Laatste dilemma's

afbeelding van Unremedied

Het is nu de dag nadat ik van mijn moeder heb begrepen dat er geen hoop meer is dat het nog weer goedkomt tussen M. en mij (zie vorige blog). Ik heb het allemaal een beetje laten bezinken. Uiteraard vannacht ook weer fanatiek over haar gedroomd. Allemaal hele korte dromen met allemaal hetzelfde thema: zij en ik die bij elkaar waren, maar ik kon niet echt contact met haar krijgen en zij bewaarde afstand. Ik probeerde van alles in een half wanhopige toestand, maar niks hielp. Niet verwonderlijk met de gebeurtenissen van gisteren in het achterhoofd. Dromen waar ik triest van word, maar ik ben er zo langzamerhand aan gewend.

Ik had me voorgenomen om haar vandaag meteen te bellen om die laatste afspraak te maken, maar wacht toch nog maar tot morgen. Gisteren was ik redelijk lamgeslagen door het nieuws en kon het me allemaal niet zoveel schelen, vandaag kan ik toch ineens de moed niet vinden om de telefoon op te pakken en te bellen. Toch nog alles even wat verder laten bezinken en niet impulsief handelen.

Inmiddels ligt er ook een pakketje voor haar klaar, bestaande uit een compilatie CD waar ik veel tijd, moeite en creativiteit in heb gestoken en een tweetal brieven: een (soort van) liefdesverklaring en een brief die meer ingaat op mijn onbegrip waarom ze niet verder wil en die mijn kijk op de zaak wat belicht.

Het zou ook een optie kunnen zijn om haar niet te bellen, maar haar dat pakketje op te sturen met het verzoek om het allemaal te laten bezinken en de boodschap dat ik haar dan na een week of twee bel om een afspraak te maken ofzo voor een reactie. Nadeel daarvan is dat ik dan weer twee weken lang mezelf in een soort van half-hoop begeef en het dus nog steeds niet echt kan afsluiten en bovendien stel ik het 'enge' moment van haar bellen dan alleen maar uit. Verder is het zo dat ik denk dat ze het makkelijker naast zich neer kan leggen als ze zoiets via de post ontvangt.

Dus ik denk dat ik haar morgen maar ga bellen om een afspraak te maken. Dan kan het natuurlijk nog zijn dat ze nee zegt en dat ik alsnog het zaakje via de post verstuur, maar goed. Eng gaat het wel zijn; het is vier maanden uit, we hebben in de tussentijd weinig contact gehad en de laatste keer dat we echt een gesprek gehad hebben, was dat al echt bedoeld als een afsluitend gesprek. Maar het was misschien een beetje vroeg, al na twee maanden. Nu bel ik haar ineens weer; het zou goed kunnen dat ze denkt 'wat wil -ie nou nog van me, we hadden het toch al afgesloten?'. Voor mij is het hoofdzakelijk nog een kwestie van de dingen op een rijtje krijgen in de hoop dat ik het dan beter achter me kan laten. Dat is dan ook denk ik wat ik moet zeggen ofzo.

Maar goed, veranderen gaat het het allemaal niet, daar ben ik eigenlijk wel van overtuigd. Het wordt inderdaad (wederom) afsluiten en dat heb ik nodig, want anders ga ik vast weer allemaal hoop creeren uit theorieen die ikzelf verzin. Een bepaalde vorm van hoop zal nog wel een poosje blijven misschien, omdat het allemaal wat moeilijk uit te roeien is. Alleen zet die hoop zich niet meer om in verwachtingen en zal ik niet anders kunnen dan concluderen dat ik verder moet.

Desondanks, eng gaat het wel zijn. Niet alleen het bellen, maar ook om haar weer te zien. De laatste keer trof het me hoezeer ik het meisje terugzag op wie ik ooit verliefd geworden was en dat maakte het niet echt makkelijker. Er is best kans dat dat nu weer gebeurt. Dat dat eraan bijdraagt dat ik het even weer een poosje moeilijk heb. De combinatie van haar weer zien (en dus zien wat ik kwijt ben) met de boodschap dat het gewoon echt allemaal definitief over is.

