Eerst en vooral wil ik deze prachtige site bedanken omdat hij me al door het ergste leed geholpen heeft.
Ik ben nu 17 jaar en sinds kort is mijn relatie beëindigd met mijn vriendin. Ik heb een relatie gehad van bijna 2 jaar, ik weet voor velen is dit nog niet zo een heel lange periode. Maar voor mij telt dit toch... Toch als je van de persoon houdt en er om geeft. Het was niet altijd even simpel, je bent jezelf nog aan het zoeken, je eigen ik aan het vormen maar ik zag (en zie dat meisje nog steeds graag). We hadden wel wat up and downs, en regelmatig wat ruzies (vaak om de kleinste dingen) maar ik tilde hier niet zwaar aan. Maar sinds een drie-tal weken geleden is het definitief gedaan, ook door een ruzie om iets doms dat eigenlijk mijn schuld was... De laatste avond dat we nog een koppel waren leerde ze een nieuwe jongen kennen via netlog, we hadden zoals ik daarnet vermelde wat ruzie en ze probeerde me jaloers te maken. Hij is zoveel knapper dan u en bla bla bla... De zaterdag hoorde ik amper nog iets van haar, ik had al door dat ze constant bezig was met die kerel. Die avond vroeg ik hoe dat het nu zat, enja ze gaf ons geen kans meer. Maar ondertussen was ze wel leuk bezig met die kerel. Ik vroeg hoe het zat tussen hen en ze antwoordde gewoon vrienden, maar dat da kerel wel meer wou dan vrienden zijn (komaan hij kende ze alleen maar via netlog en sms...). Ik was kwaad en heb er zondag amper iets van gehoord. Die avond hoorde ik van haar dat ze al verliefd was. Mijn wereld stortte echt wel in op dat moment... Ik heb ze op aanraden van mijn ouders een ganse week meet rust gelaten en geen contact opgenomen. Na die week hoorde ik dat ze dus al een koppel waren. Ik ben er kapot van... Ik zie en zag dat meisje echt enorm graag en snap niet hoe ze me zo iets kan aandoen. Ik hoor er nu en dan iets van, maar meestal eindigt dit toch bij mij in woede, onbegrip en verdriet. Snapt ze nu niet dat ik ook gevoelens heb? Een normaal mens begint toch geen relatie met iemand die ze enkel via msn/chat/netlog kent?
Ik weet, ik ben nog maar 17 jaar. Maar zag deze relatie wel serieus. Blijkbaar iets te serieus. Het kwetst dat ze me zo iets aandoet, en de gedachte wat dat die 2 nu samen lekker zitten te doen vermoord me...
Life is not always so easy...
R.B.
Respect
Ik heb echt onwijze respect voor je, dat je dit zo kan verwoorden, en dat je zoveel voelt voor haar. Het klinkt als zo'n onwijze moeilijke situatie, en 2 jaar is een lange tijd. Het is zo lang als dat je het zelf voelt..
Misschien zijn haar gevoelens een opvlieging?
Ik zou haar met rust laten, en proberen het een beetje links te laten. Wonden helen, en je kan liefde over al in vinden! Stort je op je hobby! Of je vrienden - love is all around us:)
Heel veel succes ermee
Haar nieuw lief heeft haar
Haar nieuw lief heeft haar de keuze laten maken tussen hem en mij. Ze heeft voor hem gekozen... Nu is het voor mij totaal over. Ik heb vandaag wat fun gaan maken met enkele vrienden, deze helpen er mij bovenop. Dus jou tip helpt wel:)! ik ga me nu vooral concentreren op school, vrienden, en natuurlijk op mezelf:)!Bedankt voor de reactie!
R.B.
Vraag ik me alleen een
Vraag ik me alleen een beetje af wat je gedaan zou hebben als je toch maar voor jou gekozen zou hebben...... Ik bedoel, ik snap dat jullie nog heel jong zijn en dat op die leeftijd niet alle acties altijd even doordacht zijn maarrrrrrr, terwijl je nog iets met iemand hebt aanpappen met een ander via internet en het vervolgens inwrijven en iemand met wie je 2 jaar gaat proberen neer te halen vind ik echt respectloos, op iedere leeftijd!
. De zomer komt eraan, geniet ervan!
Als jij op je 17de een relatie al serieus kunt nemen zit je daar denk ik op de wat langere termijn ook niet op te wachten, dan verdien je echt beter hoor.
Maar goed, veel plezier met je school, vrienden en natuurlijk jezelf
Respectloos...
Volgens mij is dit ook zeer respectloos. Ik had toch iets meer verwacht van iemand die je denkt te kennen... Misschien ben ik gewoon volwassener dan zij als het op het vlak van relaties aankomt. Maar ja, daar ben ik niet veel mee. Ik ga volledig breken met zij, het lijkt me het beste. Heb nog enkele jaren om de geschikte te vinden, dus hier maak ik me geen zorgen in. Het kwetst dat mensen die je denkt te kennen al niet meer kan vertrouwen. Ik zeg nu niet dat ik niemand meer kan vertrouwen, maar je verwacht zo iets niet. En daar heb ik het moeilijk mee...
R.B.
Hey, ik heb net hetzelfde
Hey, ik heb net hetzelfde meegemaakt. Ben nu een jaartje ouder dan jij en de relatie heeft ook 2 jaar geduurd. Mijn vriend leerde iemand kennen via internet en is ondertussen aan zijn 5de internet/sms-vriendin begonnen. We zijn 2 maanden uit elkaar...
Ik kan alleen maar zeggen dat we in de laatste 2 maanden contact zijn blijven houden. We zitten ook samen op school... maar gisteren hebben we voor de zoveelste keer woorden gehad. Ik denk ook dat het het beste is om je ex links te laten liggen. Ik kon het niet en heb er nu spijt van. Elke keer weer die verhalen horen van de nieuwe vriendinnen is pijnlijk. Ik ga me in het vervolg deze pijn besparen en verder gaan met men eigen leven. We zijn nog jong genoeg, de ware liefde ligt op ons te wachten!
Lieve groetjes,
Femke
***
Van mij is het nu ook al zo een twee maand geleden... En het doet nu nog steeds evenveel pijn als de eerste dag... Ik probeer om geen contact met haar te hebben, iedereen zegt dat dit het beste is. Volgens mij is dat het ook, want telkens als ik contact met haar heb gaat het toch maar over haar nieuwe "perfecte" lief... Hij is zoveel beter, liever, knapper, zachter, ... Dan denk ik in mezelf, waarom heb je met mij iets begonnen. Je had me beter da leed kunnen besparen... Het klinkt misschien wel grof, maar ik hoop dat ik binnenkort eens met hen ga kunnen lachen. En dan zal ze me wel nodig hebben... Dan ben ik er ook niet meer voor haar... punt uit!
Probeer al het contact met hem te verbreken... Negeer hem, kijk hem zelf niet aan... Hoeveel pijn het ook doet (ik weet waarover ik praat...). Probeer er het beste van te maken... En laat je zeker niet doen! Het is net dat waar ons exen hun plezier in hebben. En dat gunnen we ze niet hé!
Veel liefs
Ruben