Het bezoek van vrijdagmiddag heb ik op me in laten werken.
Eerste reactie was dat hij me helemaal niets meer kon schelen. Alle gedachtes die zo vaak dagelijks bij me opkomen, die te maken hebben met hem, duwde ik weg: niet meer relevant.
Vandaag daar al iets op teruggekomen.
Maar zijn gedrag: zo spelend met gevoelens van vrouwen ..
Ik heb er zoveel last van gehad, en waarvoor? Voor een keus waar hij niet eens honderd procent voor gaat, omdat hij, als hij mij ziet, ook wel weer wat wil..

Met een vriendin gewed hoe lang deze relatie van hem gaat duren.
Ik denk: half oktober. Zij denkt: januari 2006. Vind ik nog lang.

Heb hem gisteren een sms je gestuurd van 2 woorden: PLEZIERIGE VAKANTIE!
Lijkt mij geen smsje dat gevaar oplevert voor je relatie als Groot Gevoel dat ziet.
Het regende pijpestelen, okee, je kan zo'n wens bijna als sarcastisch opvatten. Maar ik bedoelde het alleen maar attent.
En:...? Geen reactie tot nu toe!!!!

Heb het nu eigenlijk wel gehad.
Heb zin om een ietsje pietsje wraak te nemen.
Heb zin om hem te laten weten als hij weer terug komt van vakantie dat ik hem niet meer nodig heb om mij gelukkig te maken.
Heb zin om op zijn jaloezie te gaan spelen: toen jij op vakantie was is het steeds closer geworden met M. ..
Het lijkt me beter even geen contact te hebben daarom..
Niet dat hij gelijk contact had willen hebben, verwacht ik niet, maar zo'n mailtje krijgen, zet hem vast wel aan het denken...
Op een of andere manier geef ik daarmee uiting aan mijn kwaadheid.
Je hebt me heel erg geraakt, je hebt het nauwelijks door en je gaat vrolijk verder en je denkt dat ik er nog steeds voor je ben als dat zo uit komt..

Heb ik hem ook niet meer nodig als vriend?
Ik zit tegen die grens van niet meer, ook al heb ik op deze site vaak beweerd dat ik dat altijd nodig zal hebben (18 jaar vriendschap) . Of is deze bui tijdelijk? Nou.. ik denk dat ik groei, ik voel dat mijn kracht toeneemt ( ook door mijn boosheid over vrijdagmiddag: zijn nonchalance over alles!).
Iets wat geloof ik Morgann zei: je denkt dat je niet zonder hem kunt, maar intussen doe je het al een maand zonder hem..
Kan ik dan niet doorzetten?Kan er toch nog wel een maand bij?

Er is steeds een liedje bij een reclame voor Orange: I never thougt I 'ld miss you, half as much as I do, I never thougt I 'ld feel this way, the way I feel about you..
En elke keer als ik dat hoor, dan denk ik niet dat het op MIJ slaat, maar op hem... Hij zal deze tekst gaan voelen omdat ik nu eens een drempel op ga werpen!!
Die tekst geeft me kracht.

Ik hoop dat ik het vast hou, met jullie steun kom ik een heel eind!

Liefs,
Geraldine.