kapot geslagen spiegels

afbeelding van bobby1972

Ik zit op moment van schrijven op de bank in mijn tijdelijke woning. Tijdelijk omdat ik per 1 februari 2015 ga verhuizen naar mijn eigen woning. Het is wrang want het zou de woning zijn waar ik met mijn liefde zou Latten.

Ik heb een enorme fout gemaakt waar ik niet heel veel waarde aan hechtte maar wat haar enorm gekwetst. Deze inschattingsfout heeft en er voor gezorgd heeft dat de angsten waar ze toch altijd al tegen vocht en waarbij de liefde het altijd overwon nu de overhand hebben genomen. Zij voelt zich gekwetst, teleurgesteld en is in haar vertrouwen beschaamd.

En nu ? Nu zit ik alleen en ga per 1 februari ergens wonen waar geen ziel in zal zijn omdat zij er niet is. Ik mis haar verschrikkelijk. Alles doet me aan haar denken. Muziek, films, kleding, eten en boodschappen doen. Het klinkt misschien gek maar we vonden het leuk om samen boodschappen te doen. En laat dat nou net een van de dagelijkse bezigheden zijn. Ik bemerk dat ik al meer dan een week niet naar de winkels ben geweest, me opsluit en als ik wat moet eten de voorraad aanbreek of wat bestel. Ik ben 11 kg afgevallen alleen maar door het verdriet en het gemis.

De toekomstplannen en dromen als samenwonen en trouwen liggen als gebroken spiegels op de grond en ik zie alleen nog maar doorbroken lijnen die mijn dromen hebben veranderd. Ik zie niet meer helder en het enige is hoe kan ik een grove fout weer herstellen, haar duidelijk maken dat het niet is zoals zij denkt dat het is en haar hart weer voor mij winnen. Liefde kan toch niet zomaar voorbij zijn. Je kan toch niet ineens niet meer niet van iemand houden of ineens niet meer verliefd op iemand zijn. Het is stil omdat zij dat wil en dat is de enige manier waarop ik mijn liefde aan haar kan tonen door haar roept om stilte te respecteren.

Ik zou willen dat ik de spiegels weer kon lijmen maar welke lijm moet ik daarvoor gebruiken..... Ik zie het niet meer helder en het enige dat de spiegel toont is een gebroken gezicht

afbeelding van Hetlevenismooi

@bobby1972

Hoi Bobby,

Ik heb je andere blog ook gelezen en je hebt veel verdriet, dat is duidelijk. Vreselijk gevoel!
Je ex heeft dingen gezien en gelezen die voor haar misschien de doorslag gaven op zich al. Heftig! om dat te lezen, lijkt mij.
Al zeg je dat ze dat niet het hele verhaal weet.
Dat hoeft misschien ook niet, of wel.

Is het geen idee om een brief of mail te sturen waarin je alles uitlegt zoals het dan is gegaan? Face to face heeft niet geholpen. Het gevoel dat je er alles aan hebt gedaan?

Liefde kan anders worden of verdwijnen. Heb ik ook meegemaakt.
Jullie hebben elkaar leren kennen, verliefd geworden en dan is het de vraag, is het blijvend?

Ja, ik dacht misschien een brief of mail zodat ze het op zich in kan laten werken. En het eens overlezen omdat het op papier staat.

Sterkte met je verdriet.

afbeelding van Pallmallwoman

@Bobby

Eerst ff deze:

