Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Liefde is een virus?
* jullie mening gevraagd bij onderstaande stelling*
Begin = voortgang = einde?
Is de manier waarop je elkaar leert kennen en hoe je op dat moment met elkaar omgaat bepalend voor de voortgang van de relatie? Of sterker nog, kan je daarmee al een inschatting maken over het verloop, dan wel einde van een relatie?
Persoonlijk ben ik nogal een vrije denker, soms heel zwart/wit, maar andere keren weer kleurrijk.
Stel, je leert iemand kennen in….de supermarkt, het cafe, de disco, de bibliotheek, de college-zaal, vanuit het dagelijkse tram-ritje, het werk, de kerk, het afkick-kliniek etc.etc …maken de omstandigheden of de omgeving dan uit?
(let niet op de uiterste in voorbeelden…dat is alleen om alle optie’s open te houden 
)
En om dan even hier verder op in te gaan…maakt het ook uit hoe lang je als 2 individuen erover doen om op het punt te komen dat je ‘een stapje verder’ gaat? De incubatietijd van liefde, zal ik het maar even noemen. Stel dat je binnen 7 dagen hotel-de-botel bent en er met zijn tweeën gelijk vol inspringt na die 7 dagen….wil dat ook zeggen dat de relatie in veel gevallen van korte duur is en dat de nasleep relatief kort is, dus dat je er zo weer bovenop bent? Zoals bij een mexicaanse griepvirus?
Vaak hoor je allerlei theorieën over wat je gaat doen op zo’n eerste date en wat de signalen zijn die je bij elkaar afgeeft als je direct ontzettend fysiek bent naar elkaar toe of hoe gauw de ‘ik-hou-van-jou’s’ de lucht vullen. Persoonlijk vind ik de mate waarin je fysiek wordt binnen zeer korte tijd wel iets zeggen over het individu. In ieder geval zegt het iets over hoe je op DAT moment bent, of dat nu karakter is of een (tijdelijke) emotionele gesteldheid dat is soms moeilijk te onderscheiden.
We zijn van oorsprong nogal geneigd om in hokjes te denken en er is dan ook een grote kans aanwezig dat die eerste periode, of zelfs die eerste ontmoeting bepalend is voor de rest van de relatie met betrekking tot de visie en emoties’s van die andere persoon en vice versa.
Dus mijn stelling van vandaag is: “Vind jij de eerste signalen (zoals onder andere de mate van fysieke toenadering) van je lover en de omstandigheden waarin je diegene leert kennen bepalend voor de relatie? En vind je dat die signalen/omstandigheden veel zeggen over het karakter van die persoon?”
….ik ben benieuwd naar jullie meningen
P.s.:
Om nog even in de parallel te blijven met liefde als een virus… soms hoop ik dat het besmettelijk is…maar soms hoop ik ook heel hard op een inenting of remedie tegen zulke gevaarlijke virussen
- Imagine's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Imagine
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Inenting
Was er maar een simpel prikje voor. Dan had je er ook niet zoveel last van. Ik denk dat er dan ook veel meer relaties stand houden. Moeilijk is het wel. "zucht"
Re:
Heb je het nu over verliefdheid of liefde?
Perspectief van de lezer
Dat is denk ik per persoon verschillend. De 1 word niet verliefd, de ander komt niet verder dan verliefdheid, de volgende heeft een lichte kijk op liefde, terwijl andere weer echt heel diep gaan met gevoelens.
De vraag is gericht voor alle publiek, juist om ook zulk soort nuance tegen te
komen
Wat vind je van de stelling?
Re:
Leuke stelling, sinds het ontstaan van de mensheid wordt hier al gefilosofeerd.
Ik denk zelfs dat wanneer je deze vragen beantwoord hebt het einde van het menselijke bestaan nabij is
Druk verhoging
Haha...je zorgt er zo wel voor dat een ieder die zou willen reageren, een enorme druk op de schouders voelt dat met de antwoorden tevens het einde van ieder van ons in zicht is
No respons
Aha..dat verklaard misschien het lage aantal reactie's
En dat was alleen maar mijn stelling voor vandaag
Re:
Vanwaar deze honger, gij onrustige ziel??
