Knoop doorgehakt

afbeelding van Stijntje22

Nou...zat al tijden te twijfelen of ik m'n relatie met mijn ex nog een kans wilde geven. (voor de geïnteresseerden; zie vorige blogs) We zouden een maand geen contact hebben en dan weer kijken of dingen duidelijker waren geworden. Die maand hebben we niet eens volgehouden. We wonen erg dichtbij elkaar en komen elkaar vaak tegen. We hebben dus na ongeveer 2 weken weer met elkaar gesproken en geknuffeld.
Daarna weer een paar keer contact gehad.
Mijn ex wil er alles aan doen om me terug te krijgen (hij is eerder vreemdgegaan en daardoor heb ik niet voldoende vertrouwen meer in hem en werd ik door de kleinste gebeurtenis achterdochtig en raakte ik van slag). Hij zegt nu echt te snappen hoe het zit.
Afgelopen weekend heb ik hem weer gesproken. Mijn gevoel voor hem is er nog, dat is het probleem niet. We hebben het er weer over gehad, dat ik veel gevoel voor hem heb (en hij voor mij), maar dat mijn vertrouwen erg beschadigd is. Hij kan wel van alles willen en gaan veranderen nu, omdat hij nu pas echt weet en beseft dat hij me niet kwijt wil, maar dat verandert helaas niks aan mijn gebrek aan vertrouwen! Heb ook duidelijk gemaakt dat ik niet weet wat ik wil/kan met hem en ons. We zijn uit elkaar gegaan met een "we horen nog wel".

Vandaag kreeg ik een bericht van hem, waarom ik na zaterdag niks meer had laten horen. Hij voelde zich daardoor onzeker.
Dat begrijp ik, en dat gevoel heb ik ook maanden gehad. Onzekerheid is slopend in een relatie. Dus toen besefte ik dat ik de knoop moet doorhakken. Ik heb hem gemaild dat dit geen houdbare situatie is op deze manier (ik weet het niet, hij onzeker, ik ook, constant twijfelen, "wat als we dit, wat als we dat"etc.) en dat het enige, eerlijke dat ik kan doen, is ermee kappen. Geen halve relatie, geen twijfels van wiens kant ook, geen hoop en geen wanhoop meer.
Ik weet dat ik hem hiermee pijn doe. Vind het zelf ook heel eng om hem dan helemaal kwijt te zijn. Maar ik denk dat ik geen keus meer heb. Ik moet verder, en op dit moment kan ik dat niet met hem, ondanks mijn gevoel voor hem.
Moeilijk!

Stijntje

afbeelding van vlindertje59

Stijntje22

O meis, dus toch??? Schrik er wel een beetje van. ik had eerlijk gezegd dat het andersom zou uitvallen. Zeker omdat jullie elkaar nog gezien hebben ondanks de time out. Maar ja je moet echt doen wat je gevoel je ingeeft hoor, dat is echt het beste. En inderdaad elke keer in onzekerheid leven is slopend, daar weet ik alles van.
Goed van je dat je achter je besluit staat. Al denk ik dat je er nog niet bent met jezelf, want zoiets doe je niet zomaar. Het heeft nu gewoon even tijd nodig zodat jij ook kunt helen meis.
Sterkte.

Liefs
Vlindertje

afbeelding van Quasimodo

Quasi@Vlindertje

Lieve buddy,

Als de mens alleen op gevoel zou leven, dan waren we nu nog primaten op het niveau van chimpansees. Wat de mens van hen onderscheid is juist het vermogen tot rationeel denken. En je bent pas een verdomd sterke persoonlijkheid als je dat evolutionair kostbare vermogen kan aanwenden tot aangenamer overleving van jezelf. Op deze site zijn een paar zeer evidente gevallen van menselijk onwaardige behandelingen.

Citaat:

Wie in vrede wilt leven moet de oorlog niet schuwen.

