Gisteren liep ik de gehele dag zingend rond. The world was mine!
Ik had besloten om me met de stad Amsterdam te verloven, aangezien we al jaren verliefd zijn en het kennelijk een blijvende liefde is. Daarnaast had ik een weekend mijn huis schoonmaken achter de rug, was volledig losgegaan...zelfs de plafonds stofgezogen, op handen en knieën de keuken met bleek aangepakt, geen hoekje was meer veilig. Het was weer helemaal heerlijk mijn thuis!
Blij blij blij dus, haast gelukkig. Voor het eerst in lange tijd voelde ik me dit weekend vrij, bevrijd. Vrij van rouwen, vrij van ldvd. Eindelijk, na bijna 4 lange jaren gevuld met ellende (niet allemaal door ldvd van de ex hoor maar ook door sterfgeval) voelde ik me op en top single. Happy single. Een nieuw (of heel oud) gevoel! Het was allemaal even goed zo!

En toen ging ik slapen.

Vanochtend tegen het ochtendgloren werd ik wakker en had ik gedroomd over...ja inderdaad...de ex.
Mijn onderbewustzijn doet dus nog even niet mee.
Ik en ex waren weer samen (maar toch ook niet) en het was allemaal erg pijnlijk.
En, heel vervelend, die droom bleef als een waas hangen, al ben ik de inhoud nagenoeg vergeten. Ik was op een gegeven moment zelfs de droom zelf vergeten.

Maar daar was het weer. Het missen, de melancholie, de nostalgie.
Even begreep ik niet waarom. Waarom was hij weer zo sterk terug in mijn hart en mijn gedachten?

Oh ja...fuck...had over ons gedroomd. Daarom dus.

Toen ik van mijn werk thuiskwam moest ik mijzelf weer flink bedwingen om hem niet een smsje te sturen om hem uit te nodigen voor een biertje. Huis was immers spik en span. Ikzelf zit weer behoorlijk op de rit. Alweer een dikke maand gestopt met roken. Komaan, wordt het niet tijd om de banden aan te trekken en te zien of vriendschap nu WEL mogelijk is? Er zitten immers bijna 4 maanden van geen contact tussen. En verdorie, ik mis hem, ook als mens.

Vriendin gebeld om te vragen wat ze van dit geniale plan vond.
Vriendin vond het geen goed plan...
"Ehh, en wat als hij nou weer kusjes wil gaan geven? Of even lekker knuffelen op de bank? Je lief aankijkt en je hem daarna weer weken niet ziet? Lijkt dat een goed plan?"

Oh ja, das waar ook. Geen goed plan.

Maar ehh...wanneer kan het dan wel?

Vriendin: "Nou, over 5 jaar, als je getrouwd bent met 2 kinderen".

Hm...

Hoe dan ook. My mind keeps playing tricks on me en op zo'n dag als vandaag, de dag na de droom, komen de echo's dan toch ineens weer binnen. Zijn "Ik hou wel van je maar kennelijk niet genoeg" bij het uitmaken. Het plotselinge afbreken van al het contact na zijn opmerking: 'ik moet maar eens gaan nadenken wat ik wil'. Geen felicitatie meer op mijn verjaardag. Geen bedankje op zijn verjaardagskaart. Nuthing.

En die gedachten weerhouden me dan op een verzwakt moment wanneer ik met mijn handen aan de telefoon knoppen zit. Kennelijk mist hij mij niet, of 'mist hij mij wel maar kennelijk niet genoeg' (dat zouden zomaar zijn woorden kunnen zijn).

Droom...ik verban U! Klaar! Weg! Niet meer dromen over ex!

Zodat ik weer snel terug kan naar mijn hernieuwde happy single status, of single and the city status!

Hoop dat mijn dromen vannacht wat vriendelijker voor mijn wakkere ik zijn!

Slaap wel!