Hallo allemaal,

4 jaar geleden heb ik mijn zielsverwant ontmoet. Vanaf het moment dat we elkaar zagen, was het magisch.
We hebben een intense relatie gehad die 2 jaar heeft geduurd. Tijdens die relatie zijn er dingen gebeurd, die ik nog nooit eerder in een relatie had meegemaakt. We hadden een paranormale connectie met elkaar. We deden vaak ook dezelfde dingen tegelijkertijd, en achteraf moesten we er om lachen dat het absoluut synchroon liep. Alsof we niet 2 individuen waren, maar 1 persoon die zich tegelijkertijd op 2 plaatsen manifesteerde. Het was af en toe echt bizar.

Zielsverwanten betekent niet alleen een hogere harmonie, maar ook dat je elkaar spiegelt. Daar werden we allebei niet blij van en dat leidde regelmatig tot conflicten. We hadden allebei een krachtige persoonlijkheid en dat kon hoog oplopen.
Naar mijn gevoel niets, wat een breuk in de relatie kon veroorzaken...

Maar ik had het fout...

2 jaar geleden hadden we een communicatie probleem over de verdere ontwikkeling van de relatie. Wat waren de toekomstige wensen van de relatie? Haar verwachtingen en verlangens versus die van mij. Die bleken niet helemaal op elkaar aan te sluiten. Mijn insteek was om daar verder over te praten en te kijken of we eruit konden komen. Maar van het ene op het andere moment kondigde zij aan dat de relatie over was... Ze liep een kwartier later de deur uit, mij in verwarring achterlatend. Ik kon het de eerste weken niet geloven. Pas na 3 weken kwam het besef dat het daadwerkelijk voorbij was. Dat had ermee te maken dat we nog steeds contact hadden en zij mij bleef zeggen dat ze intens van mij hield, maar dat de relatie voorbij was. Voor mij voelde het als een contradictie. Uiteindelijk heeft ze het contact definitief verbroken. Die dag kan ik me ook nog goed herinneren.

Mijn eerste 'echte' relatie werd 20 jaar geleden beëindigd. Dat was een relatie van 3 jaar en ik voelde het toentertijd al aankomen dat ze het wilde verbreken. Dat heeft mij een jaar gekost om erover heen te komen, maar het verlangen naar die vrouw heeft zeker nog 3 jaar geduurd. Maar die relatie was een schim vergeleken bij de laatste relatie.

Ik zit nog steeds met veel liefdesverdriet van de laatste relatie. Heb tussendoor alweer een paar leuke vrouwen beter mogen leren kennen, maar het verlangen naar die ene blijft in mijn hoofd spelen. En dat maakt mij bang.

Mijn grootste angst is, dat ik nog vele jaren met een onvervuld verlangen in mijn hoofd blijf zitten. Ze is nog steeds dagelijks in mijn gedachten. Voor mij voelt het alsof ik achter ben gebleven in de rokende puinhoop van een grote liefde.
Ik ben de enige nog, die beseft hoe mooi en bijzonder het was. Een levende herinnering aan een magische liefde.

Ik vraag mij het volgende af... kan liefdesverdriet levenslang duren?