Sorry Vlindertje, ben weer even no nonsense Quasi.

afbeelding van vlindertje59

@buddy Quasi

Eigenlijk bedoelde ik dat ook hetzelfde. Ik vind het juist heel goed van haar dat ze dit besluit heeft kunnen nemen omdat ze gewoon weet dat haar vertrouwen geschonden is en het heeeel lang zal gaan duren voordat dat weer terug zou komen, of zelfs nooit meer terug zou komen. En altijd maar in onzekerheid te moeten leven is geen gezonde basis voor een relatie.

Liefs
je buddy

afbeelding van Quasimodo

Quasi@Vlindertje

Oke lieve Buddy,

Mijn reactie was bedoeld om lotgenoot Stijntje een extra steuntje in de rug te geven dat ze verrekt goed bezig is voor zichzelf, ...... een ander doet het niet voor je hoor! Stijntje is my hero......YEAP!

And you are my lovely Butterfly. Knuffel

afbeelding van vlindertje59

@Quasi

Voel me helemaal gevleid buddy. Ik wilde een verlegen smiley terug sturen maar als ik de voorbeeldweergave kijk komt er een cool smiley in beeld haha.

Maar toch bedankt XXX

afbeelding van Stijntje22

Jij ook bedankt

Jij ook bedankt Vlindertje..!
Ja, ik vind het doodeng maar ga het doen. Dit blijft anders zo doorgaan en ik wil verder en me weer richten op positieve dingen. Dit gesleep kost zoveel energie! En als het nou de eerste keer was, okee. Maar dat is het niet...Hoe duidelijk moet het universum zijn...? (sorry als ik zweverig over kom maar zo voel ik het echt)

Liefs Stijntje

afbeelding van Quasimodo

Quasi@Vlindertje

Ehhh, nog effe,

Citaat:

...vertrouwen geschonden is en het heeeel lang zal gaan duren

Mijn ervaring uit algemene bronnen (doorgaans): "Levenslang!"

afbeelding van vlindertje59

Vlinder@Quasi

Denk ik ook wel maar misschien als zij bij hem gebleven zou zijn. Of denk jij dat dat je hele leven blijft, ook als je met een andere man een nieuw leven begint? Uhhh ik vrees van wel he. Is toch ook een soort van trauma denk ik en is niet zo heel makkelijk van af te komen. Het is een beschadiging met een enorm litteken.

afbeelding van Quasimodo

Quasi@Stijntje22

Beste @Stijntje,

Citaat:

Common sense is the less common of the senses.
Luz M. Veth-Tello

But you seem to have got it ...... common sense! Respect voor je wilskracht & wijsheid. Ook voor jou geldt: “Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid”.

Sterkte & liefs, Quasi.

afbeelding van Stijntje22

En wederom bedankt,

En wederom bedankt, Quasi!
Was zeker een steuntje in de rug, en op het goede moment!!

Liefs Stijntje

afbeelding van Unremedied

Een rationele beslissing om

Een rationele beslissing om het uit te maken of uit te laten blijven is één van de moeilijkste manieren om zo'n knoop door te hakken. Ik proef in je bericht je verstandigheid en je daadkracht, maar ik proef ook nog de twijfel. Als het wel echt je definitieve beslissing gaat zijn, wens ik je veel sterkte, maar gun jezelf ook vooral een één-op-één-momentje met je gevoel, waarin je je gevoel vrij tot je laat spreken en je gevoel vraagt in hoeverre dat ook achter de beslissing staat, in hoeverre dat ook écht invoelt dat het vertrouwen (voorlopig) onherstelbaar beschadigd is. Vergeet op dat moment de wereld, vergeet meningen van anderen, maar ga een eerlijk gesprek met jezelf aan. Als de conclusie onveranderd blijft, zal het nog steeds erg moeilijk voor je zijn, maar dan heb je een houvast als je later achteraf toch gaat twijfelen.

afbeelding van Quasimodo

Quasi@Unremedied

@unremedied,

Citaat:

Een rationele beslissing om het uit te maken of uit te laten blijven is één van de moeilijkste manieren om zo'n knoop door te hakken.

