij super veel aan mij... we hadden alles voor elkaar over en deden ook alles voor elkaar uit het diepste van ons hart. Maar we hebben veel dingen vanzelfsprekend genomen... terwijl er om de hoek dingen sluimerden die gewoon op te lossen waren. als je maar durft te praten en voor rede vatbaar wil zijn. je hoeft niet te veranderen... maar ga eens na of de dingen waar je je aan ergert of aan twijfelt... echt zulke problemen zijn.
dat lot heb je gewoon in handen!

nu realiseer ik me dat ik een les heb gekregen... en inderdaad wordt ik hier een wijzer en rijker persoon door... met het verlopen vd tijd.
maar de grootste shock is ook heel duidelijk... ik heb iemand weg laten slippen... die niet alleen naar mijn gevoel(roze wolk) maar ook naar mijn idee DE perfecte partner is... en ik niet meer voor haar omdat ik mijzelf en onze relatie niet zo nu en dan eens goed heb aangepakt. nogmaals, niet dat ik me moest veranderen naar haar ideaalbeeld maar gewoon de dingen waar ik mezelf wel eens aan ergerde, maar afwimpelde als " ik ben nou eenmaal zo" dat is bullshit.... je moet gewoon altijd aan jezelf werken... en zoeken naar punten die JIJ verbeterd wil zien aan jezelf. (mede door herhaalde tips van je echte naaste omgeving)
deze punten wilde ik al aanpakken toen ik met haar omging... maar was te laks.(een van de aandachtspunten, hihi)
Nu doe ik het omdat ik gewoon als mens wil verder groeien... en ook omdat ik een klap in mijn gezicht heb gekregen die me wakker schudde! nogmaals het gaat niet om veranderen voor een ander, maar voor jezelf.... en vaak heeft het niet eens met karakter eigenschappen te maken. nee het creeerd nou eenmaal karakter bij je, denk daarom.
(wow ik sta helemaal versteld van mijn eigen (wijze) woorden, hihi.

je lot en dat van een relatie met goede basis heb je in eigen handen!! toch?

afbeelding van welpert

Ja dit is heel herkenbaar..

Ja dit is heel herkenbaar.. Ben ook de persoon die het voor mij helemaal was kwijtgeraakt omdat ik te laks was om op tijd te onderkennen wat mijn problemen waren en ze eerst een paar keer heb weggestopt. Ze zegt nog steeds dat ik het ook helemaal voor haar was en dat ik de eerste was voor wie ze zoveel gevoeld heeft maar dat ze het niet meer durft met mij.

In twee woorden: existentiele pijn.

afbeelding van debby

iedereen kan leren zichzelf goed te kennen

robbie ik zag veel waarheden in je reactie,het is gewoon opletten en overzicht houden op jezelf en je relatie als je het er het beste van wil.meer kan je niet doen maar ook de ander moet er net zo hard aan werken anders kun je het schudden.liefs debby

afbeelding van Larisje22

Hey Robbie Is toch helemaa

Hey Robbie

Is toch helemaal geen probleem als jij niet in Het Lot gelooft, dat mag ieder voor zich weten hoor! Misschien is het voor mij ook wel een manier om een beetje weg te lopen van mijn eigen verantwoordelijkheid binnen een relatie en in m'n leven. Zo van: 'ja sorry, ik kan er niks aan doen, het is Het Lot...' Maar dit geeft me op het moment de rust en acceptatie die ik nodig heb, dus ik hou me er nog maar even aan vast Glimlach Heel veel sterkte verder, ik ben blij dat je wat aan mijn / onze verhalen hebt!

Kus Larisje

afbeelding van Anouk

Helemaal goed!

Hee, het gaat zo te lezen alweer een stuk beter met je!! In het begin denk je dat je er nooit meer bovenop komt.. maar heel langzaam komt het dan toch. Ook al zal je je af en toe nog wel rot voelen.
Goed geschreven hierboven, weet niet of ik moet geloven in het lot.
Weet echter wel dat `toeval` niet bestaat, alles gebeurt met een reden en dat zie ik ook heel duidelijk bij jou!! Het heeft je aan het denken gezet.
Ik begin ook steeds beter in te zien dat het waarschijnlijk uiteindelijk toch fout zou zijn gegaan, en dan heb ik liever dat dat zo is dan over een b.v. een paar jaar. Voel me nu ook al weer stukken beter. Als je nog behoefte hebt om te chatten, dan hier mijn hotmail adres: anouk19795@hotmail.com
Knipoog