Komt het dan misschien toch nog goed?

afbeelding van moess

Hoi allemaal!

Pff, wat een dag was het vandaag. Ik kreeg vanmiddag dus een berichtje van mijn ex, dat hij al een aantal weken op het punt stond om mij te bellen (ondanks dat ik hem had 'verboden' nog contact met mij op te nemen) en of ik niet toch met hem wilde praten, omdat hij me iets wilde vertellen. Ik teruggestuurd dat ik hem na het eten wel zou bellen.
Zo gezegd, zo gedaan. Hij vertelde dus dat hij denkt dat hij een fout heeft gemaakt en dat hij het opnieuw wil proberen, als ik daar nog voor open sta. Wow. Dat was dus echt wel het laatste wat ik had verwacht. Nu hebben we volgende week afgesproken om wat te gaan drinken, zodat we er uitgebreider over kunnen praten.

Ik weet gewoon niet goed wat ik ermee aan moet en heb er een heel dubbel gevoel bij. Aan de ene kant ben ik heel blij, want het liefste wat ik wil is dat het is zoals het was en ik hou nog steeds heel veel van hem. Maar aan de andere kant is het vertrouwen gewoon echt weg en weet ik niet of dat nog terug gaat komen. Ik weet ook niet of ik er nog voor wil vechten, er is zo veel gebeurd.. Maar misschien moet ik nu ook niet van mezelf verwachten dat ik hem weer voor de volle 100% vertrouw.. Misschien heeft dit gewoon veel tijd nodig. Ik ben gewoon bang dat ik uiteindelijk besluit er helemaal voor te gaan en dat hij dan weer van gedachten is veranderd. Ik wil absoluut voorkomen dat ik me weer zo slecht ga voelen.

Zijn er mensen die in een soortgelijke situatie hebben gezeten en die advies voor me hebben?

Alvast bedankt!!

afbeelding van benijntje

heykes awel ikke ik heb een

heykes

awel ikke

ik heb een knipperlicht relatie gehad van vier jaar en we zijn twee jaar uiteen geweest

en we zijn nu terug samen en het loopt moeizaam maar hij is het wel waard, het vertrouwen moet zeker terug groeien hoor want bij ons is er ook erg veel gebeurt

ik heb mijn gevoel en instinkt gevolg wat iedereen ook zei en mij af rade

volg je gevoel das de beste raad die ik je kan geven

het is u leven

maak gewoon duidelijke afspraken en zijt eerlijk tegen elkaar

veel succes ermee

afbeelding van hennaaah

Vraagje

Ik las dat je ook veel hebt meegemaakt met je vriend, ik had een vraagje.

Mijn ex heeft veel dingen verwegen of in ieder geval liep al lang met een rot gevoel (blijkbaar) en wachtten tot de emmer vol was en dumpte mij toen uit het niets. Het vreemde was die dag ervoor had ik het gevoel dat hij afstandelijker was en vroeg ik of er iets gaande was "Nee hoor liefje, er is niks" zei hij aan de telefoon en vanaf dat moment negeerde hij mij, maakte het uit en twee weken later kreeg ik de schuld van alles wat ik wel niet fout had gedaan.

Mijn ex is al een keer terug bij me gekomen maar de relatie die we hadden (halfjaartje) liep nogal kwakkelijk we waren van goeie vrienden overgestapt naar relatie hij twijfelde HEEEL vaak. Ik wilde zekerheid was onzeker en claimde hem veel op een gegeven moment punt erachter. Na een maand nam hij contact met mij op ik was inmiddels op vakantie geweest en had mezelf weer op een rijtje en hij miste mij ineens en ik zag een kant van hem die ik niet kende. Natuurlijk wens ik nu opnieuw die kans te zien omdat toen hij weg ging twee weken geleden hij zei "Ik hou nog net zoveel van je als toen ik je terug wilde hebben alleen ik zie ons niet in deze relatie"
Ik heb het gevoel dat hij heel snel conflicten probeert te ontlopen niet probeert om oplossingen te vinden of te bouwen. Inmiddels liet hij mij vallen als een baksteen en kreeg ik te horen van zijn vrienden dat ik een 'achterlijk gestoord claim wijf' was en dat het 'beter zo was' en ik nooit in mijn hoofd moet halen dat het nog goed kan komen.

