Hoi tomaatje, allereerst jij ook fijne kerst. Ik zit vandaag ook alleen thuis, gesport, neem mijn rust, heerlijk na hectische dagen rondom de rechtszaak.
Loslaten is niet gemakkelijk, dat is bij jezelf een muur optrekken tegenover haar, zakelijk blijven. Ik werd woedend op haar, ja, je moet boos op haar zijn, wat ze jou heeft aangedaan, je moet verdriet hebben. Met kinderen erbij is het niet gemakkelijk los te laten, je zult altijd met haar geconfronteerd worden, vanwege de kids, het zogenaamde nahuwelijk.
Wat wel heeft geholpen is dat ik haar steeds minder ging zien, ze sliep ergens anders, en straks als ik een eigen woning heb, dan kan ik helemaal voor mezelf opnieuw beginnen. Ik zal wel mijn best moeten blijven doen om mijn grenzen aan te geven, dat ze niet te dichtbij komt, want door de kids blijf je met elkaar communiceren. Jij zult zelf die scheidslijn moeten aangeven, de knopen moeten doorhakken, niet meer blijven doormodderen.
Neem de tijd om aan jezelf te werken, een opknapbeurt, werk aan je zelfvertrouwen, onderneem nieuwe dingen, maak nieuwe vrienden, neem een andere hobby, koop nieuwe kleren, ga ergens anders wonen, richt je leven helemaal opnieuw in, geef het een frisse start. Zo kom je langzamerhand steeds meer los van haar, door niet gevoelig tegenover haar te doen, niet te gaan smelten als je haar ziet, door herinneringen aan vroeger. Nee, vermijd zoveel mogelijk contact, zet een psychische blokkade op, en deel zo min mogelijk met haar, communiceer alleen met haar over de kinderen. Laat je niet verleiden om allerlei smoesjes te verzinnen om toch zoveel mogelijk te delen met haar, nee, gewoon de knoop doorhakken.
Daarna na verloop van tijd gaat het steeds minder pijn doen, het gemis wordt minder en minder, en uiteindelijk ben je gewend om alleen te slapen, en zul je steeds meer genieten van je vrijheid. Ja, er is leven na de breuk, echt waar.

Zet 'm op, laat je niet kisten.

Sterkte.

Mr Bean

Hey,

Het is erg moeilijk om iemand los te laten als je daar nog veel mee te maken krijgt. Los laten doe je inprincipe door geen contact tezoeken met die gene, die gene ook niet te zien etc. Zodat je los komt van die ander. Maar dat kan niet bij jou situatie.

Ik wens jou sterkte.....heel veel.

Groets, Dwight