Maar goed, ik heb mijn best dan gedaan.

afbeelding van Bert85

Hey Unrem, Gewoon bellen

Hey Unrem,

Gewoon bellen kerel, je zegt het zelf dat eerst dat pakketje opsturen weer een hoop miserie met zich kan meebrengen. Dit is een enorm zure appel waar je doorheen moet bijten, maar ik geloof dat je daar toe in staat bent en dat je achteraf (niet meteen daarna natuurlijk) sterker dan ooit in het leven zult staan. Wees op dat allerlaatste gesprek dan echt duidelijk en houdt niets achter, anders blijf je achteraf nog met een gevoel zitten van: shit, dat is waar ook, op "....." heb ik geen antwoord gekregen. Veel sterkte en good luck. Ik zou zeggen: ik brand een kaars, maar ik wens jou gewoon met de warmte vanuit mijn hart je het allerbeste toe...

Struggling is nature's way to become stronger...

Groetjes Bert.

afbeelding van Unremedied

Dank voor je warme woorden.

Dank voor je warme woorden. Ik ga inderdaad maar proberen genoeg moed te verzamelen om haar morgen te bellen. Moet er inderdaad even doorheen, denk ik. Zolang dit plan er nog ligt, kan ik het toch niet achter me laten en het lijkt er wel op dat dat nou juist is wat ik moet gaan doen. Maar goed, ik wil het graag allemaal van haarzelf horen en het stuk dat ik niet begrijp aan haar vragen. Want het blijft naar mijn idee allemaal een beetje rammelen en ik kan het maar niet echt begrijpen. Er waren problemen tussen ons, daardoor is de relatie uitgegaan. We waren allebei nog wel gek op elkaar. Nu lijkt het erop dat de problemen goeddeels zijn opgelost of kunnen worden opgelost, maar ze blijft resoluut mij bij zich vandaan houden. Ik snap dat niet. Maar goed.

Ik zal inderdaad moeten proberen alles eruit te halen. De laatste keer zat ik echter met een checklist op schoot en dat heeft toch ook niet echt gewerkt, dus ik zal vast wel weer dingen vergeten. Aan de andere kant is dat juist ook het idee van die brieven die ik heb geschreven - dan staat het daar wel in. En ik vraag heel expliciet nog wel om een reactie, ik hoop dat ze me die ook wil geven.

Ben benieuwd of ik hier echt sterker uitkom, heb me de afgelopen paar maanden juist een stuk minder sterk gevoeld dan de jaren daarvoor...

afbeelding van mrs_miggins

go go go

Hey lieverd,

Ik weet dat het er allemaal niet echt zo rooskleurig uitziet en nu zeker niet na het bewuste gesprek met je moeder, vandaar deze portie peptalk.

Je bent duidelijk overtuigd van het feit dat je nog een ultieme poging gaat wagen. Dus mijn advies (als gerenommeerde relatietherapeut Glimlach ) is dan ook: smijt alles wat je hebt in de strijd! Ik heb de indruk dat je door deze nieuwe informatie, van vooraf al de handdoek in de ring gooit en ik denk dat dit niet de goede mentaliteit is om aan dergelijke operaties te beginnen (en tot een goed einde te brengen). Technisch gezien liggen alle opties nog open en met die gedachte moet je ook deze laatste strijd aanvatten. Het kan dat ze zich wilde sterk houden ten opzichte van je moeder, ze wil echt dat jij de eerste stap zet maar ze ziet je echt nog doodgraag, ze ziet niet echt nog een relatie zitten,?¢‚Ǩ¬¶ ( en ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan). Het heeft trouwens totaal geen zin om een uitdaging aan te gaan als je van vooraf al overtuigd bent van je eigen nederlaag. Je kunt maar een ander overtuigen als je zelf overtuigd bent. Echt waar, ga er volledig voor, haal echt het onderste uit de kan.