Maar we hadden echt zoveel gemeen en hij had het zo leuk met mij als we samen waren, was dit dan toneel? En hoe duwt hij alles dan weg, voelt hij zich in het nauw gedreven? Jij zegt dat je een aantal keer uit elkaar bent geweest dus het zou kunnen dat het nog een keer gebeurd maar verbeterd dit ook?

afbeelding van eefmamo

is hij het echt waard?

zou hij het echt waard zijn?
want als je te makkelijk toe geeft dan zou hij het zo weer kunnen flikken...

afbeelding van Willie

Vertrouwen

moess schreef:

Ik weet gewoon niet goed wat ik ermee aan moet en heb er een heel dubbel gevoel bij. Aan de ene kant ben ik heel blij, want het liefste wat ik wil is dat het is zoals het was en ik hou nog steeds heel veel van hem. Maar aan de andere kant is het vertrouwen gewoon echt weg en weet ik niet of dat nog terug gaat komen. Ik weet ook niet of ik er nog voor wil vechten, er is zo veel gebeurd.. Maar misschien moet ik nu ook niet van mezelf verwachten dat ik hem weer voor de volle 100% vertrouw.. Misschien heeft dit gewoon veel tijd nodig. Ik ben gewoon bang dat ik uiteindelijk besluit er helemaal voor te gaan en dat hij dan weer van gedachten is veranderd. Ik wil absoluut voorkomen dat ik me weer zo slecht ga voelen.

Ik snap dit gevoel heel goed en bovenstaande zou ik hem ook gewoon vertellen. Dan weet hij ook gelijk waar hij aan toe is en jij hoeft jezelf, als je er na een tijdje achter zou komen dat het vertrouwen er toch niet is, niet kwalijk te nemen dat hij dat niet wist. En misschien kan je dan ook makkelijker voorzichtig zijn.

afbeelding van Lovertje85

@Moess

Voordat ik hierop ben gaan reageren heb ik even wat oude blogs van je nagelezen. In het begin had je het moeilijk, erg moeilijk, gaf je al aan geen contact te willen en kreeg je elke keer weer een klap van hem na als hij weer aangaf dat hij zeker wist dat hij de juiste keuze maakte.... Namelijk voor iemand anders.... Niet alleen, niet vrijgezel, niet "het werkt niet meer dus ik kies voor mezelf", maar: ik ben verliefd op iemand anders en ga gelijk vanuit onze relatie door in een relatie met haar. Wat jou weer extra pijn deed, maar hij was zeker van zijn keuze....

Na een tijdje (hij blijft contacten ondanks dat jij aangeeft het niet aan te kunnen) begint hij signalen af te geven dat hij misschien zich ooit wel weer bedenkt, en dat hij weet dat hij met jou het gelukkigst zal worden, maar toch kiest hij op dat moment niet voor jou..... Hiermee geeft hij jou wel hoop, en zorgt hij wel dat je langer met hem bezig blijft.....

Na een tijdje ga jij weer daten.... Je geeft aan dat je merkt dat je daar nog niet aan toe bent, en dat je eerst 100% terug wilt naar jezelf.... Je bent op de goede weg. Je voelde jezelf beter dan je ooit had kunnen denken 2 maanden daarvoor, en vind langzaam steeds meer jezelf terug..... Je merkt dat je nog niet helemaal gelukkig bent met jezelf en wil jezelf daarop gaan richten.....

En ineens is daar weer je ex.... Die het vermoedelijk maar belachelijk vind dat je doorgaat zonder hem en toch maar weer eens even wat moet laten horen om te zorgen dat jouw herwonnen stabiliteit weer wat begint te wankelen..... Als er iets is wat exen vaak niet kunnen handelen is het dat je doorgaat met leven en ze misschien zelfs wel horen dat je weer aan het daten bent.....

Veel gebeurd, maar je hebt het overwonnen. Maar eerlijk gezegd denk ik dat het terugwinnen van het vertrouwen een heel lastig verhaal zal worden. Door zijn toedoen zal zelfs in een nieuwe relatie met een andere man vertrouwen al een issue voor je zijn... En dat terwijl deze eventuele nieuwe man nog geen fout zet gemaakt heeft.... Hoe moeilijk moet het dan zijn om iemand weer te vertrouwen die al wel foute stappen gezet heeft, die jou al wel heeft laten vallen als een baksteen en je keer op keer weer de deksel op je neus dichtsloeg.....