Druk-gevoelig
Ben druk-gevoelig...ik zou nog graag wat wijsheden vergaren voor het einde in zicht komt
Of ik wacht gewoon op een druk-verlagende factor of ziel die alles tot rust brengt.
Tips zijn welkom...
Imagine
Ik denk niet dat het er iets mee te maken heeft waar je elkaar ontmoet en de fysieke benadering is voor mij juist wel van belang ...van die mannen die tijdens een eerste gesprek al me ergens aanraken zonder enig doel die vind ik al bij voorbaat niks..
Ik vind juist dat je door praten elkaar leert kennen.
Dus bij mij duurde het heel lang voordat er enige vorm van aanraking was
Wat bestond uit slechts vluchtige strelingen.
Maar nog nooit voelde een aanraking zo fijn..zo fijn dat ik nu naar 3 jaar nog kippenvel krijg bij de herinneringen daar aan.
Dus hoe diep dat gaat heeft mijns inziens niets te maken met snel fysiek te worden met elkaar.
Ik hoop dat dit antwoord geeft op jou stelling!
Liefs Jeannette
@ Jeanette; puur blijven
Mooie reactie, dank je wel.
Het mooie is inderdaad, dat als je zelf puur blijft de omgeving minder van belang is. En doordat je zelf sterk je eigen grenzen aangeeft, is dat ook duidelijk naar een ander. Toch denk ik dat deze 2 factoren (puur en sterk) al gelijk een goede indruk gaven destijds van hoe je bent...in die zin zou dat best bepalend geweest kunnen zijn voor jou (hoe daarop wordt gereageerd) of voor de ander.
Om maar een voorbeeld te geven: een veel gebruikelijke trend tegenwoordig is om uit te gaan, je leert iemand kennen, je wisselt telefoonnummers uit en voila...na wat electronisch contact gaat met over op een 'date' face to face.
Ik heb het idee dat liefde een gemeen-goed is geworden...een supermarkt artikel. Dus ik schrik soms van de korte houdbaarheidsdatum's en de mate van 'weg-werp-trend' hierin.
Ik ben blij om te horen dat er zeker nog pure en sterke personen, zoals jou zijn.
Bedankt voor je antwoord, Jeannette
Imagine
Dank je wel voor je lieve reactie hoor
maar ik kan wel hard zijn voor mezelf wanneer ik denk dat ik anders gekwetst zou kunnen worden.
Ik ben het helemaal met je eens dat liefde bij vele idd een wegwerpartikel lijkt te zijn.
Ik ben mijn hele leven al een hopeloze romantische ziel geweest denk ik...kon me nooit iets voorstellen dat men na een gezellige avond al samen de "koffer " in dook.
Ik dacht dat dat iets is wat je niet zomaar weg moest geven want dan is de bijzonderheid er van ook weg.
En dat heeft mijn inziens ook niets met ouderwets te maken maar meer met normen en waarden.
Maar het lijkt tegenwoordig meer abnormaal te zijn als je niet binnen korte tijd fysiek verder gaat dan kussen.
Ik hoop toch (en tot nu toe lijkt het zo te zijn) dat mijn kinderen echt denken dat dit de ware is voor ze zover gaan.
Want je kunt het nog zo vaak doen maar je kunt nooit terug naar de tijd voordat..
Ik besef me ineens dat ik wel erg burgerlijk over kom waarschijnlijk en dat niet iedereen mijn mening zal delen hierin maar hey...ik vind het nu eenmaal!
En sterk voel ik me echt niet altijd hoor
Maar het doet me goed om zo'n lieve reactie te lezen hoor imagine!!!
Liefs...
Re:
Laat je niet misleiden door de beeldvorming uit de media, ik denk dat de meerderheid zo denkt als jij...
Sex wordt ernstig overschat...
@Jeannette; thuisgevoel
Met een glimlach lees ik zo'n reactie van jou...het geeft mee een 'thuis-gevoel'
Het siert je dat je dit tevens op je kinderen over wilt brengen...dat moet je in ere houden en hoef je je zeker niet voor verontschuldigen
Misschien, eventueel, later, ooit... als ik ook een kleintje heb, dan zal ik dat ook over willen brengen (en ja, dan zal ook iedereen zeggen "jij ben zoooooo ouderwets"... en dan zeg ik "nou en
"
)
(haha ik weet niet of de wereld nog wel een mini exemplaar van mij aankan, maar dat terzijde
bepalend....