Sorry, bestaat er wel een beter alternatief dan een rationele beslissing? Als je emotioneel door de mangel bent gehaald? Hoe had je dan gedacht een knoop door te hakken?

Vraagje: Heb jij het ooit meegemaakt ..... HOOGVERRAAD AAN JOUW EGO (?) en hoe het heeft aangevoeld (?) dat je levenspartner (!) vreemd is gegaan!? En zo ja, heb je het nog geprobeerd om samen verder te gaan? En hoe vond je dat? En …. heb je het volgehouden?? Ben je nog bij haar??Als je het NIET hebt meegemaakt, dan weet je niet waarover je het hebt en is deze reactie van jou 1 groot vraagteken voor mij. Blind geboren en toch kleuren kunnen zien? Ra-ra hoe kan dat!?

Citaat:

1. ….maar gun jezelf ook vooral een één-op-één-momentje met je gevoel,
2. ….vergeet meningen van anderen, maar ga een eerlijk gesprek met jezelf aan.

Beetje dubbel van je hoor, onder 1 spreek je jouw mening (invloed!) uit en onder 2 zeg je “vergeet meningen van anderen ( incl. de jouwe dus!)”…. maar ondertussen heb je wel advocaatje van het duiveltje motio gespeeld, het duiveltje waardoor ze de afgelopen periode al genoeg is getergd en gepijnigd.

By the way:

Citaat:

Nou...ZAT AL TIJDEN te twijfelen of ik m'n relatie met mijn ex nog een kans wilde geven.

Die één op één momentjes heeft ze dus ZAT gehad, vind je ook niet!? Vind je niet dat ze genoeg heeft getwijfeld? Moet ze soms doorgaan tot ze helemaal paranoide en neurotisch wordt? Of vind je dat ze nog een tijdje moet kronkelen en creperen voor een vreemdganger die HOOGVERRAAD heeft gepleegd aan haar tere ziel, haar ego heeft vertrapt voor meneertjes kortstondige genoegens!?

Citaat:

....hij is eerder vreemdgegaan en daardoor heb ik niet voldoende vertrouwen meer in hem en werd ik door de kleinste gebeurtenis achterdochtig en raakte ik van slag

Weet je, ik snap werkelijk geen jota Vraagteken van je motieven. Het zou de verdenking kunnen meekrijgen: "Zie je wel, het oude liedje, man neemt het op voor man". Handjeklap, ouwe jongens krentenbrood.

Vind het zwak van je!!

afbeelding van Unremedied

@Quasi

Sodeju, wat een tirade! Je hebt mijn woorden duidelijk niet goed geïnterpreteerd. Hier zit één die zelf twee keer een relatie heeft beëindigd om rationele redenen waar hij behoorlijk lang last van heeft gehad. Het enige wat ik wilde zeggen, is dat als je een rationele beslissing neemt, het gevoel daarmee niet verdwijnt. Je bent dan degene die uiteindelijk definitief besluit dat het over en uit is, maar hebt er zelf desalniettemin nog steeds pijn en verdriet van. Dat kan zich in een later stadium (bijvoorbeeld ook door idealiseren door geen contact) ontwikkelen tot spijt. Een manier om dat tegen te gaan, is dat je achteraf erop kunt teruggrijpen dat je echt diep in jezelf gegaan bent en weet dat je je besluit, wat het ook moge zijn, hebt geprobeerd te nemen zonder de soms veroordelende beste stuurlui die aan wal staan en jouw gevoelens niet kennen noch doorgronden, maar dat het ook echt je eigen besluit is.

Het ligt soms gewoon wat genuanceerder dan '1+1=2', bijvoorbeeld 'een slechte relatie die mij pijn en verdriet bezorgt moet uit zijn'. Dat is misschien wel wáár, maar het hangt er dan denk ik ook vanaf hoé je uiteindelijk tot je besluit komt als het gaat om de beleving en verwerking achteraf. Als een relatie slecht is en pijn en verdriet brengt, wil dat namelijk nog niet zeggen dat er geen gevoelens meer zijn. Snappu?