Stel dat jullie relatie weer even in een sleurfase komt.... Gaat ie er dan weer met iemand anders vandoor, en dan na een half jaar beseft hij weer dat hij toch liever jou heeft en dan komt ie weer met hangende pootjes en waarschijnlijk enorm veel beloftes bij je terug. Er maar vanuit gaande dat jij hem toch wel terug neemt.... Ik zou me zelfs afvragen of zijn nieuwe vriendin al weet dat hij bij haar weggaat... Want hij zoekt duidelijk naar opvulling van leegte, want alleen zijn kan hij geloof ik niet... Dus als jij nee zegt, kan hij lekker bij haar blijven? En als jij ja zegt, dumpt ie haar en komt ie terug? En voor hoe lang?

Je moet jezelf afvragen of je niet al enorm ver gekomen bent alleen, en je niet liever zo doorgaat, tot je mogelijk ooit in de toekomst iemand vind die jou vanaf dag 1 een zeker gevoel gaat geven..... Of ga je terug in een relatie, waar je nu eindelijk een beetje overheen begon te komen, met behalve het wantrouwen ook nog eens de kans dat je dit hele proces nogmaals opnieuw gaat hebben over een paar maanden/jaren.... Je bent nu al door die zure appel heen.....

Ik kan alleen mijn mening geven en mijn gevoel erbij weergeven. Doe ermee wat je ermee wilt doen, maar dit is zoals ik het zie en voel als ik jouw verhalen lees..... Misschien zit ik er helemaal naast en hadden jullie deze break-up nodig om dichter bij elkaar te komen.....

Succes met welke keuze je ook gaat maken!

afbeelding van hennaaah

Sleurfase

Wat is precies de sleurfase, als ik vragen man? En dan voornamelijk mannelijk inzicht is dat wanneer zij meer tijd willen voor vrienden en minder verliefd raken etc?

afbeelding van Lovertje85

@Moess

Voordat ik hierop ben gaan reageren heb ik even wat oude blogs van je nagelezen. In het begin had je het moeilijk, erg moeilijk, gaf je al aan geen contact te willen en kreeg je elke keer weer een klap van hem na als hij weer aangaf dat hij zeker wist dat hij de juiste keuze maakte.... Namelijk voor iemand anders.... Niet alleen, niet vrijgezel, niet "het werkt niet meer dus ik kies voor mezelf", maar: ik ben verliefd op iemand anders en ga gelijk vanuit onze relatie door in een relatie met haar. Wat jou weer extra pijn deed, maar hij was zeker van zijn keuze....

Na een tijdje (hij blijft contacten ondanks dat jij aangeeft het niet aan te kunnen) begint hij signalen af te geven dat hij misschien zich ooit wel weer bedenkt, en dat hij weet dat hij met jou het gelukkigst zal worden, maar toch kiest hij op dat moment niet voor jou..... Hiermee geeft hij jou wel hoop, en zorgt hij wel dat je langer met hem bezig blijft.....

Na een tijdje ga jij weer daten.... Je geeft aan dat je merkt dat je daar nog niet aan toe bent, en dat je eerst 100% terug wilt naar jezelf.... Je bent op de goede weg. Je voelde jezelf beter dan je ooit had kunnen denken 2 maanden daarvoor, en vind langzaam steeds meer jezelf terug..... Je merkt dat je nog niet helemaal gelukkig bent met jezelf en wil jezelf daarop gaan richten.....

En ineens is daar weer je ex.... Die het vermoedelijk maar belachelijk vind dat je doorgaat zonder hem en toch maar weer eens even wat moet laten horen om te zorgen dat jouw herwonnen stabiliteit weer wat begint te wankelen..... Als er iets is wat exen vaak niet kunnen handelen is het dat je doorgaat met leven en ze misschien zelfs wel horen dat je weer aan het daten bent.....

Veel gebeurd, maar je hebt het overwonnen. Maar eerlijk gezegd denk ik dat het terugwinnen van het vertrouwen een heel lastig verhaal zal worden. Door zijn toedoen zal zelfs in een nieuwe relatie met een andere man vertrouwen al een issue voor je zijn... En dat terwijl deze eventuele nieuwe man nog geen fout zet gemaakt heeft.... Hoe moeilijk moet het dan zijn om iemand weer te vertrouwen die al wel foute stappen gezet heeft, die jou al wel heeft laten vallen als een baksteen en je keer op keer weer de deksel op je neus dichtsloeg.....

Stel dat jullie relatie weer even in een sleurfase komt.... Gaat ie er dan weer met iemand anders vandoor, en dan na een half jaar beseft hij weer dat hij toch liever jou heeft en dan komt ie weer met hangende pootjes en waarschijnlijk enorm veel beloftes bij je terug. Er maar vanuit gaande dat jij hem toch wel terug neemt.... Ik zou me zelfs afvragen of zijn nieuwe vriendin al weet dat hij bij haar weggaat... Want hij zoekt duidelijk naar opvulling van leegte, want alleen zijn kan hij geloof ik niet... Dus als jij nee zegt, kan hij lekker bij haar blijven? En als jij ja zegt, dumpt ie haar en komt ie terug? En voor hoe lang?