Ik denk eerder aan een relatie in termen van een "perpetuum mobile" .
Niet één faktor die bepalend is , maar een continu proces van aktie-reaktie ...... bij de ene al wat vlotter / langduriger dan bij de andere
@Brooke; Pepertuum mobile
Liefde als Pepertuum mobile...mooi vergelijk... like it
Maar denk je dat de start en de mate van intensiteit/diepgang daarbij iets zegt over de lengte/duurzaamheid van de relatie?
Re:
Nee, dat geloof ik niet...
Ik denk dat verwachtingspatronen een veel grotere invloed hebben op de lengte/duurzaamheid van een relatie...
Intensiteit en diepgang kunnen door verkeerd handelen in één keer voorbij zijn omdat dat in het "nu" plaatsvindt
@mrpither; Glazen sneeuwbol-effect
And...you did it again...putting my brains upsite-down.. met zo'n effect van een glazen sneeuwbol
En dat met alleen maar met de introductie van een nieuw woord in het geheel.."verwachtingspatronen"
Ik denk dat dat de kern is...
De intentie waarmee iemand contact maakt met de ander. En de intentie waarmee die ander daarop reageert is met name gebonden aan verwachtingspatronen. Maar dan ben ik weer nieuwsgierig naar de ontwikkeling daarvan. Want is het dan zo dat over het algemeen gestart wordt met relatief lage verwachtingspatronen en een hoog tolerantie-niveau...en dat dit naarmate de tijd verstrijkt veranderd? Of zijn verwachtingspatronen over het algemeen een constante?
*uhmm...misschien ga ik nu wel te diep graven
*
Re:
Met dit soort dingen kun je niet te diep graven..
Verwachtingspatronen zijn geen constanten, die ontwikkelen zich rechtevenredig met de persoonlijke ontwikkeling....
Zou gek zijn dat de verwachtingspatronen die je op je 20e hebt, op je 40e nog hetzelfde zijn... toch?
Als ik het op mezelf betrek heb ik geen enkel verwachtingspatroon meer
@Imagine: factoren van invloed
*torn heeft een vaag vermoeden wat het vertrekpunt van deze vraagstelling is.*
Pffffffff, dit is een ongrijpbare. Volgens mij spelen hier zoveel factoren in mee.,....teveel om op te noemen.
Persoonlijk vind ik niet dat het begin iets hoeft te zeggen over verloop en einde. Alhoewel ook dat geen vast gegeven is. Als ik met iemand te maken hebt, die al doelgericht aanstuurt op fysiek contact, is verloop en einde vrij voorspelbaar,........van mijn kant.
Het verloop zou wel iets kunnen voorspellen over het einde. Iemand kan tijdens het verloop signalen/gedrag vertonen, waarmee al redelijk voorspeld kan worden wat de mogelijke duurzaamheid zou kunnen zijn van de relatie, en hoe het einde eruit zou kunnen zien. Vervelende is dat die signalen vanwege diverse, persoonsverschillende redenen, meestal genegeerd/geaccepteerd (niet willen zien) worden. En je pas bij het einde denkt: ohja shit,.....op basis van dat en dat had ik al kunnen voorzien dat de houdbaarheidsdatum verlopen is.
Heb je het nu over verliefdheid of liefde?
In deze scheiding die mrpither maakt kan ik mij helemaal vinden. Ik zou er zelfs nog houden van aan bij willen zetten. Volgens mij worden die nog wel eens regelmatig verward met elkaar. Of zou het zo kunnen zijn dat je dat verschil pas gaat leren, en ervaren op basis van trial and error?
Maar denk je dat de start en de mate van intensiteit/diepgang daarbij iets zegt over de lengte/duurzaamheid van de relatie?
Los van hoe de start eruit ziet. Als je intensiteit/diepgang beiden op (gelijkwaardig) geestelijk en lichamelijk niveau zou ervaren,......Wooooow, dan is er *magic*. Voor mij dan zeker de moeite waard om binnen mijn grenzen te investeren in lengte/duurzaamheid. Mocht je het beiden zo blijven voelen, dan wil ik het niet eens investeren noemen maar groei en ontwikkeling.
Maar..........
