Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
KLOOTZAK!
Anders vanavond een afspraak gehad met mijn ex, omdat ik nog met zoveel vragen zat over het waarom etc, hij stemde ermee in vond het prima om nog een laatste gesprek te hebben samen om daarna ieder onze eigen weg in te gaan.
Maar ook dat mocht niet van zijn moeder (zie andere verhaal van mij) Zijn moeder vroeg waar ik het lef vandaan haalde om zomaar een afspraak met mijn ex te maken, zonder dat aan haar gevraagd te hebben.
Nu gaat die afspraak dus vanavond niet door! en ben er erg verdrietig van, het was zo belangrijk geweest voor mij, dat ik het misschien nog een beetje fatsoenlijk af kon sluiten samen met mijn ex. nu kreeg ik net een smsje van hem dat hij me dus nooit meer wil zien en dat ik hem voor altijd met rust moet laten.
Hoe kan hij nu ineens zon smsje sturen? waarom? ik blijf achter met al mijn onbeantwoorde vragen, voor altijd.
Ben er zo kapot van, van het feit dat het al over is tussen ons, maar ook dat ze mijn laatste beetje eer van me afnemen en me behandeld hebben als een container die even op maandag aan de weg wordt gezet!
Missy.
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Ay
Missy, hoe oud is jouw ex, veertien?
Sjongejonge, wat zit die bij mama onder de plak zeg. En dat smsje is wel het toppunt. Ik denk dat het je kan troosten te weten dat het eigenlijk zijn moeder is die zich zo gedraagt. Maar ik zou zeker ook aandacht besteden aan zijn slappe karakter. Is iemand die zich zo door zijn moeder laat koeioneren de juiste persoon voor jou?
Je verdriet wil ik niet tekort doen. Maar ik snap niet dat jij je container voelt (nou ja, tuurlijk snap ik dat ook wel, maar ik vind het niet terecht), terwijl overduidelijk is dat je te maken hebt met niet al te wilskrachtige zoon onder de plak van feekserige moeder? Nogmaals, het zegt weinig over jouw containergehalte, het zegt heel veel over hen en de familiedynamiek die zij hebben. Laat je niet kleineren door mensen die zelf zoveel problemen hebben....
En je had het eerder over zijn nieuwe vriendin tien jaar jonger dan jij? Dertien dus, of veertien? Dat moet je toch ook wel iets zeggen.
Nou ja, ik sta op de barricades geloof ik. Sorry als ik teveel doordraaf. Kop op.
Sjee Missy
Wacht even.., resum?ɬ©..., zijn moeder bepaalt waar hij gaan en staan mag?! Je mag geen afspraak maken met je ex zonder eerst toestemming aan zijn moeder te vragen?! Jij hebt niet het recht op een fatsoenlijk antwoord op je vragen?!....................................... momentje...........
..........., het moet even tot me doordringen.................................................
....., dus......., volgens mij heb ik het al eerder gezegd, maar dat mens moet zich laten behandelen in een gesloten kliniek en wel zo spoedig mogelijk. Eerlijk waar, dit spoort niet!
En je ex dan...., sorry dat ik het zeg lieverd (ik wil je gevoelens voor hem niet bagitaliseren), maar wat een enorme sufkut is die gast. Is hij misschien blijven hangen een jaar of 15 geleden? Nee wacht, zelfs een sufkut heeft een eigen mening, hier heb ik geen woorden voor.
Voor wat betreft die vragen waar je het over hebt: ik begrijp als geen ander (en met mij vele anderen op deze site) hoe erg dat is. Ook ik heb nooit een antwoord gekregen op de vragen die ik had en nog altijd heb. Het was van de ene op de andere dag gewoon patsboem over en ik heb haar sindsdien niet meer (echt) gesproken. Mijns inziens kun je 2 dingen doen: alsnog een gesprek afdwingen, ?ɬ?f accepteren dat je nooit een antwoord zult krijgen op je vragen. Dat laatste is erg moelijk, maar soms lopen de dingen in het leven niet zoals je dat gepland had. Daar kun je verder niks aan doen. Je moet alleen oppassen voor het gevaar dat je zelf antwoorden gaat geven. Dat is erg verleidelijk maar uiteindelijk maak je jezelf daar alleen maar gek mee.