Citaat:

al zeg je dat ze niet het hele verhaal weet, dat hoeft misschien ook niet of wel

waarom zou je het hele verhaal niet vertellen?
Leuk dat advies van hetlevenismooi, maar na aanleiding van jou verhaal zou ik het niet doen, anyway die keus ligt bij jou, je geeft in je blog al eerder aan dat ze hard gewerkt heeft aan haar bindingsangst, tijdens jullie relatie.....dat heb jij, zoals ik het lees, in haar ogen niet echt gerespecteerd, Althans zo is hoe ik het zie, afgaande vanuit jou verhaal, elke vorm van contact zou nu op dit moment aafrechts kunnen werken, zeg hiermee niet dat dat zo zal zijn, maar ik als vrouw zijnde zou dat niet oke vinden, je hebt ondanks je wel of niet fout bent geweest, dat laat ik in t midden, haar vertrouwen in jou beschaamd, dat is een pijnlijk iets, dan kan je aantonen op facebook dat er ECHT niets is, maar hoe zit het dan voor haar, dat je ook op whats app online was diep in de nacht? heb je haar ook inzicht gegeven in jou nachtelijke whats app gesprekken? 

en nogmaals wil hier niet wijzen naar jou fout of niet fout...wat ik wel probeer is jou in haar schoenen te plaatsen, draai de rollen eens om, -jij hebt hard gewerkt aan je bindingsangst en uiteindelijk bind je je aan iemand en diegene doet wat jij zou doen?  ze heeft een zakelijke deal met een man, en die maakt toespelingen, zou je dan ook zo reageren zoals je nu reageert?  als je er achter zou komen na alle tijd en moeite die je gestoken hebt in je bindingsangst? weet zeker dat t jou ook keihard zou raken! en teleurgesteld zou zijn! of zou je denken hmmm nou ja ik begrijp t wel? want die zakelijke deal is die er gekomen? of is dat voor de deal plaats vond, afgekapt? en ben je daar uiteindelijk slechter van geworden? wat ik me af vraag is: waarom je niet direct eerlijk geweest bent richting haar, zo van he kan een zakelijke deal krijgen maar kijk nu eens wat er gebeurt? hoe gaan we hier mee om? dan had je haar betrokken in het gebeuren en was het naar mijn idee anders afgelopen....of zit ik er nu helemaal naast...je schrijft dat je dingen graag bespreekbaar wil maken, blijven communiceren is een must, waarom heb je in deze niet gecommuniceert? of raak ik nu iets bij je aan waardoor je weer aanvallend terug reageert?

*sta bekend om mn lompe reacties neem t me niet kwalijk bedoel t vaak niet zoals ik t schrijf, heef te maken met zeggen en lichaamstaal die je nu niet ziet*

afbeelding van bobby1972

Dank je wel

Hoi dank je wel......

Je zegt idd dat de liefde kan veranderen of verdwijnen dat ben ik met je eens maar niet binnen 5 weken. In parijs wilde ze nog een toekomst. Ze is idd geschrokken van iets wat ze heeft gelezen en daardoor is ze in haar angst geschoten. Ik zou natuurlijk een brief kunnen sturen maar ze heeft aangegeven nu geen contact te willen. Het frustreert me dat we niet kunnen communiceren..... dat ze alle communicatie afkapt...... Daardoor sta je machteloos en dat voelt niet fijn en zie ik alles door mijn handen wegglippen en dat is zo fucking oneerlijk en pijnlijk. Iedereen maakt fouten en iedereen verdiend op zijn minst een kans om zijn kant van het verhaal te vertellen en zeker als je al zo lang een relatie hebt waarin alles besproken werd. Ik zou bijna denken dat het een excuus is om de knoop door te hakken maar ze niets anders had dan om me mee te slaan. aan de andere kant is het wel herkenbaar bindingsangst gedrag....... Maar goed i am fucked en zit met de pijn en het verdriet vanwege het verliezen van de liefde van mijn leven en het kut gevoel dat zij net zoveel pijn en verdriet heeft door mijn toedoen.....

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi bobby,

Waar is liefde tegen bestand, overwint de liefde het weer, of dit keer niet? De geborgenheid, het vertrouwen, is het er nog in die liefde of is het weg?
Als je bedenkt dat je ex het moest doen, de relatie beëindigen.
Net zoals jij het niet moest doen, de relatie beëindigen.
Het is toch een wil van iemand.
Ze kon niet anders.
Voelde het niet meer zoals het is geweest.
Dat is de realiteit.

