Kan het dan gewoon niet goed gaan...?

afbeelding van again52

Het leek zo mooi...

Ondanks een roerige start die door elke kenner wordt afgeraden (beiden midden in een scheiding, verhuizing , etc etc)
ging het in het begin echt goed, je kunt echt spreken van tweelingzielen. (hormonen zeggen de kenners)

Het mocht niet zo zijn na een dik jaar ging het niet meer....als donderslag bij heldere hemel sloeg de breuk in.
na een korte afkoeling wist ik het zeker, dit kon niet, was niet zo en het kon wel degelijk...
3 maanden later en een "ex terug methode" zijn we opnieuw begonnen.

Veel fijne dingen gedaan , leuke plannen uitgevoerd en gemaakt, de vakantie niet samen doorgebracht wat het vuur hoger deed oplaaien.
De laatste 2 maanden onstond toch geleidelijk aan meer ergenis, het op eieren lopen idee, was duidleijk aanwezig.

Te weinig communicatie ? te verschillend? te vroeg?
Hoe dan ook, vooraf gaande aan wat een leuk weekend weg had moeten zijn, kan ze niet meer.
Te veel discussies en verschillen...er is nu geen relatie meer.....

Dat was 3 dagen geleden, s avonds langs geweest, moest haar zien,, vasthouden, voelen , ruiken etc etc
Zo fijn en zo'n pijn met zn 2 en, wel berustend... weet niet waar het heen gaat, wat het wordt.

Zij is vandaag voo reen lang weekend gegaan... even langs geweest (voelde gewoon dat t moest)
Gek is het dan hoe goed en vertouwd en compleet dat het voelt, toch.... het is niet meer.. en nu...?

Het moet nog landen, in shock, voelt niet goed, mn liefdes helft is er niet meer, mn maatje is weg...
Nu verwerken, op mn eigen manier, de 2e keer in 2 jaar een break, wel anders en toch ook niet.
Komt het nog weer goed of mag het niet zo zijn, is dat de shock die spreekt?
De hormonen van ldvd die dit laten denken...

Ik weet het echt niet, alles kan en toch ook niet...
ze schijft mij "zou graag willen dat je de sleutel houdt...."

ook dat weet ik niet, de kenners gaan zeggen...."teruggeven, dat is hopen tegen betyer weten in"
heb veel gedaan wat de kenners hebben gezegd, het heeft me gebracht waar ik nu sta.
Het is nu tijd om het op mijn eigen manier te gaan doen, nu ik eindelijk de tijd durf te nemen oiim even niets te doen.
Even niet als een wetenschapper zorgen dat ik haar terug win...

Natuurlijk zoiu ik het heel graag willen, maar er is zo veel gebeurt, heb nog veel te verwerken is gebleken net als zij...
het komt zoals het komt, loslaten is gelukkig niet zo letterlijk als het klinkt, even afstand nemen is goed..
hier bloggen is mooi, ik ben niet boos, we hebben geen ruzie, er is nog zoveel houden van, dat is niet zomaar weg.

Het komt of het komt niet... maar wat er ook komt ...het is goed, ze is mijn liefdeshelft en dat kan hooguit verschuiven naar een ander plekje in mijn hart, maar verdwijnen zal het nooit.

afbeelding van waterman

Hoi again52

Ik denk dat je inderdaad wat minder moet kijken wat de kenners er van zeggen, en wat meer je eigen weggetje hierin leren kennen. We zijn immers allemaal amateurs, niemand die de handleiding gevonden heeft en dus weet hoe het moet. En van de andere kant, we zijn natuurlijk allemaal lerende wezens. We leren van onze fouten, en we kunnen er over praten. Maar experts? Er is maar een expert over jouw leven, toch?

Je kent de uitdrukking toch: Sadder but wiser. Zorg dat je veel wiser wordt, zorg dat je niet te veel sadder wordt.......

Heel veel sterkte!
Waterman

afbeelding van Hetlevenismooi

@again52

Wat schrijf jij het met veel liefde.
De shock is pijnlijk.

Zolang de liefde ons bindt, dan zit het goed in een relatie.
In voor en tegenspoed.

Veel sterkte!!!

afbeelding van again52

Zo mooi en toch....

Wat kan het raar lopen....
Zo krijg je duidelijk het bericht " het kan niet meer"
Alles is te wijten aan ADHD... Niet de man zelf maar wel de " beperking"
Dat doet zeer ... Heel zeer...dan de gesprekken, tegengestelde reacties.
In de berichten " alles ligt aan ADHD" , in de gesprekken het ligt aan beide, ADHD is lastig , oke, maar zij kan er niet mee omgaan en dat vond ze erg...heel erg....zegt ze.
Ik geloof dat ze dat op dat moment ook echt vind of denkt...

