Start › Blogs › jij en ik's blog

ken je dat gevoel

afbeelding van jij en ik
Din, 22/01/2013 - 23:17 — jij en ik

Ken je dat gevoel het gevoel
Dat je een hoofdrol speelt in een slechte B film.
Dat je leven word geleid zonder dat je er maar een enkele effect op hebt.
Dat je een rol in deze film speelt maar de personage niet de goede rol is .
Steeds vaker heb ik het gevoel dat ik ergens een hoofdrol in speel terwijl dit niet mijn leven is
Ik niet de persoon ben die deze rol hoort te spelen.
Ik kijk naar mijn leven en ik herken en niks in van hoe ik de film graag had gezien.
Ik zie foto waar ik op sta maar de bijbehorende emoties voel ik niet.
Ik leef mijn leven doe mijn ding maar ben er eigenlijk niet.
Niet echt , ik geniet niet van de dingen waar ik van zou moeten genieten.
Ik herken me zelf niet.
Ik ben bang dat ik mijn eigen al een hele tijd kwijt ben.
Wat ik ook doe welke beslissing ik ook met mijn ex maak het zal nooit lukken als ik mij zelf niet ben ik niet gelukkig ben met mij zelf.
Er is een lange weg te gaan en ik hoop dat ik deze snel kan volgen.
En ik eindelijk kan zeggen ik ben gelukkig zowel met mij zelf als met mij leven…

( los van mij dochter dan he zij is het enige waar ik van geniet)

Woe, 23/01/2013 - 02:46 — 2emotional
afbeelding van 2emotional

herkenning

Je mooie tekst doet me zo hard denken aan het gevoel ik had gedurende het laatste jaar van ons huwelijk...
Vooral dan dit stukje:

Citaat:

Ik leef mijn leven doe mijn ding maar ben er eigenlijk niet.
Niet echt , ik geniet niet van de dingen waar ik van zou moeten genieten.
Ik herken me zelf niet.

Scheiden is echter niet de oplossing die ik had gewenst om dit op te lossen.
Misschien is het wel de enige mogelijke oplossing, ik weet het niet.
Ik hoef het ook niet te weten.
De beslissing is genomen, de keuze gemaakt.
De toekomst zal wel uitwijzen of dit een oplossing was.
Ook mijn ex wens ik veel succes in haar zoektocht naar een oplossing voor hetzelfde probleem.

Don, 21/02/2013 - 14:04 — 2emotional
afbeelding van 2emotional

Herkenning

jij en ik schreef:

Ik leef mijn leven doe mijn ding maar ben er eigenlijk niet.
Niet echt , ik geniet niet van de dingen waar ik van zou moeten genieten.
Ik herken me zelf niet.
Ik ben bang dat ik mijn eigen al een hele tijd kwijt ben.
Wat ik ook doe welke beslissing ik ook met mijn ex maak het zal nooit lukken als ik mij zelf niet ben ik niet gelukkig ben met mij zelf.
Er is een lange weg te gaan en ik hoop dat ik deze snel kan volgen.
En ik eindelijk kan zeggen ik ben gelukkig zowel met mij zelf als met mij leven…

Toevallig kwam ik vandaag terug uit op deze blog. Ongeveer een maandje later. Ongelooflijk hoe hard ik mijn gevoelens herken in wat je schrijft. Nog steeds. Er lijkt nog niet zoveel veranderd de laatste maand. Alhoewel nu eerder de laatste 5 lijnen van je blog eruitsprongen voor me. Genieten doe ik af en toe al ietsje meer, heb ik de indruk. Al twijfel ik soms wel of het echt genieten is of dat ik het mezelf maar wijsmaak... Ik denk dat ik ondertussen meer heb leren genieten van kleinere dingen. Een andere vorm van genieten. Misschien is dat wat minder intens dan "het grote genot" dat samenhangt met "grote dingen", waardoor ik nu soms wat twijfel aan de echtheid ervan. Ik heb wel het gevoel op de goede weg te zijn, alleen duurt het wel lang, en zitten er soms wel grote kuilen in die weg die ik niet altijd tijdig zie. Af en toe ook enkele verkeersdrempels, "bulten" vind ik een leuker woord Knipoog, die, wanneer je ze niet voorzichtig neemt, je even opliften maar dan ook weer hard doen neerkomen...

Jezelf terugvinden en gelukkig zijn met wat je vindt...
Het is, na het loslaten, inderdaad de eerste stap denk ik...