En dan zijn er natuurlijk twee mogelijke uitkomsten. In ?¢‚Ǩ?ìthe worst case scenario?¢‚Ǩ¬ù wordt het alleen recht krabbelen. Maar dan heb je tenminste het gevoel dat je alles hebt geprobeerd en is het gewoon domweg wachten op de tijd die haar wondhelende werking zal verrichten. De pijn zal echt niet veel ondraaglijker zijn als je er echt voor bent gegaan dan bij een halfslachtige poging. Vreselijk pijn doet het toch, maar dat doet het waarschijnlijk nu ook al?¢‚Ǩ¬¶ (en van daar af zie je dan wel weer verder)

En in het beste geval.. (you get the picture)

Dus serieus: als (in jouw geval wanneer, denk ik) je het doet, dan ?¢‚ǨÀúall the way?¢‚Ǩ‚Ñ¢ !

Heel veel moed

afbeelding van Unremedied

Dank je wel. Krijg er (mede

Dank je wel. Krijg er (mede gezien mijn wat labiele stemming vandaag) een beetje natte ogen van. Wat jij schrijft is ook wat ikzelf de afgelopen week bedacht had, maar na het horen van het toch mij wel overtuigende slechte nieuws via mijn moeder, is het heel moeilijk om zelf nog de overtuiging erop na te houden dat het nog enig verschil kan maken wat ik nog doe. Ik denk dat je gelijk hebt, maar het is heel moeilijk, aangezien ik nu niet zo stevig in mijn schoenen sta en ik er bovendien nog mee zit dat ik zo'n laatste ontmoeting niet naar wil laten aflopen. Niet de indruk wil wekken een enorm bord voor mijn kop te hebben ofzo. En van binnen geloof ik er eigenlijk ook niet echt in dat ik ons nog weer 'bij elkaar kan praten'. Het voelt gewoon al een beetje als een verloren zaak... Maar je hebt gelijk, als ik met die instelling dat gesprek aanga, wordt het een self fulfilling prophecy.

't Is wel verdomde moeilijk, allemaal.

afbeelding van bluegirl

Hee Unre!

Hee Unre!
Wij hier weten dat je al een tijdje met dit plan loopt. Hoe dichterbij de Final Battle komt, hoe onzekerder jij wordt! En toch weet ik zeker dat jij dit moet doen, positief of negatief. Om verder te gaan heb jij dit nodig. Logisch dat je angst hebt om deze strijd aan te gaan, want in het slechtste geval ben je je laatste strohalm kwijt, maar ik ben het met mrs miggens eens: als jij je handdoek nu al in de ring gooit ga je niet voor de volle 100%! Ga ervoor met je hele ziel en zaligheid! Sterkte Unre! Ik duim voor je!!!

afbeelding van cleo31

Unremedied

Hoe sceptisch ik er ook tegenover heb gestaan in een eerder stadium, destemeer wil ik me nu aansluiten bij missmiggins. Ga ervoor met heel je hart en hoofd en laat het gewoon afhangen van het gesprek dat jij voert niet het gesprek dat je moeder heeft gehad. Ik wens je heel veel succes.

een lesje niet geleerd is een lesje over doen x Cleo

afbeelding van Dearest

Gewoon doen! Je was er zo

Gewoon doen! Je was er zo zeker over, ga er dan ook voor. Het is zonde om nu op te geven. Bel haar, doe het gwn. Doe eens gek. Ik heb gwn veel respect voor je dat je dit durft. Ik durf het anders niet. En laat het ook bezinken.
Probeer het, het kan altijd nog lukken. Ik bedoel, ik ben net als jou ex koppig. En niet wetend wat ik wil. Maar lukt het niet? Dan ga je gwn lekker verder met je leven, klinkt heel stom natuurlijk. Lekker verder gaan, bestata dat dan? Nouja, ik begin het nu te merken hoor. Ik sta sterker in mijn schoenen en voel me erg goed. Heb lol met vrienden, het gaat super.
Heel veel succes! Ik hoop voor je dta het lukt.

Liefs,
Dearest...