Ik heb het idee dat liefde een gemeen-goed is geworden...een supermarkt artikel. Dus ik schrik soms van de korte houdbaarheidsdatum's en de mate van 'weg-werp-trend' hierin.
Totally agree. Lukt niet, gaat niet, kost mij teveel,.....laat maar. Maar praat je dan echt over liefde ?
*vraagt zich af of hij nu wel ontopic is.*
@Imagine
Ik denk ook niet dat het iets uitmaakt in welke omstandigheden je elkaar tegen komt, maar misschien wel iets kan uitmaken als beide een happy zorgeloos leven hebben , of dat 1 of beide zwaar in de ellende zitten. Dat het ook bepalend kan zijn voor de afloop ervan. Hoeveel incasseringsvermogen heeft iemand , hoever ben je bereid om er te zijn voor een ander. Laat je negatieve factoren je relatie beinvloeden of kun je dat apart van je liefde voor de ander zien.
als alles dan nog he le maal geweldig was ..
Persoonlijk hou ik niet van " te snel" voor mij zou dat alarmbelletjes geven. Iemand echt leren kennen ook voor de volgende stap lijkt me wel zo prettig .
Ik hoor er niemand over , zal wel iets van mij zijn maar ik had altijd de drie maanden regel
Wat ik wel denk dat socialmedia etc de liefde niet goed doet en mss daarom het een beetje op een wegwerp artikel lijkt te worden. Alhoewel het zijn voordelen heeft het ook veel nadelen en denk ik dat het ook voor een gedeelte voor veel relatiebreuken zorgt.
Diepgang, voor de ene belangrijk en een ander zoekt het misschien meer in oppervlakkigere dingen, is van persoon tot persoon denk ik verschillend waar iemand op valt. Net als uiterlijk ( ach als ze maar lief is )
Zijn het tegenpolen die elkaar aantrekken of gelijkgestemden... wie zal het zeggen...
Liefs
@imagine
Pffffftttt.... wat een moeilijke vragen. Soms wel, soms niet.... Soms loopt het zo, soms loopt het anders......
Wel denk ik dat het nodig is een soort evenwicht te vinden. Zoals Hort al zegt: staat de een happy in het leven en zit de ander zwaar in de ellende, das voor mij geen stevige basis. Maar.... daar kom je pas gaandeweg achter. Je weet niet alles bij het begin, maar eigenlijk weet je al wel zeer veel.
Het begin is heel belangrijk, maar ook heel basic: is er sprake van een klik of niet. Dat weet je na 3 seconden al. Is er klik, dan kan je het volgende stapje zetten. Kijken of je kunt praten... Lukt dat, dan het volgende stapje.... Wanneer die stapjes gezet worden, dat weet ik niet. Hoe lang je er over doet, dat weet ik niet. Maar doe je ze zorgvuldiger, neem je wat meer tijd, dan heeft het meer kans van slagen. En ben je er haastiger in, dan is het moeilijker.
Of slagen? Wat is slagen eigenlijk? Het is natuurlijk ook geslaagd als je op tijd beslist dat je er uit stapt
. Of als je elkaar voor een week heel gelukkig maakt 
.
Het blijft altijd het proces van kan je nog naar elkaar kijken, en neem je daar de tijd voor. En kan je nog naar jezelf kijken. En dan neem je een klein stapje, en dan moet je allebei eerst weer kijken. Of er mogelijkheden zijn voor een volgend stapje. Zit daar een tijdslimiet aan vast? Nou.... dat weet ik ook niet. Dit hele proces kan je in een dag doorlopen hebben.... Verliefd, intiem (praten of zijn, maakt niet uit), uit elkaar
. Zeg maar die vakantieliefdes, of mensen die je nooit meer tegen zult komen. Maar waar je vanaf minuut 1 wel een klik mee voelt. En 's avonds afscheid nemen forever. Das mooi, das afgerond, das prima dan. Of het duurt veel langer. Maanden om elkaar heendraaien, kijken of het ooit wat wordt. Das ook mooi, en eigenlijk ken ik allebei wel. Uiteindelijk gaat het er om dat je moet doen wat goed voelt, en stapje terug moet nemen als het niet meer goed voelt. En daarin reageren op die ander. Meedeinen met die ander. En lukt dat niet meer, dan maar weer op zoek naar wat anders....... Zat dat al besloten in het begin? Nou, in het begin zit alleen besloten of je er een volgend stapje in kan zetten. En in dat volgende stapje zit besloten of je het volgende stapje zet..... En dan vormt zich wel een patroontje. Maar zat dat besloten in het begin????
