Loslaten...

afbeelding van Caterpillar

Nu het vier maanden uit is en er een poging het weer te proberen mislukt is (zo'n twee maanden geleden) ben ik er nog steeds niet... overheen zeg maar.

De laatste paar dagen vraag ik me vaak af of ik nog iets moet doen of zo. Vragen of het echt over is. Maar aan de andere kant heeft hij het uigemaakt én die poging 't weer te proberen (die ook door mij op gang kwam) afgekapt. Ach ja, die mislukte poging... Ik vroeg hem na een maand 'proberen' hoe hij er over dacht. Ik had er niet zo'n goed gevoel over, had hem in die maand maar twee keer gezien. En ik kon er echt niet meer tegen. Die onzekerheid... Terwijl ik graag bij 'm wilde zijn. Dus ik ben het maar gaan vragen, vragen of hij er nog wat in zag en zo... Maar hij had nog geen zin in een relatie en zo zei hij... Ben ik dan wel degene die de zet moet maken? Of ben ik dan juist ontzettend stom bezig? Loslaten... is moeilijk!

afbeelding van MrX

Stom bezig kan je het niet no

Stom bezig kan je het niet noemen... Heel menselijk, vanuit je gevoel, maar daarom juist fout... Want ook jij weet -met je verstand- dat jij niet degene bent die "aan zet" is... Het moet van hem komen deze keer!

Loslaten is moeilijk ... Tja, vertel mij wat ... Het kan 1 van de moeilijkste testjes zijn die het leven op je afvuurt! En hoe graag je daar ook aan wil ontsnappen, het is er eentje die je moet ondergaan.. Omdat je simpelweg geen keuze hebt. Hij wil het -op dit moment- niet en there's no way dat je zo maar even op z'n hersens kan inbreken om daar andere gedachten in te programmeren. Hard , maar waar...

Dus... wat kan je wel doen? Laten zien dat er ook een leven zonder hem is. Is dat er wel? Absoluut! Want zeg nou zelf , hoe droevig is het met je als mens gesteld als je bestaan en geluk afhangt van een ander persoon? Ik snap best dat je gevoel je op dit moment andere dingen influistert, maar als je je verstand even laat spreken dan zul je het met me eens zijn.

Als je jezelf kunt bewijzen dat er ook een gelukkig leven is zonder hem (of een andere partner), kun je jezelf vrijmaken. Vrijmaken van het gevoel van afwijzing en daardoor je zelfrespect en zelfvertrouwen herwinnen. Pas dan ben je klaar om een nieuwe gezonde relatie aan te gaan. Omdat je dan veel relaxter in een relatie kunt staan omdat je dan weet dat als die ander je ooit zal verlaten je niet in hetzelfde diepe, zwarte gat zult vallen... En dat legt minder druk op je relatie. Zoals het er nu bij jou voorstaat wil jij hem kennelijk liever dan hij jou... Maar lijkt het je niet fantastisch dat er een moment kan komen dat de rollen precies omgedraaid zijn ?? Ja ?? Dan moet je dus knoeperhard aan jezelf gaan werken!! Zoek vrienden op , ga lekker op stap , doe de dingen die je altijd al hebt willen doen... Bouw een leven voor jezelf op! Een leven dat je niet meer kunt kwijtraken als een ander tegen je zegt dat de liefde over is...

Neem afstand van hem... Je gevoel zal je regelmatig haast gaan dwingen om contact met hem te zoeken , maar geef daar niet aan toe! Zie iedere keer dat je die drang kunt weerstaan als een overwinning voor jezelf... Een stapje dichter bij het volledig terugwinnen van de controle over jezelf. Je zult langzamerhand gaan merken dat de pijn en het gemis gaan vervagen... Ook al kun je je daar nu misschien helemaal niets bij voorstellen...

Hou voor jezelf 1 doel voor ogen... Een doel dat ik mezelf ook heb gesteld: Eens zal ik voor je staan en zul je spijt hebben dat je me hebt laten gaan! Een moment waarop je niet meer het gevoel hebt dat hij degene is die je aan de teugels heeft, maar misschien zelfs wel de rollen omgedraaid zijn! Heerlijke gedachte , nietwaar?

Vecht voor jezelf en .... never give up on yourself ... never!!

Succes!

"mrX"

afbeelding van Larisje22

Wederom hele mooie woorden (e

Wederom hele mooie woorden (en gewoon vooral heel erg w?ɬ°?ɬ°r!!!)