Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Klaar?
Vrijdag bij de notaris geweest, het huis staat nu op mijn naam. Iemand van het kantoor tekende voor A. blijkbaar had hij ook niet de behoefte om naar het kantoor te komen. Achteraf voor mij wel makkelijker, het was al emotioneel genoeg. Nu zat ik er alleen, 22 jaar geleden zaten wij daar samen en werden de eigenaar van een eigen huis...en ook nu werd ik zo emotioneel dat er tranen rolden... ik vond het zo vreselijk genant..
Dit was de laatste stap, nu is het klaar! Alleen nog een garage vol met spullen en wat spulletjes in huis die nog van hem zijn.
September 2008 net na mijn verjaardag, vertelde hij (hij was die nacht ook niet thuis gekomen) dat hij er aan dacht om weg te gaan, na 4 maanden is hij ook vertrokken.
De man waar ik zoveel van hield en dacht samen oud mee te worden, trok de deur dicht. Zonder duidelijke uitleg en hij zei "doei", na 24 jaar samen kreeg ik een "doei"en dat was het.. Kan er weer kwaad over worden.
Meiden, denk bij een scheiding niet aan hem en zijn behoeften, ja dat is moeilijk als je nog van iemand houdt! Maar ik heb toen godzijdank goed advies gekregen van een collega, zij had een vriendin die in alles toegaf en toen net niet in de goot belandde, want zij gunde hem alles, puur omdat zij nog van hem hield.
Als je alimentatie krijgt kan je een groot gedeelte weer naar de belasting brengen want dit zijn extra inkomsten, bovendien moet je ook nog extra zorgverzekering betalen, ik wist dit niet en schrok ervan. Buiten alle emoties, pijn en verdriet moet je ook aan de zakelijke kant denken, ik zat er ook niet op te wachten maar het leven gaat door, dus ook de rekeningen. De kinderen en ik hebben het niet slecht hoor, ik heb gelukkig mijn huis kunnen behouden en we hebben het fijn met zijn 3tjes, ondanks het gemis van een partner en vader... hij heeft al maanden niks van zich laten horen...
Ik heb nog steeds mijn ups en downs en mezelf kennende zal dit nog wel even duren... ik stel mezelf ook geen datum om hier overheen te zijn, volgens mij werkt dit niet.
Ik kan af en toe al genieten van de kleine dingen in het leven en wij komen er wel.
- Letje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Letje
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Letje
Ik vind dat je het hele gedoe fantastisch aangepakt hebt. Je werd met heel veel nieuwe dingen geconfronteerd en dat tijdens alle verdriet. Je hebt echter doorgezet en steeds alles geregeld. Alle respect van mij daarvoor. Natuurlijk is het allemaal erg emotioneel, maar je bewijst ook een heel sterk persoon te zijn.
Ik ken je inmiddels al een beetje (een beetje???) en je bent een fantastisch mens die het geluk meer dan waard is. Dus hopelijk zullen gauw de ups overheersen. Tot die tijd zijn er veel mensen om je te steunen hoor, dus je gaat niet in je eentje door de dips.
Liefs
emotional
Emotional
Dank je wel emotional, je bent een grote steun voor mij, en ik ben blij deze site gevonden te hebben...
lfs Letje
Sterk
Wat goed van je dat je je kop erbij gehouden hebt en alles goed voor jou en je kinderen hebt kunnen regelen. Op die manier kan je het denk ik ook veel beter afsluiten. En dat je daar nog wel een poosje mee bezig blijft, dat is logisch. Maar de verhouding ups zal na verloop van tijd toenemen en dat zal je ook weer nieuwe kracht geven.
En op je kwetsbare momenten lekker van je afschrijven hier.
Ik had echt een rotdag maar na een flinke jankfilm en hier een stukkie schrijven voel ik me weer beter.
Zo'n down kan er af en toe flink inhakken, zelfs na anderhalf jaar.
Dat je moest huilen bij de notaris vind ik helemaal niet genant. Logisch dat je tijdens zo'n moment er van alles door je hoofd gaat. Lijkt me heel erg pijnlijk en tranen horen daarbij. Dus schaam je vooral niet.
