Liever werken dan vrij zijn.. :s

afbeelding van anna1001

vandaag een vrije dag en jahoor, dikke huilbuien tot en met.. ik werk nog liever dan dat ik nu een vrije dag heb. en dan ook nog dat rotweer.. pff huilen, niet aan hem denken, huilen, lachen, enz.enz.

steeds zie ik zijn gezicht voor me, komen de leuke herinneringen naar boven, verlang ik enorm naar hem, vraag ik me af wat hij doet, enz. enz. pff dat doet pijn..
ik heb geen spijt, ik wil hem niet terug, het is goed zo.

met mijn verstand weet ik dat het beter is zo. we hadden geen toekomst omdat we zo verschillend waren.
maar voor mijn gevoel was/is hij mijn grote liefde. de liefde van mijn leven (dat zeiden we ook altijd tegen elkaar), ik hou zoveel van hem, ik wilde met hem oud worden, een gezin stichten, noem maar op.
en tuurlijk wist ik dat het niet reeel was op de manier waarop het tussen ons ging maarja.. gevoel en verstand..

bizar... liever werken dan vrij zijn .. :s

afbeelding van Bedumcity

@ anna1001

hey anna!

dat is helemaal niet bizar, ik weet precies wat je voelt! ik ben nu al 11 week achter elkaar constant aan het werk! geen dag vrij gehad! omdat ik weet dat ik thuis me toch ontzettend verveel en ik me dan alleen maar verdrietig ga voelen!

moeilijk is dat he om je verstand te laten overwinnen tegenover je gevoel! want je gevoel schreeuwt om hem! en je verstand zegt, neeh het zou nooit wat zijn geworden in de toekomst... het hele toekomstplaatje is bij mij ook helemaal in duigen gevallen, ik had echt het idee dat wij samen oud zouden worden! maar niks is minder waar.......

het gevecht tussen gevoel en verstand wordt ik soms echt zo moe van joh! Verdrietig

afbeelding van klein14

Begrijp ik ook helemaal! In

Begrijp ik ook helemaal!
In je hoofd weet je dat het beter is, maar als jij je zo rot voelt wil je ook weer bij hem zijn. Dat gevoel en verstand loopt zo door elkaar dat je soms helemaal niet meer weet wat klopt en waar je naar moet luisteren.

Ik zit er ook midden in, heel veel sterkte en probeer zoveel mogelijk te praten om toch dingen iets beter in goede volgorde te zetten.
En ook huilen is goed, ik huil me suf.

Veel sterkte!
Liefs klein14

afbeelding van JT

Niet zo gek

Helemaal zo gek niet. Hier is het al 3 maanden uit, werk was zo ongeveer de grootste "er-maar-niet-aan-hoeven-denken-de-hele-dag" uitkomst die er was. Even weer kunnen "lachen" al dan niet gemaakt, even mensen die wat anders aan je vragen dan over de breuk.

Nu 2 weekjes vakantie (wel meer in between jobs) en het nekt me. Gelukkig ver genoeg om wel dingen te ondernemen, maar vind wel lang genoeg geduurd nu onderhand. En moet nog een week hehe. Kom er ook wel door, maar werken is toch een stuk fijner dan.

Ga vooral proberen je vrije dagen ook vol te plannen. Met dingen die je zo min mogelijk aan hem doen denken. Ga uitwaaien in bos, op strand. Sowieso is buiten zijn een erg goede positiviteits-generator. Het is een hele zure tijd waar je toch doormoet, proberen er het beste van te maken is alles wat je kan doen dan...

afbeelding van Patty67

Lieve Anna, Dat gevoel heb

Lieve Anna,

Dat gevoel heb ik ook. Ik voel me op mijn werk lekkerder dan thuis. Zeker op vrijdag als ik naar huis moet denk ik ble weer een weekend voor de deur. En dat terijl je vroeger blij was dat het eindelijk weekend was. Ik kan gewwon nog steeds mijn rust niet vinden.

Liefs,

Patty

afbeelding van onbegrip

Beste anna1001, ik begrijp je

Beste anna1001,

ik begrijp je volkomen. Dat je huilbuien hebt, hoort bij het verwerkingsproces. Je ´leert´ nu weer om alleen te zijn. Het is wennen, maar langzamerhand zul je jezelf weer zijn en kan je weer op je vrije dagen weer lachen en genieten van het leven.
Mensen zeggen steeds dat je je dagen vol moet plannen om afleiding te zoeken, maar soms is een dagje alleen ook heel goed voor je. Sterkte Glimlach

liefs
onbegrip