Je moet jezelf afvragen of je niet al enorm ver gekomen bent alleen, en je niet liever zo doorgaat, tot je mogelijk ooit in de toekomst iemand vind die jou vanaf dag 1 een zeker gevoel gaat geven..... Of ga je terug in een relatie, waar je nu eindelijk een beetje overheen begon te komen, met behalve het wantrouwen ook nog eens de kans dat je dit hele proces nogmaals opnieuw gaat hebben over een paar maanden/jaren.... Je bent nu al door die zure appel heen.....

Ik kan alleen mijn mening geven en mijn gevoel erbij weergeven. Doe ermee wat je ermee wilt doen, maar dit is zoals ik het zie en voel als ik jouw verhalen lees..... Misschien zit ik er helemaal naast en hadden jullie deze break-up nodig om dichter bij elkaar te komen.....

Succes met welke keuze je ook gaat maken!

afbeelding van moess

@Lovertje85

Super bedankt voor je uitgebreide reactie. Dat is ook precies waar ik nu zo mee zit.. Ik was inderdaad op de goede weg, voelde me nog niet helemaal de oude en had nog wel down momenten, maar ook momenten waarop ik me juist heel goed voelde. Dit heeft eigenlijk alles weer op z'n kop gezet.
Dat met dat andere meisje had hij al na een paar weken afgekapt, dat speelt dus nu niet meer. Ze hebben ook geen officiële relatie gehad. En hij zegt dat hij door haar is gaan inzien wat ik voor hem beteken, omdat hij mij steeds met haar vergeleek en steeds tot de conclusie kwam dat ik en wat wij samen hadden beter was.
Ik geloof ook wel dat hij hier nu zo over denkt, maar wie zegt inderdaad dat dit over een paar jaar (of misschien zelfs over een paar maanden) niet nog een keer gaat gebeuren?
Ik vind het gewoon heel lastig.. Diep van binnen was dit nog altijd wat ik het liefste wilde.. Maar nu het eenmaal zo ver is, weet ik niet of ik er wel zo blij mee moet zijn. Het voelt ook alsof ik hier niet echt een goede keuze in kan maken, alsof het kiezen is tussen twee kwaden..

afbeelding van benijntje

ik geloof er toch in dat een

ik geloof er toch in dat een ex spijt kan krijgen van zijn keuzes en nadien beseft dat zijn ene relatie toch het gene is wat die zocht dat die niet beter vind

en nee das niet fijn dat ze daarvoor eerst voor op een ander moeten gaan om nadien te beseffen dat ze verkeerd zijn geweest

liefde is niet simpel, gevoelens kunnen verwarrend zijn;

dan is de vraag of je nog met die persoon samen kunt zijn en of je hem het waard vind die onzekerheid aan te gaan

een vriendin van mij heeft zo paar jaar met haar vriend door gebrecht, dan weer samen dan weer apart en andere, en na enkele jaren zijn ze samen gekomen zijn ze getrouwd en hebben ze kinderen en zijn ze nu erg gelukkig samen, zo zie je maar dat de wonderen de deur nog niet uit zijn

het is gewoon een kwestie van risico's durven nemen voor de liefde van je leven

ik heb het risico ook genomen, en heb ook veel twijfels en angsten, maar dat ebt wel weg na een tijd

nu probeer ik gewoon te genieten van onze relatie

veel sterkte

afbeelding van hortensia

@Benijntje blog Moess

De ene ex is de andere niet , is het wel ? of lijken die exen die jij aanhaalt qua gedrag ook exact op de ex van Moess?

afbeelding van Lovertje85

@Benijntje

Dat een ex spijt kan krijgen van zijn daden, geloof ik ook heus wel. Dat jij er weer in meegaat is een keus van jouzelf. Ik denk dat als iemand de liefde van je leven is dat iemand niet bij je wegloopt als het even moeilijk gaat.... Als je allebei 100% vertrouwen en geloof in je relatie hebt vecht je op de momenten dat het moeilijk gaat voor je relatie, en laat je dat niet vallen om daar vervolgens later als het hem uitkomt weer op terug te komen....