Citaat:

Beetje dubbel van je hoor, onder 1 spreek je jouw mening (invloed!) uit en onder 2 zeg je “vergeet meningen van anderen ( incl. de jouwe dus!)”…

Ik spreek niet echt een mening uit, volgens mij. Ik zeg niet 'niet doen' of 'wel doen'. Ik geef een tip: help jezelf, ga goed bij jezelf te rade, zodat je je besluit, wat het ook is, standvastiger kunt nemen. Soms is het lastig om door al het goedbedoeld advies en misschien zelfs veroordelingen van de ex in kwestie nog echt bij je gevoel te komen.

Misschien is het ook wel relevant om te zeggen dat ik puur op deze blog-entry reageer. Ik heb Stijntje's andere blogs niet meer paraat. Het kan dus zijn dat ik wat heb gemist, maar Quasi, wees gerust, het was met de beste bedoelingen geschreven.

afbeelding van Quasimodo

Reply Quasi@Unremedied

Beste @Unremedied,

Citaat:

Honest disagreement is often a good sign of progress.
(Gandhi)

1. Hartelijk dank voor je antwoord. Het heeft in elk geval jouw motief duidelijk gemaakt en dat was mijn slotvraag. Ik geef je bij deze een reply maar laten we afspreken het niet te laten escaleren op de site. Mochten we beide na deze reactie nog behoefte hebben aan een dialoog dan stel ik voor dat eventueel achter de schermen voort te zetten.

2. Sodeju, wat een tirade!
Was het een tirade? Heb het opgezocht: tirade is een fel uitgesproken rede, vloedgolf, stortvloed. Oké, je hebt gelijk, het was een tirade, met name door de stortvloed aan vragen.

3. Je hebt mijn woorden duidelijk niet goed geïnterpreteerd.
Ik neem dat voor kennisgeving aan. Zoals zelfs de Bijbel multi-interpretabel schijnt te zijn.

4. Hier zit één die zelf twee keer een relatie heeft beëindigd om rationele redenen waar hij behoorlijk lang last van heeft gehad. Het enige wat ik wilde zeggen, is dat als je een rationele beslissing neemt, het gevoel daarmee niet verdwijnt.
Je motief is hiermee duidelijk. Je hebt gereageerd vanuit je eigen pijnlijke ervaringen. Dat is legitiem! Je probeerde een lotgenoot vanuit jouw belevingswereld te behoeden voor wat jou is overkomen.

5. Je bent dan degene die uiteindelijk definitief besluit dat het over en uit is, maar hebt er zelf desalniettemin nog steeds pijn en verdriet van.
Dat was in jouw geval en vele andere gevallen waar (kennelijk) geen sprake is van partner verraad evident, maar in het geval van Stijntje is de optie “doorgaan” zo mogelijk veeeeeel pijnlijker, uitzichtlozer en hopelozer zoals moge blijken uit mijn nuancering onder punt 7. Ik denk dat ze, voor haar eigen bestwil, zelfs geen andere keus heeft dan de keuze die ze heeft gemaakt.

6. Dat kan zich in een later stadium (bijvoorbeeld ook door idealiseren door geen contact) ontwikkelen tot spijt. Een manier om dat tegen te gaan, is dat je achteraf erop kunt teruggrijpen dat je echt diep in jezelf gegaan bent en weet dat je je besluit, wat het ook moge zijn, hebt geprobeerd te nemen zonder de soms veroordelende beste stuurlui die aan wal staan en jouw gevoelens niet kennen noch doorgronden, maar dat het ook echt je eigen besluit is.
Ik ben het helemaal met je bovenstaande pleidooi eens zolang er GEEN sprake is van (eenzijdig) verraad.