Stern
Dank je wel Stern, die rotdagen ken ik ook...maar ergens voel ik me dan zo'n jankdoos pfff
Groetjes Letje
Respect
Respect voor hoe je de dingen hebt aangepakt, vooral tijdens zo'n enorm verdriet. En dat er tranen rolden bij de notaris is zo logisch, en herkenbaar. Ik had precies hetzelfde, terwijl mn ex lekker zakelijk en stoicijns de boel zat te regelen. God, wat voelde ik me klein. Maar nogmaals, vind het knap hoe je de dingen hebt gedaan, wees trots op jezelf. Hij is jouw liefde niet waard, en als iemand het niet waard is kun je beter die liefde in jezelf en je kinderen steken.
ondanks alles, fijne dagen,
doubts77
@Doubts77
En hup daar komen de tranen weer... niet van verdriet maar door jou lieve reactie...
Dank je wel doubts en jij ook fijne dagen!
Letje
@Letje
Volgens mij ben jij een heel sterke vrouw. En daarmee bedoel ik dat je ondanks alles de juiste keuzes blijft maken.
Jelle
@Jelle
Dank je Jelle, het is tegen mij al vaker gezegd, alleen moet ik het zelf nog zien, dat is geen valse bescheidenheid, maar ik wil eerst een flinke periode zonder tegenslagen en dan kan ik misschien terug kijken en tegen mezelf zeggen; ik heb het best goed gedaan....
@Letje
Wel, van wat je vertelt, haal ik eruit dat je in ieder geval het beste van maakt.
Jelle
Jelle
En daar ben jij nu ook mee bezig, dus ook petje af voor jou!!!
Sms
Nog even terugkomen op de spullen, woensdag heb ik heb een sms gestuurd met de vraag of hij nou wel of niet zijn spullen komt ophalen en dat ik dit moet weten. Geen reactie... natuurlijk ging ik daar ook van uit, maar toch...
Donderdagmiddag kreeg ik de reactie, was niet wat ik verwacht had. Hij schreef dat het moeilijk was voor mij en de kinderen en dat het leven één grote bende is. Dat hij het moeilijk vindt om contact met mij op te nemen maar dat hij toch de behoefte heeft aan contact, en dat hij binnenkort met mij even wil kletsen daarbij voegde hij eraan toe, dat hij hoopte dat ik hem die kans wil geven.
Vraagtekens in mijn hoofd, dit was het laatste wat ik verwachtte. Ik heb hem toen mijn antwoord gestuurd, dat hij weet dat ik nog van hem hou en hij niet meer van mij, en dat ik dat erg moeilijk vind maar dat hij rustig langs kan komen.
Daarna heb ik niks meer van hem vernomen.
Ik had met pijn in mijn hart, voor mezelf al besloten om geen vriendschap met hem aan te gaan omdat ik dat niet aankan, puur uit zelfbescherming.
Dit geeft weer zoveel onrust, en zo ben ik het nieuwe jaar in gegaan, met vragen waar ik geen antwoorden op heb, die heeft hij.
- Waarom nu behoefte aan contact?
- Waarom is het moeilijk om met mij contact op te zoeken?
- Kletsen? = is niet praten.
- Binnenkort? Dit kan morgen zijn, volgende week of over een maand?
Dus daar zit ik weer, volop onrust in mijn hoofd en heel even kwam er een gevoel van hoop, maar die heb ik snel weer opzij gezet.
@Letje
Waarom hij nu behoefte aan contact heeft daar heeft hij alleen het antwoord op dus heeft het geen zin om je daar nu je kop op te breken. De hamvraag is of jij dat contact al dan niet wil.
Waarom het moeilijk is om met jou contact op te zoeken. Dat is ook alleen maar een vraag die hij kan beantwoorden maar ik kan me voorstellen dat als hij contact met je wil dat het voor hem natuurlijk niet gemakkelijk is omdat hij weet dat een contact sowieso moeilijk zal zijn met jou omdat hij zoveel tijd terug opgestapt is.
