liefdesverdriet

afbeelding van kaatje18

hallo iedereen,

Nooit gedacht dat ik nog eens mijn verhaal kwijt zou willen op een site aan mensen die ik niet eens ken..
Ik ben meisje van 18 jaar. Een maand geleden maakte mijn vriend het na 2 jaar en 8 maanden uit.
Nou is mijn hart weleens vaker gebroken maar deze keer is het toch heel anders.

Ik ontmoette hem op mijn middelbare school. Hij zat in een andere klas maar wel 4 vwo. Hij zat al sinds de 2e bij mij bij spaanse les maar was me nog nooit erg opgevallen. Gewoon aardige jongen. Tot het kerst gala 4 vwo.. Ik stond met vriendinnen op de dansvloer, hij en zijn vrienden stonden bij ons in de buurt. Ik weet niet waar het opeens vandaan kwam maar op het nummer ' All I want is you, come on over here baby' van Christina aguilera wenkte ik hem om te dansen. Hij was daar blijkbaar van onder de indruk want aantal dagen later was ik met vriendinnen mee naar een open avond bij hun stijldans school. Hij danste daar ook. Die avond werd er hele tijd over mij (en hem) gepraat. Ik had dit op een of andere manier niet door. Aan het eind van de avond kwam een vriendin naar mij toe: Ik hoorde net via R. dat M. je erg leuk vind. Ik was helemaal opgetogen!
Bij een spaanse les vroeg hij me verlegen om mijn e-mail adres. Via msn hadden we toen veel contact. Op 13 februari vroeg hij of ik morgen (valentijns dag) met hem naar de film wilde. Het was zo romantisch en vanaf het monent dat we in de bios zaten was ik gek op hem. Het fijne was hij was nog verliefder op mij! Toen we een maand hadden stond hij met een roos voor de deur. Na 3 maanden had hij een lief armbandje voor me gekocht.Maar goed we werden steeds closer. Afgelopen zomer zijn we met z'n 2-en op vakantie geweest naar Parijs. Dit jaar zijn we allebei in een andere stad gaan studeren maar wonen nog wel thuis. In het begin dacht ik dat ik er erg veel moeite mee zou hebben omdat we altijd bij elkaar op school hadden gezeten maar het ging goed zo. We zagen elkaar minder maar waren allebei erg blij om elkaar dan weer te zien.ongeveer 2 maanden geleden besloot ik te vragen hoe hij dacht over samen wonen. Het spookte al een tijd door mijn hoofd, een vriendin van mij gaat samenwonen met haar vriend en m. zijn zus is net gaan samen wonen. Ik wilde niet nu samen wonen maar over 3 jaar. Hij is hier zo van geschrokken, dat ik al daar over nadacht. Hij kwam tot de conlusie dat hij niet zoiets serieus wilde en heeft het uitgemaakt.
het is nu bijna een maand geleden en nu begin ik te beseffen dat ik hem vreselijk te erg mis. Dat ik echt van hem hou. dat hij bij mijn leven hoort.
Wat moet ik doen?

groetjes Kaatje

afbeelding van ludevede

Hoi Kaatje, ik lees alleen

Hoi Kaatje.

Het is cru om te zeggen, maar... ze zeiden het ook tegen mij toen ik 18 was. ?Ǭ¥je gaat nog 10 keer harder op je bek?Ǭ¥ Maar de eerste keer is wel de eerste...

Anyhow, als de relatie niet van de ene op de andere dag van stand kwam, is het ook normaal dat je niet van de ene op de andere dag uit elkaar gaat. Das mijn theorie.

Omgekeerd: "Easy come, easy go"

Misschien heb je hem laten schrikken ja, maar dat vind ik geen reden van hem om het uit te maken. Mijn vriendin heeft het ook uitgemaakt week geleden omdat ik te dichtbij kwam. Zo jammer dat mensen niks willen opgeven of meteen bindingsangst krijgen. Zulke mensen lopen telkens tegen de lamp.

Dus mijn advies, praat met hem, een wees niet bang je gevoel te uiten. Dat is mode tegenwoordig, om geen gevoel te tonen, maar gevoel heeft iedereen.

Succes.