Waarom kan ik je niet haten? Waarom lukt het me niet boos op je te worden. Na alles wat je me geflikt hebt, laat ik het nog steeds niet toe om boos op je te worden. Ik zou zo graag willen schreeuwen, schelden, gillen, krijsen....
Ik voel me zo ellendig van alle opgekropte woede. Het lijkt me zo'n opluchting en 'n essemtiele stap in het verwerkingsproces. Maar ik kan het niet, het lukt me niet. Ik durf het niet. Bang dat je je omdraait en wegloopt. Voor mezelf zou dat waarschijnlijk alleen maar goed zijn, maar wat gebeurt er dan met ons kleine mannetje. Trek je daar ook je handen vanaf, laat je hem net zo keihard vallen zoals je mij hebt laten vallen? Steeds weer komen er nieuwe dingen bovendrijven, steeds weer wordt duidelijk dat jij me niet waard bent. Wat moet ik doen om het eruit te kunnen laten? Kon iemand me dat maar vertellen. Nog steeds ben je 24 uur per dag in mijn hoofd. Ik wil het niet, ik wil van je af, ik wil je uit mijn systeem. Je doet me veel te veel pijn. Maar ik kan je niet loslaten.
Ik haat je, ik hou van je......