7. Het ligt soms gewoon wat genuanceerder dan '1+1=2', bijvoorbeeld 'een slechte relatie die mij pijn en verdriet bezorgt moet uit zijn'. Dat is misschien wel wáár, maar het hangt er dan denk ik ook vanaf hoé je uiteindelijk tot je besluit komt als het gaat om de beleving en verwerking achteraf. Als een relatie slecht is en pijn en verdriet brengt, wil dat namelijk nog niet zeggen dat er geen gevoelens meer zijn. Snappu?
Ik zal mijn nuancering hierbij geven, verwoord door een autoriteit op het gebied van relatieproblemen. Het is een kleine greep uit het geheel maar laat aan duidelijkheid niets te wensen over. De link is voor geïnteresseerden.

Vreemdgaan, overspel en ontrouw
http://www.heinpragt.com/menswerk/vreemdgaan.php
C) 2000 Hein Pragt

• De kans dat iemand die vreemd is gegaan deze grens WEER over zal gaan is redelijk groot. Ik ken mensen die bijna in elke relatie vreemd gegaan zijn, en vraag me soms af of ze wel enkele vorm van geweten hebben. Voor sommige mensen blijft de spanning van het vreemdgaan lokken, ook al is hun huidige relatie goed. IK KEN ECHTER WEINIG RELATIES DIE HET VREEMDGAAN OVERLEVEN. Het grote probleem is toch dat men een dubbelleven moet gaan leiden en steeds op de hoede moet zijn. Dit zal zeker aanleiding zijn tot spanningen in de relatie.

• Het feit is dat mensen die op deze wijze bedrogen zijn vaak GEESTELIJKE WONDEN VOOR HET LEVEN aan deze ervaring overhouden. Dit kan soms een probleem worden in een nieuwe relatie wanneer de nieuwe partner er weinig of geen rekening mee kan of wil houden. Een relatie met iemand die OOIT BEDROGEN is door zijn of haar partner zal voor de nieuwe partner meestal inhouden dat hij of zij een zeer groot vertrouwen zal moeten geven. Meestal zal voor de eenmaal bedrogen partner dit vertrouwen ook heel hoog in het vaandel staan.

• Ik ken ook mensen die via het vreemdgaan van de ene in de andere relatie rollen, maar meestal gaan deze relaties dan ook weer stuk omdat de basis van de relatie al op bedrog gebaseerd is. IN MIJN VISIE IS VERTROUWEN NOG STEEDS EEN VAN DE BASIS PIJLERS VAN EEN RELATIE.

• Hierbij zij nog opgemerkt: Ongewenst gedrag NOOIT belonen!

Citaat:

People whom you allow to cross your boundaries with no repercussions will lose respect for you and continue to cross them. Remember again, RESPECT PRECEDES LOVE. Without respect, there cannot be love.

8. Soms is het lastig om door al het goedbedoeld advies en misschien zelfs veroordelingen van de ex in kwestie nog echt bij je gevoel te komen.
Om het je eerlijk te zeggen, telkens weer vraag ik me in een bepaalde situatie af ….Quasi waar haal jij het recht vandaan om je mening of je advies te geven? Het is daarom niet voor niets dat ik vaak in voor mij dubieuze gevallen de onderstaande uitspraak erbij citeer.

Citaat:

01/01/2012 - 17:38 — HugoBos
Volg je eigen weg, je eigen hart en gevoel hierin en laat alle raad je bijstaan maar niet leiden.

Merkwaardigerwijs heb ik tot mijn verbazing kennis genomen van uitspraken van DIVERSE lotgenoten die meer waardering voor, en baat hebben bij deze site dan hun ervaringen met het reguliere, professionele circuit van psychotherapie. Kennelijk werkt het “EHBO principe” van lotgenoten op deze site bevredigender dan de klinische aanpak van deskundigen. Ondanks het gebrek aan pure psychologische kennis blijkt HERKENNING gekoppeld aan het (vaak) oprecht warme MAATJESGEVOEL van lotgenoten onder elkaar een grotere impact en resultaat te hebben.

