Wat een naar verhaal zeg.....aan alles kan ik zien hoeveel je van hem houdt en hoe hard je voor hem vecht.Ik denk dat je nu eigenlijk niet veel meer kunt doen dan afwachten ...ik begrijp heus wel dat afwachten niet iets is wat je nu wilt, elke minuut is al een minuut teveel als je zo verdrietig bent en het zo graag anders wilt.
Misschien twijfelt hij en is dit een tijdelijke bevlieging dat hoop ik echt van harte.

heel veel sterkte

HEEL VEEL STERKTE TRUEHART, je schrijft mooie gedichten.

de gemiddelde geadopteerde persoon heeft last van verlatingsangst...vreemd misschien want de gemiddelde geadopteerde doet er alles aan zo lijkt het wel om zijn of haar partner , maar ook de adoptie ouders van zich te vervreemden. zij zijn gemiddeld genomen niet goed in het onderhouden van relaties. zo ver dan de theorie.

dat hoeft natuurlijk allemaal niet te betekenen dat het bij jou ook zo zou hoeven te gaan. het is alleen goed om je te realiseren met welke problemen deze jongen mogelijk te maken kan hebben. des te beter de partner van de geadopteerde in staat is te beseffen waar hij mee zit, des te beter de partner in staat is te beseffen waar de geslotenheid vandaan komt, des te beter de partner in staat zal zijn in het algemeen om later te kunnen zeggen...ondanks alles zijn wij nog steeds bij elkaar.

aan de andere kant is het denk ik goed te beseffen wat er gebeurd. hij is weggegaan. tegelijk verwijt hij jou iets. jij ontkend als ik het goed begreep. jij wil graag dat hij thuis komt en probeert dat met smeken, huilen etc...voor elkaar te krijgen. het lijkt op een echt wanhoopsoffensief. je krijgt hoop van elke reactie die terug komt en wordt wanhopig van het stilzwijgen. negeren is nu eenmaal heel erg pijnlijk, je voelt je er zo machteloos door, zo verdrietig ook en soms ook boos.

probeer te beseffen dat je een speelbal bent van jouw emoties. er zijn er eigenlijk 2. dat zijn angst en liefde.

je hebt angst waarbij de volgende uitingsvormen horen : boosheid, teleurstelling, verdriet en vooral veel pijn. hier hoort ook bij prestatiedrang, faalangst en de wil te controleren. en juist die controle die ben je kwijt over de situatie als de partner weg gaat. je ziet de toekomst in het water vallen omdat je droom kapot wordt gemaakt. je had alles gezet op plan a, er is geen plan B. het is als het ontbreken van een escape.

Blijf je hangen in het verleden dan leidt dat vaak tot verbittering en het negatief worden en blijven. Het zoeken naar schuldigen, het zoeken naar fouten, het maken van verwijten, het voeren van strijd. Het leven met angst is het leven in het verleden, je wordt er depressief van en zo gooi je de toekomst weg. Je ziet de natuur niet bloeien want het zal altijd herfst en winter zijn. logisch ook dat je je werk even niet meer ziet zitten, dat je slecht slaapt. allerlei gedachten spelen door je hoofd. je krijgt er hoofdpijn van, moet vaak huilen en ziet geen toekomst meer.

pas op ! probeer je zelf te herpakken. wees niet boos, probeer eens goed uit te huilen en zie dan wat er is gebeurd. jullie zijn wat uit elkaar gedreven. hij reageert niet meer. het is te confronterend voor hem lijkt het wel. te veel smeken. probeer je zelf te herpakken, probeer op te staan. probeer sterker te worden. probeer afstand te nemen van de situatie. kijk eens terug en zie wat er gebeurd is. kijk dan eens naar de toekomst. voorlopig lijkt het er op dat je alleen verder moet, zonder hem. volg dat pad. maak plannen alsof je niet bij hem bent, niet afhankelijk bent van hem. alsof je weer verder moet met alleen jezelf !

besef daarnaast dat er ook de emotie liefde is, waarbij horen : begrip, empathie, warmte, aandacht, gehoord worden, luisteren, nabijheid, het goede, de harmonie, de rust , de vrede en het plezier.