En tja, de wonderen zijn de wereld niet uit... Ben ik helemaal met je eens.... Maar als ik graag een vaste relatie wil, dan ga ik niet jaren in een knipperlicht zitten.... Of we vechten er samen voor, of we kappen er na 1 keer mee... Maar ik denk dat ik toch liever alleen ben dan in een relatie zit met zoveel twijfels en angsten.... Wat ik bij jou ook lees.... je houdt jezelf voor dat dat wel wegebt na een tijd, maar ik merk aan alle blogs en reacties die je hier post dat jij helemaal niet gelukkig in je relatie lijkt te zitten nu.

En dan lees ik dat je hem probeert te veranderen door hem te vragen meer te smsen enz... Maar is het in de liefde niet zo dat je elkaar neemt zoals je bent en ook leert leven met andermans negatieve eigenschappen en tekortkomingen? Jij vraagt nu aan je partner om zich voor te doen zoals hij helemaal niet is..... Is dat dan liefde? Of is dat een tijdelijke inspanning die vooral van jouw kant af komt, en voor hem als een verplichting voelt, waar bijna als natuurlijk weer de nodige discussies en ruzies uit voortvloeien, want hij gaat nooit lang kunnen voldoen aan de eisen die jij stelt, maar die eigenlijk niet hem zijn..... Hij moet zich dus voordoen zoals hij niet is, en als hij dat niet doet ga jij daar allicht wat over zeggen.... Is dat niet de omgekeerde wereld?

Is het dan als vrouw niet veel sterker om te zeggen: jij hebt je kans gehad, jij koos voor een ander.... Nu kies ik voor mezelf en ben jij kwijt wat je zelf verziekt hebt.... Kan een partner dus maar gewoon als het hem uitkomt even een tussenpauze nemen en met een ander gaan, en dan als hij het oude vertrouwde even mist weer terug aankomen? Sinds wanneer zijn relaties dingen waar je geen moeite meer voor hoeft te doen?

Ik kan het mis hebben hoor, maar dit is hoe ik het zie.....

afbeelding van benijntje

dat zinnetje, als hij echt

dat zinnetje, als hij echt van je zou houden zou hij dat niet doen, das zo cliché

door omstandigheden kan je het in een relatie ook erg moeilijk krijgen, door invloeden van buiten af

en als je allebei erg onzeker bent kun je snel het vertrouwen kwijt spelen

niet elke ex is gelijk

en tuurlijk heb ik nog twijfels en angsten, maar ik ben gelukkig

en over dat smssen in het begin had hij dat wel, maar naar mate hij het drukker kreeg op zijn werk minderende dat , wat ik kan begrijpen

ik heb aan hem gevraagd nu wat meer uit zich zelf te smssen omdat die het gewend is geworden dat ik dat altijd doet en das niet gezond

en hij sms mij nu wat meer uit zich zelf, dat loopt goed

een knipperlicht relatie is zeker geen gezonde relatie, maar is ook een vorm naar het zoeken naar stabiliteit in de situaties waar wij twee in zaten, ondanks dat het zo moeizaam liep heeft hij mij te minste niet opgegeven, en ondanks de tegenkantingen van zijn vrienden blijft die wel voor mij gaan, dat zegt ook al iets, hij kiest niet voor de makkelijkste weg maar de moeilijkste

en hij heeft veel vergeven van mij en heeft veel geduld met mij, ik kijk naar al de dingen die hij voor mij heeft gedaan en nog doet

en ik vertrouw op mijn gevoel dat heeft mij nog nooit in de steek gelaten

en ik hoop dat ik in de toekomst wat positievere berichten kan posten hier, maar nu zullen ze nog om mijn twijfels en angsten gaan

ik leef ni in een droom beeld van relaties en liefde ik weet dat liefde soms erg moeilijk kan zijn, ik ben er realistisch in

afbeelding van Jester

@ Moess

Ik kan me wel vinden in het relaas van Lovertje85,

Echter, heel kort door de bocht, misschien is het oprecht, en is er een opening.
Kies ten alle tijde voor jezelf, en probeer vooral objectief te kijken naar alles voor en tegens.

Mocht je de relatie willen herstarten, en voordat je het avontuur aangaat, bepaal dan eerst voor jezelf jouw grenzen, en zorg ervoor dat je waar jij nu staat, en wie je nu bent niet kwijtraakt.

(heel, heel diep van binnen, wens ik ook dat ze mij opbelt, het liefste voor de kerst nog Knipoog en me gaat vertellen dat het goedkomt....)

sterkte, kies voor jezelf, welke kant het verder ook opgaat.

Jester.