Loslaten is moeilijk. Ik weet niet of ik mijn ex al echt heb losgelaten. Ik denk nog regelmatig aan haar. Herinneringen aan wat eens was en nu weg is. Wanneer ze in mijn hoofd komt dan denk ik aan de leuke dingen die we gedaan hebben. Ook denk ik aan de dingen die ze me geflikt heeft. De laatste keer dat ik wat van mijn ex heb gehoord was met mijn verjaardag. Dat is nu iets meer als een maand geleden. Dit was geheel onverwachts. Ik dacht dat zij niets meer zou laten horen op mijn verjaardag, totdat ze me belde om me te feliciteren. Daar was ik toch wel blij mee dat ze mijn verjaardag niet links had laten liggen. Ze heeft me toen ook uitgenodigd om te komen kijken naar een optreden van haar. Ze zingt namelijk sinds dat het uit is. Ik dacht dat dit morgen of overmorgen was. In eerste instantie was ik van plan om daar heen te gaan. Nu denk ik er toch anders over. Ik wil er niet meer heen. Het enige wat ik dan zie is een stuk verleden wat weer terug komt. Ik heb er niets aan. Ik zou heel graag weten hoe het met haar gaat, maar ben bang waar ik achter kom als ik daarheen ga. Ben eigenlijk gewoon bang voor meer pijn en teleurstelling. Ben heel benieuwd of ze nog wel eens aan me denkt. Maar ik heb voor mezelf besloten om niet te gaan. Laat haar maar lekker zingen voor haar familie en haar oude en nieuwe vrienden. Ik hou van haar (misschien in mindere mate of op een andere manier als dat ik eerst deed) en ik mis haar heel erg. Maar dit heeft ze gekozen en die keuze van haar heb ik maar te respecteren. Het beste is om gewoon door te gaan met je leven en daar ben ik nu mee bezig. Ik heb nog wel eens momenten dat ik echt heel verdrietig ben. Dit zijn dan vooral de momenten dat ik alleen ben. Ik weet wel dat ik voor mijzelf in ieder geval al een goed eind op weg ben. Ik ben geen hoopje ellende meer. Ik ga er weer op uit en heb meer plezier in mijn leven. Ook heb ik nieuwe vrienden leren kennen. Ik heb een heleboel over mezelf leren kennen en ben een heel stuk gegroeid qua levenservaring. Ben een stuk volwassener geworden in mijn eigen gedrag. Ook dit is belangrijk. Zonder ellende herken je geen geluk denk ik dan maar. De ellende is in ieder geval een stuk minder. Wat dit allemaal moet ik mijn ex toch bedanken voor al deze dingen die ze me heeft gebracht.
* Als zij het niet uit had gemaakt, dan had ik mijn nieuwe vrienden niet leren kennen. EX... bedankt!
* Had zij het niet uitgemaakt, dan wist ik nu een heleboel fouten aan mezelf nog steeds niet. EX... bedankt!
* Had zij het niet uitgemaakt, dan had het mij een heel stuk aan levenservaring gemist waar ik heel blij mee ben. Het helpt me wel verder in mijn leven bij wat ik wil bereiken. EX... bedankt!

Zo dit moest ik weer even kwijt.

Hoeveel je ook voor iemand doet na afloop van een relatie telt niets meer mee. de steun die je altijd heb gegeven tijdens de periode dat hij/zij het moeilijk had en daar was jij dan om hem/haar weer uit dat dal te trekken, dat telt niet meer. en dan krijg je het gevoel dat je het voor niets heb gedaan want nu zit je in een dal en wie trekt jou daar nu uit je ex niet in ieder geval. en vaak genoeg gehoord ik hou zoveel van je niets of niemand zal ooit nog tussen ons in komen lieverd, je bent de ware ohja als het zo was waarom is het dan uit ??? of ik wil heel erg oud met je woorden blablabla alles wat ze zei geloofde ik ook en nu is het over en uit en nu betekend alle die woorden helemaal niets meer.

NTM

Loslaten hoe doe je dat? Nou ik had geen keus...mijn ex heeft me verlaten, had direct een nieuw liefje die heel goed bij hem past blijkbaar, dus tja....weinig keus!

eem brief, een gesprek, helemaal niks meer laten horen... heb t allemaal geprobeert... en toch was het steeds geen loslaten.. ik wilde het wel, maar tegelijkertijd hoopte ik op een soort spijt-reactie van hem...

echt loslaten doe je in jezelf.. daar hoef je je ex niet van op de hoogte te stellen.. denk dat zij het verschil ook wel merken..
als je je ex hebt losgelaten, dan kan je (met mate) contact blijven houden, of juist niet.. dat ligt aan de situatie denk ik..