9. Het kan dus zijn dat ik wat heb gemist, maar Quasi, wees gerust, het was met de beste bedoelingen geschreven.
Ik twijfel in het geheel niet aan je goede bedoelingen, maar mag ik het wel met je oneens zijn bij bepaalde onderwerpen!? Dit is denk ik de eerste keer dat we clashen? Ik herinner me diverse van je reacties waarbij ik zelfs mijn waardering over je inzichten heb uitgesproken. Per slot van rekening ben je een oude rot met veel ervaring op deze site. Ruim 5 jaar alweer toch?

Anyway, ik ben aan het einde gekomen van mijn betoog en wat mij betreft is het einde oefening.

Ik weet niet hoe je zelf nu in de liefde verkeert, wat dat betreft hoe dan ook het allerbeste gewenst.

afbeelding van vlindertje59

Vlindertje@Quasi

Lieve Quasi,

Ben eerlijk gezegd een beetje geschrokken van je reactie aan @Unremedied. Ik denk dat hij niets miszegt heeft en zeker Stijntje niet van gedachten wilde laten veranderen. Het is zij die de keuze heeft gemaakt door inderdaad rationeel te denken. Ik schreef gister een klein beetje hetzelfde als @Unremedied, alleen in iets andere woorden. Ik denk dat hij hetzelfde bedoelde als ik. Kijk lieve Quasi, al beeindigd iemand een relatie door rationeel te denken, wil nog niet zeggen dat je er emotioneel compleet achterstaat. Je denkt en vindt dat dat het beste is om vooral niet meer zo in een onzekere situatie te zitten en al die wantrouwen etc.
Zij heeft voor haarzelf gekozen en dat is toppie van haar!!! Maar wat wij bedoelen is dat ook zij het nu nog best moeilijk zal hebben met haar emoties omdat ze ondanks alles nog heel veel om deze man geeft.
Best wel jammer lieve buddy dat je zo over the top reageerde naar hem toe.
Maar goed soms is het ook wel zo met internet, smsen, mailen, msnen en weet ik wat je er geen stem bij hoort en vaak worden dingen ook heel anders geinterpreteerd of opgenomen als dat de bedoeling is. Je hoort er geen stem bij en dat is heel anders. Iemand schrijft net ff iets wat fout overkomt of andersom.
Maar goed, geen man overboord.
Respect voor onze lieve @Stijntje

Liefs je buddy
Vlinder
xx

afbeelding van Stijntje22

Hoi Quasi, Ik weet inmiddels

Hoi Quasi,

Ik weet inmiddels hoe jij denkt over de situatie en ik heb ook veel steun aan jouw mail en reacties. Jij hebt daarin een heel duidelijk standpunt en dat helpt mij ook om bepaalde, voor mij erg moeilijke, beslissingen te nemen. Dat neemt niet weg dat ik ook twijfels heb over die beslissing en dat mijn gevoel voor mijn ex er zeker nog is, ondanks zijn hufterig gedrag. (natuurlijk had hij ook leuke eigenschappen anders was ik wel eerder afgehaakt!)

De reactie van Unremedied heb ik anders opgevat dan jij, ik vond het fijn om te lezen dat iemand ook "aan de andere kant" meedenkt. Daar zit ook zeker wat in.
Ik vond het wel een positieve reactie van hem, en merk dat ik waarschijnlijk al verder ben dan ik zelf dacht! Ik weet nu zeker dat ik alles goed overdacht en doorvoeld heb, mede dankzij de reactie van Unremedied en mijn antwoord daar weer op.
Vind het best rot om te lezen dat jij je eraan stoort,maar dat kan natuurlijk.
Weet dat je het beste met me voor hebt, daarvoor dank!