Breek ook je hoofd niet over het feit dat kletsen verschillend kan zijn dan praten. Hij kan evenzo bedoelen praten. Dat lijkt me zo een typische situatie waar je eindeloos analyseert wat je partner bedoelde met een bepaald woord. Ik had deze zomer ook zo iets : hij stuurde een sms-je met "we zien wel" en dan heb ik daar weken over zitten nadenken of hij daarmee bedoelde dat hij eigenlijk me niet meer wilde zien of dat hij me wel nog zou willen zien. Totaal zinloos gepieker want ook mn ex was de enige die de betekenis van deze woorden kende.
Binnenkort? ja dat is dus ook weer zo'n term waar je geen kanten mee op kan.
Hat gaat uiteindelijk wat jij ermee gaat doen Letje, ofwel je suf piekeren, ofwel het van je af zetten, ofwel hem om duidelijkheid vragen. Laat niet over je heen plat walsen. Gebruik nu de sterkte en de energie die je de laatste maanden hebt opgebouwd.
Succes
diep
Diep
Tja, je hebt helemaal gelijk, het is zo jammer dat zoiets vaags, weer zoveel impact kan hebben, daar baal ik dus vreselijk van.
Het gevolg van dit gedoe is, dat ik weer elk moment een sms van hem verwacht en zoals ik al schreef, mijn liefde voor hem is niet weg dus het is een stapje terug voor mijn gevoel.
Ik kan de gedachten over een aankomend gesprek niet verdringen, ookal ben ik niet meer zo van streek als maanden geleden. Een stukje rust die ik had opgebouwd is weg.
Dank je wel diep!
Letje
letje
Wat een klein sms voor impact kan hebben en nog sterker...wat voor onduidelijkheid en eventuele dingen er in een klein stukje tekst kan zitten. Zoals diep al schreef, hij alleen kent het antwoord.
Je weet ook nog wat ik je al vertelde...mijn ex deed eens precies hetzelfde en wilde zelfs weer afspreken. Toen ik een weekje later vroeg of we dan alvast een datum konden vastleggen wilde ze plots niet meer. Terwijl ze notabene zelf met het voorstel kwam.
Ik had het ook al met je erover dat ik als buitenstaander er ook veel verschillende dingen uit kon halen. Gewoon objectief (voor mij dan) gezien zou ik je niet kwalijk nemen als je hierdoor hoop zou krijgen en zou het ook goed kunnen begrijpen. Verder heeft hij ook geen antwoord op je eigenlijke vraag met de spullen gegeven. Dus tja...wat moet je ermee?? Het is gewoon vliegenpoep in tomatensoep
Wat er ook gebeurd hoor. Ik hoop dan ook dat de onrust vlug zal overgaan.
We kunnen er lang of kort over praten, maar ik weet het niet hoor. In ieder geval weet je wel dat ik hoe dan ook achter je sta
Veel sterkte en ook een knuffel.
Liefs
emotional
Emotional
Dank je wel, inderdaad het is koffiedik kijken, maar ondertussen zit ik er wel mee.
Dadelijk heeft hij er spijt van en laat niks meer van zich horen pfff allemaal vragen en geen antwoorden.
Fijn dat je achter me staat! Zonder steun zou deze periode zoveel zwaarder zijn geweest, het is zo fijn om hier van je af te schrijven!
Knuffel voor jou!!
Letje
Wachten
Nu nog zit ik te wachten op een reactie op mijn sms, niks... dus heb ik hem geschreven of mijn sms wel aangekomen is, daar is niks moeilijks aan, een ja of een nee is voldoende maar zelfs daar krijg ik geen antwoord op, ik begrijp best dat als je in een depressie zit, het leven ook niet zo leuk is maar ik ben geen monsterwoman en ik heb normaal gereageerd op zijn sms, dus WAT is nu het probleem?
Ik zit nu met een stuk onrust, en ik baal van mezelf grrrr
@Letje
Goh Letje, hoe is het mogelijk - zou ik bijna durven stellen - dat jij er zo achteraan gaat.
