is hij mijn wachten en liefde waard?

afbeelding van solo

lieve mensen... ik weet dat ik in een hele andere positie zit dan jullie, maar ik hoop dat jullie mij willen helpen met mijn ding

ik heb 8 weken geleden een man leren kennen...
het klikte onwijs goed.. in alles!
ik heb zijn ouders ontmoet, hij de mijne, we deden leuke dingen, gingen stappen met al zijn vrienden, gingen wat drinken, kletsen, hij kwam naar mijn optreden, ik naar de zijne, hij zei tegen een vriend van hem "thats my girlfriend" en hij pakte me daarna vast en zei dat hij hem had verteld dat ik zijn vriendin was.
ik kon alleen maar lief lachen, oke zeggen en hem een kus geven.

we hebben tot 5uur in de ochtend gesproken en gezoend en geknuffeld. we hebben nog geen sex gehad. wel gewoon beetje gekloot, maar nog niet de daad zelf en ik denk dat dat een goed iets is.
ik snap niet veel van mannen, maar wat ik hieruit begrijp is: ik ben dus geen one night stand!
hij streelde over mijn haar en gaf me liefdevolle kusjes op mijn mond en voorhoofd.

hij is 8 jaar ouder en gewoon een man van 32. geen jongetje.
hij is oprecht, eerlijk, lief, caring, serieus, ambitieus, een beetje verlegen
alleen hij heeft het nu zo druk. hij moet werken, album opnemen, optreden, afstuderen, scriptie maken, 3 toetsen inhalen, tv serie opnemen.

ik was naar het buitenland gegaan voor een weekend en ik kwam terug hij belde me op en vroeg hoe ik het had gehad en hij was echt lief en geïnteresseerd ookal was hij ondertussen aan het rennen naar werk. hij vertelde me dat hij de aankomende 2 maanden het super druk zou hebben en dat hij dus weinig tijd voor me zou hebben, maar dat hij dit wel vervelend vond en sorry sorry sorry!
ik zei dat ik het begreep en dat ik hem steunde want school en werk zijn nu gewoon erg belangrijk. dit was 3 weken geleden.

vorige week heb ik hem gebeld en hij was super blij om me te spreken ookal was hij aan het rennen naar het volgende optreden. hij wilde me graag zien, maar wist niet of hij tijd had maar zou me in de loop van de week bellen om af te spreken. hij vertelde dat hij dagen van 12 uur maakt en dat hij daarnaast moet studeren. en ik vertelde hem dat hij na augustus van mij zou zijn als zijn school was afgelopen hij lachte lief en zei dat is okay!
we hingen op...

het is nu 1,5 week later... nog geen contact. dat betekent dat ik hem al 4 weken niet heb gezien

ik weet dat hij vanaf woensdag al aan het optreden is ook op dit moment. en ik weet dat hij niet liegt over zijn drukte en over zijn gedrag wat hij naar mij toont. want hij hoeft niet tegen zijn vriend te zeggen dat ik zijn girlfriend ben en hij hoeft het dan ook niet aan mij te vertellen, hij hoeft mij niet aan zijn vrienden voor te stellen, hij kan ook zeggen "laten we sexen en klaar". hij is serieus en volwassen

wat moet ik nou doen?
ik vind hem zo leuk... is hij het waard om op te wachten als iets zo goed voelt?

willen jullie mij helpen want ik kan wel janken..
wat denken jullie en wat adviseren jullie mij?

super bedankt alvast lieve mensen...

kus solo

afbeelding van Lindaatje

Ik schud je de hand!

Hoi Solo,

Ik schud je de hand!!! Ik heb exact een zelfde situatie aan de hand ...Althans .. soort van... Die van mij is na 9 jaar net vrijgezel en wil gewoon nog even lekker 'vrij' en 'alleen' zijn voor hij aan een volgende relatie begint... Dat heeft hij ook letterlijk gezegd! Daarentegen benaderde hij mij en doet hij dat nog steeds, maar wel steeds minder de laatste tijd.. misschien omdat hij merkt dat ik meer voor hem ga voelen en misschien ook wel omdat dat voor hem net zo geldt, maar dat hij het nog eventjes wil uitstellen .... Ik probeer mezelf niet gek te maken door continu theorieen te bedenken over hoe hij wat bedoelde en wat er door zijn hoofd gaat, of hij niet iemand leukers heeft ontmoet, etc. etc. Maar dat is erg moeilijk.... Ik heb mezelf een keuze voorgelegd ; OF ik ga hem vragen wat hij voor mij voelt en of hij mij net zo leuk vind als ik hem. Met het risico dat hij er als een haas vandoor gaat... OF ik ga mijn eigen gangetje en laat hem ook zijn gang gaan.... Als ik hem zn gang laat gaan, dan komt hij vanzelf als hij echt geinteresseerd is ... Ik heb vooralsnog voor het laatste gekozen.... maar ondertussen ga ik wel door met mijn leven en ga ik nergens op zitten wachten ..... dat is dan maar zijn risico!

SUCCES!!!

afbeelding van ikke_23

Ik kan me je situatie ook

Ik kan me je situatie ook heel goed indenken. Ik heb het vorig jaar gehad; om een lang verhaal een beetje kort te maken: op vakantie iemand ontmoet; klikte heel erg goed en het voelde ook heel goed. Na de vakantie een aantal keer afgesproken, totdat zijn nieuwe opleiding begon en hij het ook erg druk kreeg (we zitten ook met een redelijk grote afstand). Dus afspreken kwam er ook een aantal weken niet van. En toen begon ik onzeker te worden; voelt hij nu echt wel iets. En dat is een aantal weken zo door gegaan. Achteraf had ik beter eerder kunnen vragen hoe het nu precies zat, dan had ik eerder geweten dat hij er niks meer in zag.
Misschien is het goed om hem in ieder geval duidelijk te maken wat je voelt voor hem, als dat nog niet het geval is. Ik kan mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik dat toen niet eerder heb gedaan, en het maar op zijn beloop heb gelaten. Verwijt mezelf nu wel eens dat ik er misschien niet eens genoeg voor gevochten heb. En ik voel me stom dat ik toen weken op hem gewacht heb, terwijl hij eigenlijk voor zichzelf al wist dat hij niet verder wilde. Maar hij bleef wel sms-en, en dat heeft mij doen denken dat het allemaal nog wel goed zat en het echt alleen kwam door de afstand en de tijd dat we elkaar niet konden zien.
Nouja, iedere situatie is anders, maar als ik het nog eens mee zou maken; ik zou niet meer afwachten, maar duidelijkheid willen. Nu zeg jij wel dat het voor jou ontzettend goed voelt, en ik moet zeggen dat ik toen als ik heel eerlijk ben al wel het gevoel had dat er iets niet helemaal goed zat. Het blijft moeilijk. Misschien dat je iets aan mijn reactie hebt, maar je moet uiteindelijk echt doen wat voor jezelf het beste voelt.
Veel sterkte ermee!