Geen idee of dit ook maar enigszins antwoord geeft op je vraag, hoor!
Hort & Jeannette & Waterman: Oudjes
Dat het ook bepalend kan zijn voor de afloop ervan. Hoeveel incasseringsvermogen heeft iemand , hoever ben je bereid om er te zijn voor een ander. Laat je negatieve factoren je relatie beinvloeden of kun je dat apart van je liefde voor de ander zien. Persoonlijk hou ik niet van " te snel" voor mij zou dat alarmbelletjes geven.
Wanneer die stapjes gezet worden, dat weet ik niet. Hoe lang je er over doet, dat weet ik niet. Maar doe je ze zorgvuldiger, neem je wat meer tijd, dan heeft het meer kans van slagen. En ben je er haastiger in, dan is het moeilijker.
Het blijft altijd het proces van kan je nog naar elkaar kijken, en neem je daar de tijd voor. En kan je nog naar jezelf kijken. En dan neem je een klein stapje, en dan moet je allebei eerst weer kijken. Of er mogelijkheden zijn voor een volgend stapje. Zit daar een tijdslimiet aan vast? Nou.... dat weet ik ook niet.
Ik ben het helemaal met je eens dat liefde bij vele idd een wegwerpartikel lijkt te zijn.
Schitterende uitgangspunten,......oudjes.
I totally agree, voor mij een beetje de basics.
Re:
Alles zo aandachtig lezend ben ik toch wel een beetje blij dat ik me niet meer met dit soort zaken hoef bezig te houden.......
Torn....
Thanx torn
Uhhh...oudjes????
Hoe ouder hoe gekker hoor!!!
@Torn; Calimero
Oud?? 1 van je basics kwam bij Calimero vandaan... lekker puh
*jammer dat er geen smiley is die de tong uit steekt haha*
Re:
*tong uit steken*
Die kwam bij mij niet door 'mijn keuring' haha ik vind dat net een poppetje met een dikke lip.
Maar dan hierbij toch
naar torn 
*edit* Dikke lip.
Hmmm, ik zal je even helpen. Omdat je zo hard aan het (brein)werken bent. Take your pick :
, 
, 
, 
of 
ik gok op de laatste.
@torn; factoren van invloed..vervolg
Ik denk hoe dieper de intentie is van een individu, hoe ongrijpbaarder het wordt…en hoe minder het begin van belang is voor het verloop. Sterker nog…uiteindelijk gaat het met name om hoe je in het heden met elkaar omgaat…omdat het heden het enige is waar je wat aan kan doen. Natuurlijk hebben het verleden en het toekomstperspectief invloed op je wezen van ‘nu’, maar uiteindelijk zijn de enige factoren die je kunt veranderen aanwezig in het heden.
En dat is ook 1 van de uitgangspunten waarbij ik de stelling maakte… want “kan een mens veranderen?”
Als je direct met elkaar de koffer in duikt, blijf je dit dan altijd doen?
Of als je tot nu toe trouw gebleven bent aan je partner, zal je dit dan altijd zijn?
Een mens veranderd sowieso…de 1 sneller als de ander, de 1 in positievere zin dan de ander…maar vrijwel iedereen veranderd. Dus welke aspecten zorgen echt voor die significante verandering? Of juist voor de belangrijk stabiliteit? Want is (on)bewust kiezen voor een constante eigenlijk ook een verandering?
Ik heb altijd overal gehoord “je moet de ander accepteren, want je kan een ander niet veranderen”
En andersom, uiteraard. Maar is dat eigenlijk wel zo?
Uhm… ik stop er maar eens mee voor vanavond… want ik zie een legio aan vraagtekens komen in mijn hoofd haha… waar ik liever ‘punten’ had gezien
Bedankt voor alle reactie’s tot dusver. Heerlijk om te zien dat er wel degelijk nog de pure vorm van gevoel / liefde wordt ervaren en getoond. Dat zijn dingen die me goed doen!