volgens mij kan ik nu eindelijk zeggen dat ik m echt heb losgelaten.. ik wilde dat ook aan hem meedelen, in een brief ofzo.. had er aan gedacht dat met valentijnsdag op te sturen.. dat dat mn officiele afsluitdatum zou zijn.. maar ik doe het niet.. er verandert niks mee, alleen ben ik er zelf weer extra mee bezig en dat was juist niet meer de bedoeling

het is goed zo

Happiness is the best revenge

Nou ...ik heb het gedaan... ik heb hem losgelaten.. vanochtend heb ik hem een kaartje gestuurd met de tekst dat ik hoop dat hij heel gelukkig wordt en dat ik graag toch goede vrienden wil blijven...daarna heb ik uitgebreid overgegeven..... hij heel blij... belde mij...dank je lieverd ik zal altijd van je houden (!!!)ik heb de laatste dagen zoveel gehuild, de laatste maanden zo hard hiertegen gevochten ... maar het heeft alleemaal geen zin gehad... hij was heel lief tegen mij... "pijnig jezelf niet zo... je bent aan het vechten metjezelf " had hij gezegd.. hij is nou eenmaal smoorverliefd op zijn internetdame en bloedserieus... dit is ook de reden dat hij na 14 jaar de relatie heeft afgekapt met mij.. ook al heeft hij haar nog niet gezien... zo zeker is hij van zijn gevoel voor haar... de twijfel die hij eerst nog had is nu weg... daar we te veel op elkaars lip hebben gezeten en in een huis wonen.. ( nog steeds).. blijkbaar is dit funest geweest... de laatste hoop is totaal vervlogen ... HET IS OVER UIT...OVER>>> FINITO>>>>BASTA !!!! ik voel me ziek... rillerig.. moet constant overgeven.. maar ik wil graag humble zijn... ik wil besete vrienden met hem blijven... hij is naast mijn partner ook echt altijd mijn besete vriend geweest...maar ik weet nog niet goed hoe ik mij moet gedragen... zijn internetbabe heeft gevraagd of ze mij ook mag leren kennen... kunnen we misschien vriendinnen worden zei ze ... toen heb ik weer overgegeven... heb gezegd.. alles op zijn tijd .. misschien ooit in de toekomst...maar nu niet ! hij heeft gezegd dat hij mij graag helpt aan een nieuwe man, mocht ik er klaar voor zijn ( ben ik nie)....en dat hij hoopt dat ik iemand veel beter dan hij tegen het lijf loop en supergelukkig word... ( kan ik me nu niets bij voorstellen... ik vind mijn ex echt vrij uniek...)...vanavond gaan we een hapje eten en een biertje drinken om onze nieuwe vriendschap te "vieren"......voel me echter zo gammel als wat.. heb niet goed voor mezelf gezorgd...12 kilo afgevallen...constant overgeven en maagklachten... te veel gerookt.. gedronken en te weinig geslapen...ik hoop dat ik oprecht happay kan doen vanavond.. maar het is me ook al een paar keer gebeurd dat ik in een vol cafe midden in het centrum van rotterdam begon te janken en niet meer kon stoppen...hou ik van hem ? het antwoord is JA.... alleen is loslaten... gewoon jezelf sacrificen...voor het geluk van de ander en dat is...................... zoooooo pijnlijk...

Ik moet het nog doen hem loslaten ben wel op de goede weg. Ik vraag mezelf af of ik het nu echt moet gaan afsluiten door middel van een brief. Ik wil hem nog zoveel vertellen over waarom ik denk dat het fout is gegaan en ik vind dat hij dat moet weten. Het vrienden blijven zal verwateren dat weet ik zelf ook wel dus ik ga het langzaam subtiel afkappen. Het ergste is dat ik weet dat ik hem ooit wel weer zal tegenkomen met zn nieuwe liefde daar kan ik niet aan ontkomen.

Faye

beste NTM,

hier is mijn verhaal: www.ldvd.nl/node/3803

groetjes roel

Volgens mij heb ik het wel meerdere malen gezegd/geschreven.

*zucht*

NTM wanneer was je haar voor de 1e keer kwijt? Hoe lang had de relatie geduurd en hoe lang hadden jullie toen? Na hoe lang kwamen jullie bijelkaar en hoe lang duurde de relatie na hereniging? en waarom was het uiteindelijk toen uitgegaan? Een groot vragenbombardement, maar als ik dat weet , weet ik je verhaal tenminste en dat interesseert mij.

groetjes roel

Dat is mooi Janneke, maar het probleem bij is dat het erg stroef gaat, omdat haar moeder en een goede vriendin van haar ontzettend zaten en (niet dat het nu uitmaakt) zitten te stoken om haar van mij af te trekken.

Ik was te oud enzo zij 21, ik 29 en continu zeggen dat ze eerst moest uitleven voor ze aan een echte relatie begon en nog meer.

groetjes roel