Hij is je gewoon niet waard.
Je gaat toch niet gaan smeken op een antwoord (hoop ik).
Als hij echt depressief is zou hij wel reageren op je sms want jouw sms is dan een teken van leven welke een depressieve nodig heeft en bovendien komt het van een vrouw die van hem houdt (heb je nog in een recent smsje aan hem geschreven).
Ben je wel zeker dat hij nu niet een beetje een machtsspelletje doet met jou doet of gewoon je laat stikken tot hij weer zin heeft om te reageren.
Jij hebt het huis en een goede band met de kids en sorry dat ik het zo straight away zeg maar is het geen tijd om eens te gaan zeggen dat je doorgaat met je leven en een dergelijke zielepoot (je ex) zelf zijn "erwtjes kan doppen".
Je geeft hier quasi aan iedereen raad en goede tips...........doe dat eens dringend voor jezelf !
Sterkte
diep
Diep
Tja, je verteld mij wat ik zelf ook al door heb, en ik vind het alleen maar fijn als iemand mij de waarheid durft te zeggen, zoals jij nu doet. Dus daarvoor, dank je wel!
Tussen ratio en gevoel zit bij mij een enorm ravijn en dat ervaar ik momenteel, aan de ene kant zou ik inderdaad bijna op mijn knieen willen gaan, aan de andere kant moet ik doorgaan met MUN leven, ik ben slim genoeg om deze situatie te doorgronden maar.... mijn liefde voor hem is nog zo groot..
Mijn tips aan anderen zijn trouwens niet qausi maar meen ik uit de grond van mijn hart, dus wat dat betreft zit je er wel naast.
En is het niet zo dat als iedereen weet (net als ik) hoe het allemaal in elkaar zit, deze site er niet zou zijn?
Het gaat om gevoelens en dat maakt het allemaal zo moeilijk.
Maar zoals ik al schreef, ik waardeer je openheid!
Letje
misverstand?
Ik denk dat diep met quasi bedoelde "vrijwel" aan iedereen...niet of ze wel of niet gemeend waren hoor. Zo begreep ik het.
@Letje
Nu kijk ik wel even op dat ik er naast zou zitten
ik heb geschreven "quasi" maw dat betekent in de zin die ik schreef dat je aan "bijna" iedereen raad en goed tips geeft...........dat is toch alleen maar een compliment !!!
verwar jij misschien quasi met een ander woord?
ik doe hier ook allen maar mijn best om iedereen te helpen hoor, wat zou ik er aan hebben om iemand het lastig te maken????
diep
Diep
Dan hebben wij elkaar inderdaad verkeerd begrepen!
En jij maakt het mij helemaal niet lastig, ik kan het juist erg waarderen als iemand zijn of haar eerlijke mening geeft.
Ik vind dat jij juist heel veel mensen helpt met jouw reacties en zoals ik het lees wordt dat ook zeer op prijs gesteld.
Letje
letje
Moeilijk of niet, ze reageren vaak niet of erg laat. Depressie kan best wezen..maar dan moet het al een flinke zijn als je niet eens ja of nee kunt zeggen. Nou, alleen maar hopen dat de onrust dan vlug mag overgaan.
Niet van jezelf balen hoor, dat zouden de meesten van ons hebben. Ik zei je al...vroeger zat ik echt met spanning te wachten. Dan hoorde ik "pieppiep" en in een duikvlucht richting mobiel, als een tijger op zijn prooi af.
Met het angstzweet in mijn gezicht en op andere niet nader te noemen plekken keek ik op mijn mobieltje en.......het was iemand anders. Grrrrrr. Gek werd ik soms van. Het goede nieuws is..meestal ging het na een week of zo toch over en was de onrust weg. Ik hoop dat het bij jou vlugger zal zijn!!
Liefs
emotional
Emotional
Tja het is denk ik een bekend verschijnsel, maar balen blijft het. Het zal wel over gaan, helaas dat ik me hierdoor weer zo laat beïnvloeden...
Dank je wel!!!