Liefs van Stijntje

afbeelding van Stijntje22

Hoi Unremedied, Dank voor je

Hoi Unremedied,

Dank voor je reactie. Ik begrijp wat je bedoelt, het is ook zeker niet gemakkelijk en ik heb inderdaad twijfels over de keuze die ik heb gemaakt omdat mijn gevoelens voor deze man nog niet weg zijn!
Mijn ex is (inmiddels een jaar geleden alweer!) vreemd gegaan, achteraf denk ik dat ik beter toen meteen had kunnen stoppen vanwege mijn beschadigde (zelf)vertrouwen en de doorwerking die dat heeft gehad en nog steeds heeft. Toch ben ik doorgegaan met hem, omdat ik veel gevoelens voor hem had en hij er verschrikkelijk veel spijt van had. Vanaf dat moment tot nu, heb ik ook getwijfeld aan die keuze. Heb een paar keer geprobeerd ermee te stoppen, maar ik voelde nog zoveel voor hem. Intussen zat ik wel in de stress als hij ook maar 10 minuten later bij me was als hij had gezegd. Zat in de stress als ik hem onderweg tegenkwam in de auto en niet wist waar hij heen ging. Zat in de stress als hij me een dag niet belde, etc etc etc. Dat brak me op, hoe langer het duurde, hoe meer ik er aan onderdoor ging. Ik werd inderdaad achterdochtig, had de neiging hem te controleren (en deed dit soms ook), durfde geen vragen te stellen uit angst voor een verkeerd antwoord. Kortom; ik vertrouwde hem echt niet meer, ook al verzekerde hij me dat hij zijn lesje geleerd had en voor mij wilde gaan!
Ik trok me op aan de momenten dat we samen waren, die voelden fijn. En...dan wist ik waar hij was, namelijk bij mij.

Naast dit vertrouwen-verhaal speelt ook mee dat we heel verschillende interesses hebben, bijna alsof we uit twee verschillende werelden komen. Op zich niet erg, het is ook leuk om van elkaar te leren. Maar voor mij was/is er te weinig meerwaarde. (zie ik nu!! Toen niet echt)
In plaats van dat mijn leven door hem leuker en kwalitatief beter (rare uitdrukking..)werd, voelde ik me kleiner worden. En voelde ik me vaker alleen dan toen ik nog echt alleen was. Tel het gebrek aan vertrouwen erbij op...
In december belde hij me weer es niet. Op zich niet nieuw, maar het was voor mij de druppel! Weer voelde ik die pijn, verraad, en weer voelde ik me in de steek gelaten.

Tot zover een beetje achtergrondinformatie. Voor mezelf ook goed om me dit weer voor de geest te halen. Je hebt gelijk als je zegt dat je door geen contact te hebben, je de situatie van toen en je ex kunt idealiseren.
Ik heb er veel, misschien teveel over nagedacht wat ik moest doen. Heb het ook gevoeld, dat ik hier op den duur niet gelukkig van word en de laatste tijd ook niet was. Tenzij hij bij mij was en verder nergens kwam, zonder mij...Dat is geen leven!! En dat wil ik dus niet meer.

Hij is er nog steeds van overtuigd dat ik HET voor hem ben. Doet alles om mij terug te krijgen. Hij zegt het nu te voelen/snappen wat ik bedoel, en wil en kan het anders! Soms is de verleiding groot om dat te doen, omdat ik hem/zijn aanwezigheid mis! Maar in mijn buik voel ik dan een rare ondertoon, ondanks mijn gevoel voor hem.
Het zou kunnen dat hij het echt meent, en dat het echt mogelijk is.
Maar ik kan het nu niet aan om eventueel nog eens teleurgesteld te worden. Ook wil ik geen achterdochtige, neurotische vriendin zijn die zich onzeker voelt.

Ik ben er bijna zeker van dat ik een goede beslissing heb genomen, op een paar twijfels na. Wat niet wegneemt dat ik me ook verdrietig voel en hem mis.

Nou, ook voor mezelf goed om dit nogmaals op een rijtje te zetten, ook al was het bedoeld voor jou...
Bedankt voor je reactie en goed bedoeld advies!

Groetjes van Stijntje