Dan een berichtje " heb een boek gekocht -adhd en relaties- , mag je wel lenen .......
Wat mooi... Zoiets doe je niet om bol.com te spekken ....toch...?
Begin te lezen, herkenning, erkenning, shock, verdriet...wat heb ik mn partner aangedaan....

Dan lees ik verder pfff... Ok...de ADHD er kan eea veroorzaken door een serie van gebeurtenissen. Ik kom al snel te laat idd, impulsief ...komt zeker voor, ook land een ruzie bij mij minder heftig ...en ben t vooral erg snel " vergeten" ....

Maar de partner heeft. - zo lees ik- ook een aandeel- .... jammer genoeg heeft ze delen ook gelezen ( niet t boek maar diverse delen) voordat ze. Boek bij mij bracht.
Ze ( Afgestudeerd erkent totaal niet haar aandeel, zoals de kritieken die gegeven zij , niet alleen over mij maar zelfs over midden in de nacht brodd gaan eten, hoe ik afspraken met mn dochter maak, omga met de opvoeding van mn dochter ( 21 ) ...sommige terecht en allen vast goed bedoeld.
De kritieken lijden tot een eierschaal dans, voorzichtigheid geboden.

Dan een gesprek, dat ze niet de energie ( over ?) heeft, om te leren omgaan met de relatie (EN ADHD) , alle internet sites zeggen dat het veel , heel veel moeite kost.... Jammer erg jammer...
We moeten ook niet wanneer we elkaar wel zien het alleen hierover hebben dat is erg beladen...laten we vooral ook " leuke dingen" doen.

Pffff geen energie voor een relatie, wel zien, niet zien... Leuke dingen...wat wil je precies...
Ok, dus leuke dingen, " we hebben nog een afspraak voor dat concert staan, kaarten heb ik inmiddels wel.... ( dat is toch een " leuk" iets ...?)
Krijg via app terug " ga ik overnadenken" .... Tja dan ben ik toch maar gewoon een mens die weer op zn snuit gaat , had ik het op zn beloop moeten laten? Wellicht niet moeten vragen, want toch verwacht jedan hoop.....

Gezien de uitspraak over geen energie ed...terug gestuurd ...nadenken is niet nodig, ik wilde weer eens te snel. Je verhaal was duidelijk...

Boos antwoord : t was een naar bericht, ik had mn beslissing dus gemaakt ( geen contact...waardan ... ..)
Het mond uit in een kleine uitleg wat ik wel bedoel en een antwoord dat het niet ging zoals ik verwachtte en dus maar op die manier reageerde.

In die zin trek ik het mijzelf aan, dat ik hier mijn eigen aandeel in neem.
Was ik zo wijs en doortastend geweest om alles in een keer af te stoppen, dan had dit niet voorgevallen. Mijn manco is toch liefde....hier mag ik een lering uit halen.... Een relatie kun je niet in je eentje redden hoeveel energie je er ook in wilt stoppen.

Heb altijd gedacht. En nog eigenlijk, dat dat wat een ander zegt hoe het zal gaan niet voor mij is, omdat ik. / wij onze koers bepalen.
Wellicht meer een kwestie dat ze via een zachte weg eruit wil stappen zodat ze het gevoel heeft geen schade te veroorzaken.... Helaas...

Nu toch eens besloten om er deskundige coaching bij te gaan zoeken.

afbeelding van torn

# Goed voornemen!!

again52 schreef:

Nu toch eens besloten om er deskundige coaching bij te gaan zoeken.

Voor de relatie, de verwerking van de relatie(-breuk) of voor (ik ga er even op basis van wat je schrijft dat je het over jezelf hebt i.p.v over haar) je ADHD?

Wat het laatste betreft, goed voornemen. Zeker doen.
Niet om de relatie alsnog te willen redden, ook niet voor haar, voor jezelf.
Niets verkeerds aan om meer inzicht te krijgen in 'hoe je hoofd werkt' en de copy-mechanismes die je waarschijnlijk hebt aangeleerd door de jaren heen.

Normaal gesproken ben ik niet zo van die in mijn beleving ietwat hysterische Amerikaanse fora's vol met label-plakkende gefrustreerde leden maar dit vond ik voor persoonlijk mijzelf wel een treffend, bemoedigend en ondersteunend blog: http://www.sharischreiber.com/ADD.html

En daarnaast staan er ook razend interessante blogs voor mensen die menen met een partner van doen te hebben gehad met het B-label