Een verliefde leeft in het NU, denkt niet aan de toekomst, want wie te veel aan de toekomst denkt die leeft in angst, een verliefde denkt niet aan het verleden, want het enige dat belangrijk is, is het moment van NU. De aandacht voor de mensen om wie je geeft en met wie je samen bent.

en daar gaat het nu mis. er is even geen samen. er is even geen aandacht van degene op wie je je pijlen had gericht. hij wil je wel steunen, maar laat vervolgens niets horen. negeren doet pijn. tegelijk komt dan de vraag op...waarom laat hij niets horen...hoe verloopt de communicatie ?

en dan ben je waarschijnlijk aangekomen op het moment dat je daar over gaat nadenken over wat er mis ging en in ieder geval gaat op dit moment.

hoe lief de partner ook is, hoe aardig, vriendelijk etc...het verleden van een ieder is vaak confronterend. pas als dat wordt geaccepteerd en er aan de weeffouten wordt gewerkt dan kan er weer een toekomst zijn. ergens ging er immers iets mis. vaak ligt dat in de communicatie. probeer de communicatie te verbeteren. probeer niet te vaak terug te komen op het verleden , probeer te vergeven wat er mis ging, probeer niet te smeken, probeer met liefde en begrip te reageren, probeer te snappen waarom dingen gebeuren en waarom dingen gezegd worden en probeer daarna verder te gaan met je leven!

op het moment dat je in staat bent ondanks alles achter de drijfveren van mensen te komen, als je in staat bent om te achterhalen wat de reden van het gedrag is (en waarom vragen zijn bijna niet te snappen !)..dan zul je in staat zijn verder te bouwen !

maar nu komt het : je schreef...hij is weg met "haar"..dus hij heeft een ander...maar hij verwijt het jou als ik goed las...veel voorkomende situatie bij iemand die "ineens" een ander heeft is dat de eigen rol wordt vergeten te bekijken door die persoon. bedenk dat die persoon al tijden lang met negatieve gedachten in de relatie zit. (tenzij het eenmalige "stunt"was ingegeven door alcohol). dat er een circel is ontstaan zonder uitweg. een circel van negativiteit die steeds verder bevestigd wordt door de dingen die gebeuren. tot aan het moment dat het vertrek daar is.

de verwijten die dan komen, zijn vaak het omdraaien van de situatie. er wordt vaak gegoocheld met termen, er wordt vaak gewezen met de vinger, er wordt vaak boos gereageerd door degene die vertrekt of er wordt vervallen in het negeren. waarom ? dat is de enige kans om de eigen rol niet te hoeven te zien. om zich niet voor de eigen keuzes te hoeven verantwoorden , om de pijn voor de verlaten persoon te kunnen rechtvaardigen.

vragen zoals :
had jij dit dan niet zien aankomen ? dat was toch duidelijk dat het steeds minder ging ? onze relatie was toch al niet veel meer ? worden vaak gesteld door de gene die weg is gegaan en dat is dan nog de vriendelijke versie. ook vaak komen er verwijten naar de achterblijver toe...je zeurt, je had veel aandacht voor anderen, etc...

waar het omgaat nogmaals is echter : Verliefd of niet de boodschap is voor iedereen gelijk : probeer het verleden te accepteren, dan hoef je geen angst te hebben voor de toekomst. Dan zie je de schoonheid van de natuur, de lammetjes springen in de wei, de bloemen bloeien en de zon schijnen. dan is het lente en is de zomer in aantocht. dan ligt de herfst en de winter achter je en kun je weer verder !

alleen door je communicatie te veranderen, door begrip de boventoon te laten voeren boven verwijten en liefde voor jezelf te gaan ontwikkelen zul je verder kunnen komen en misschien wel tot herstel kunnen komen van wat eens was ! maar werk eerst aan jezelf, wordt sterker, maak weer plannen voor jezelf !

alleen mensen die hun dromen leven en bereid zijn daar de prijs voor te betalen zullen niet geraakt worden door wat anderen doen ! jij bepaalt in hoeverre jij geraakt wordt !

ik gun het je van harte dat je het geluk, dat diep van binnen in jezelf zit ! weer zult gaan vinden en dat je je zelf niet meer zo veel laat raken door wat er gebeurd en wens je veel sterkte, wijsheid en kracht de komende tijd !

groetjes
bjm