Misschien is het wel goed om aan jezelf te gaan werken, het gaat ook om jou toch. Jezelf goed verzorgen. Dat afvallen heb ik ook zo erg gehad. Zo een eetrem. Dat ging makkelijk toen. Knipoog
Ga wat met je pijn doen.
Wat mij vooral ook heeft geholpen is (snel)lopen. Er op uit gaan. Onder de mensen. Het ging er niet weg van maar je komt toch in een andere toestand terecht dan steeds zitten kniezen op de bank. Zodat je wat kracht kunt opbouwen.
Niet gaan wegkwijnen.
Je moet met jezelf op pad, altijd weer toch. Onschuldig

Haal je kracht naar boven.

afbeelding van niekmistje

Beste Bobby, Allereerst

Beste Bobby,

Allereerst begrijp ik je verdriet en je frustratie volkomen. Zulke dingen komen hard aan en daar is soms erg moeilijk mee te dealen. Echter is er wel de mogelijkheid OM er mee te dealen. Een mogelijkheid die ook voorkomt dat je jezelf in een isolement stopt en je gezondheid eronder laat lijden. Ik begrijp dat dat je momenteel weinig kan schelen, maar je lichamelijke gesteldheid heeft een grote impact op hoe je je geestelijk voelt. Zodra je jezelf lichamelijk gaat saboteren omdat je je klote voelt kom je in een neerwaartse spiraal terecht die kan lijden tot depressie. Dat moet je echt niet willen.

Wat gebeurd is, is gebeurd. Vanaf nu kun je alleen nog maar de stukken bij elkaar rapen en er het beste van maken. Ik ken jullie hele geschiedenis niet, maar voor zover ik hier lees is zij degene die de keuze heeft gemaakt geen onderdeel van je leven meer te willen zijn. Hoe wrang en zuur dit ook is, je kunt er niets aan veranderen. Het heeft ook geen zin om jezelf achteraf voor je kop te slaan. Je leert van iedere ervaring en hopelijk doe je er wat mee voor in de toekomst. Misschien vindt ze ooit nog de weg terug naar je. Ik ben iemand die erg gelooft in het gegeven dat dingen toch wel gebeuren als "het zo moet zijn". Sluit niets bij voorbaat uit, maar ga je leven niet stilzetten omdat iemand anders niet erin voorkomt op de manier zoals jij dat graag zou zien. Daarvoor is het leven simpelweg te kort.

Wat ik voor nu aan je zou willen aanraden is dat je zorgt dat je gezond gaat eten en je huis uit komt. Ga naar de sportschool en zorg dat je goed in je vel gaat zitten. Ook heb je daar weer kans om nieuwe mensen te ontmoeten en de mogelijkheid om een nieuw hoofdstuk in je leven aan te snijden.

Sterkte

afbeelding van waterman

Hoi Bobby

Ik denk dat je er verstandig aan doet iets meer afstand te nemen. Van haar, maar vooral ook van je eigen emoties. Je zit jezelf enorm in de weg, op het moment, terwijl je eigenlijk niet zoveel fout gedaan hebt. Het is wel fout gelopen, maar jouw schuld daarin, jouw verantwoordelijkheid daarin, is maar beperkt. Zij speelde ook een rol, he, zij wilde ook niet meer begrijpen wat jij bedoelde........

Neem eerst veel afstand, zorg eerst dat je weer op de been komt. Laat dit geheel even, laat het even.

Geef jezelf niet de schuld van het geheel, wees je eigen beste vriend. Een buddy voor jezelf. Neem tijd...... neem de tijd. Ga jezelf niet het dal inpraten. Dat zou mijn welgemeende raad zijn, nu.

Sterkte!!!!! Hug!!!!
Waterman