Lucht beetje opgeklaard.....

afbeelding van Amapola

Bedankt voor jullie reacties Free en Tascha,

Gisteravond heb ik besloten om in tegenstelling tot vorige relaties (ik probeer mijn relatie-ervaringen mee te nemen om niet dezelfde fouten te maken) aan mijn gevoel gehoor te geven en mijn lief te confronteren met mijn gemoedstoestand.
Ik ben heel eerlijk geweest over hoe ik me voelde, waarom ik me zo voelde en de vragen die in mijn hoofd spookte. Ja, ik voelde me heel kwetsbaar, onzeker en klein, want was het wel een goede zet? Zou ik hem afschrikken? Zou hij me belachelijk maken? Zou hij het bagatelliseren? Deed ik er wel goed aan om nu al, na 2,5 maand zo'n zwaar gesprek te initiëren?
Ik heb besloten van wel, want in het verleden heb ik te vaak mijn gevoelens onderdrukt. Ik heb mezelf weg gecijferd, ik heb iedereen en alles alle tijd van de wereld gegund om alles op eigen tempo te doen?¢‚Ǩ¬¶.ongeacht wat hoe het mij deed voelen. Wat ik voelde kwam op de laatste plaats met het gevolg dat er over me heen gelopen werd. Misschien uit onwetendheid (over mijn gevoelens > als iemand niet weet hoe je je voelt, hoe kan hij/zij dan rekening met je houden?), misschien bewust (als ik blijf geven dan blijven ze nemen > geleerd van Free's blog! Thanks Free!).
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en mijn hart klopte in mijn keel, want wat voelde ik me klein en kwetsbaar, maar ik heb het gedaan en ik ben heel blij dat ik het gedaan heb. Ik voel me opgelucht en ik weet waar ik sta en ik voel me nu weer vrij om beslissingen te kunnen nemen.
Hij is inderdaad nog lang niet op mijn niveau en eerlijk gezegd wist ik dat wel. Ik verwacht ook helemaal niet dat hij supersnel mijn niveau haal. Maar het is wel belangrijk voor mij wat ik op zijn niveau, op dit moment voor hem beteken.
Ik wil wel vooruitgang zien in onze relatie, ik wil wel dat hij ook meewerkt aan een serieuze relatie. Ik wil weten dat hij in ons gelooft en dat hij voor ons gaat. Hij hoeft niet alles te weten, want niemand weet wat morgen zal brengen. Niks is zeker in het leven. Maar de intentie is belangrijk, wat wilt iemand? Waar een wil is, is een weg?¢‚Ǩ¬¶.
Hij weet in ieder geval hoe ik me voelde en door het gesprek heb ik veel antwoorden gekregen. Het belangrijkste is dat hij gezegd heeft dat hij natuurlijk meewerkt en dat hij mij zal helpen en dat hij het fijn vindt als ik hem alles blijf vertellen.
Hij heeft ook zijn relatie-verleden en heeft zo ook zijn onzekerheden en wantrouwen en we zijn natuurlijk pas 2,5 maand samen. Maar ik geloof dat we een eerste goede stap hebben gemaakt om naar elkaar toe te groeien om zodanig een goede basis te leggen voor een mooie relatie.
Het feit dat we een heel goed gesprek hadden hierover weegt voor mij heel zwaar mee. Ik heb me, ondanks mijn kwetsbaarheid, veilig gevoeld en ik heb het gevoel dat hij echt gaat proberen om gehoor te geven aan mijn gevoelens.
Het is een prille relatie en ik kan nu nog niet zeggen hoe alles er over een jaar uitziet?¢‚Ǩ¬¶..of we voor mijn gevoel genoeg vorderen of dat het veel te veel energie kost, maar de tijd zal het leren. Ik zal altijd op mijn gevoel af blijven gaan?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶ik laat mijn hart altijd de rechter zijn?¢‚Ǩ¬¶..en ik heb geleerd om ervoor te zorgen dat de ander weet hoe je je voelt?¢‚Ǩ¬¶...zodat hij/zij jou hiermee kan helpen?¢‚Ǩ¬¶.. Specifiek en direct zeggen/vragen wat je nodig hebt. Natuurlijk op een respectvolle en liefdevolle manier en als de ander je echt lief heeft, dan wilt hij/zij niks liever dan jou dit (proberen) te geven.
Voor nu heb ik dus het gevoel dat mijn lief mij begrijpt en zijn best zal doen om te werken aan een goede, mooie en stabiele relatie.
Voor nu is dat alles wat ik nodig heb en ik ben blij dat ik gedurfd heb om mijn eerlijk mijn diepste gevoelens bloot te stellen?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶

Ik voel me blij, opgelucht en heel erg verliefd?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶..Ik houd van hem zoals hij is?¢‚Ǩ¬¶.

Free en alle andere ldvd-ers, ik weet dat hij en ik voor een reden in elkaars leven zijn?¢‚Ǩ¬¶..door relaties ervaren we wie we zijn, zodat we ons kunnen vormen naar wie we willen en kiezen te zijn?¢‚Ǩ¬¶.hij en ik verschillen heel erg van (liefdes/relatie/persoonlijk) niveau en ik ben inderdaad stukken verder dan dat hij is?¢‚Ǩ¬¶..we hebben iets te leren van elkaar en daar zal ik me bewust van blijven.Ik heb geleerd om altijd bij alles mezelf de volgende vragen te stellen: 1. Wat heb ik hieruit moeten leren? 2. Hoe kan ik alles beter/mooier/fijner maken? Dat probeer ik als leidraad te houden en tot nu toe heeft het wel gewerkt?¢‚Ǩ¬¶. Ik weet niet wat het leven voor mij in petto heeft, ik ben me bewust van wat ik graag zou willen en ik probeer nu bewuster dan ooit te leven en te zijn?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶..

Misschien haal ik de test deze keer wel?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