Sterkte meid en onthoudt dat je hier uiteindelijk alleen maar sterker van wordt.
container...
Ik ben blij dat ik dus niet de enige ben die er zo over denkt, maar voel me nog steeds wel die maandag ochtend container.. Hoe dit allemaal is verlopen de laatste twee weken, gewoon ziek heeeeeeeeeel ziek! Ik heb niks zelf kunnen of mogen doen, al mijn spullen deden ze in dozen en zakken, en werd van alle kanten uitgescholden door die moeder, en zelfs mijn laatste antwoorden op mijn vragen gunt ze me nog niet eens!
Jullie hebben ook gelijk, ze spoort volgens mij echt niet! Ze is ook echt zon rijkelui moedertje, de hele dag thuizitten teren op de centen van haar man. en zich verder heel druk maken over haar drie zoontjes in de leeftijden van 26, 28, en 31! Zelfs die jongen van 31 heeft nog geen vriendin omdat zijn moeder alles voor hem wil regelen.
Ooit op een dag, hoop ik dat ik sterk genoeg zal zijn om al mijn shit over haar op te schrijven en het haar op te sturen. Misschien lucht het op. Want voel me nu gewoon machteloos toekijkend in mijn schoenen staan.
Bedankt voor jullie reacties, het is zo fijn om te weten dat ik het inderdaad bij het rechte end heb, en die moeder gewoonweg niet spoort!
Welkom bij de club lastige ex schoonouders:S
het is naar en zielig dat je ex nog naar ze mamie luistert.
doet mijn ex ook hij mag niet meer langskomen maar we hebben nog wel heel wat cd-roms hier liggen van hem dan toch niet houwen we ze toch.
heel triest dat soort mensen maarjah je kan het moeilijk dwingen.
maar je kan wel tegen hem zeggen dat het echt heel belangrijk voor je is misschien kan je het op een andere manier doen.
afscheid nemen kan ook op een andere manier als mekaar zien!
ik zelf heb het via een sms gedaan want via bellen en zien kon het dus ook niet.
ik had eerst een brief geschreven maar jah ik dacht misschien lest ze mammie wel mee!
hey sterkte trek het je niet te veel aan wat zijn mamie zegt het is zielig!groetjes elftown
Parel(s) voor de zwijnen
Je hebt het over het gevoel als een container bij het vuil te worden gezet. Ik heb je eerder al verteld dat ik dat (helaas) maar al te goed kan invoelen..
Maar jou verhaal hier volgend moest ik eigenlijk vooral denken aan bovenstaande; Jij bent de parel en hij (en zijn moeder), ze zijn je gewoon niet waard Missy!
Evenzogoed begrijp ik maar al te goed hoe het voelt: vernederend, het gevoel respectloos behandeld te worden, het gevoel van waardeloosheid, de verbijstering, de pijn en het verdriet.
Veel meer tips als die je hier kunt vinden en die anderen je geven heb ik helaas niet voor je maar wel denk ik dat het in jouw geval het allerbeste is (zeker niet het makkelijkste) om hem en zijn moeder werkelijk compleet straal te negeren voor de rest van je leven. Het is het beste denk ik, probeer er boven te gaan staan en doe van jouw kant uit geen enkele move meer in hun richting. Zwijg ze dood als het ware. Ik denk dat de kans dat je nog een oprechte, integere en respectvolle en liefdevolle reactie krijgt nog kleiner is als de kans om de staatsloterij te winnen.
Ennuh.. houd jezelf soms dat beeld van die parels en die zwijnen voor ogen Missy
Sterkte, liefs Peter