Maak ik mezelf iets wijs?

afbeelding van jakkemazz

Oh, ik mis haar zo ... Heb er echt leuke tijden mee beleefd en toekomstplannen mee gemaakt. Het doet zo'n pijn terug te denken aan alle plezier dat we samen gehad hebben. Onze meningsverschillen waren niet onoverkomelijk, buiten dan misschien de kinderen in het toekomstbeeld. Stel nu dat ik sowieso geen kinderen kan krijgen, ga ik me dit dan ooit kunnen vergeven? Hoe maak je voor jezelf uit of je echt kinderen wilt en of dit je relatie waard is? Of maak ik mezelf wat wijs en is het een combinatie van factoren, waarbij de kinderwens een grote impact heeft, maar waar andere kleinere zaken (ze past niet zo goed binnen mijn vriendenkring, vind ik ook zo erg) de emmer doen overlopen?
Dit doet zoveel pijn, mijn vorige relatie heeft 9 jaar stand gehouden, maar op haar kon ik boos zijn en dat maakte het makkelijker ...

afbeelding van Looneytuna

Lastig!

Ja echt, lastig. Ik ken het wel andersom en daarbij was de vrouw in kwestie te laat met verlaten. Want soms kan de menopauze ook jaren te vroeg toeslaan. Dat was allemaal heel treurig. Maar als man heb je natuurlijk een ietwat ontspannenere tijdspanne. Hoewel veertig ook wel meer dan genoeg is voor een papa wannabe, maar dat is mijn persoonlijke mening.

Het is niet hetzelfde als samen rouwen om het kind dat je samen niet kan krijgen. Jij staat, als je hiermee doorgaat en het kan niet meer, dan helemaal alleen in je rouw en dan ook nog vrijwillig gekozen, want voor jou had het misschien anders gekund. Als je doorgaat, dan ga je het haar misschien verwijten. Als je stopt snap ik ook dat je blijft twijfelen, want zo acuut is het nu nog allemaal niet, 26, jij ws niet al teveel ouder... Tja, waar is de brand. Ik weet het ook niet. Ik denk wel dat als je honderd procent zeker weet dat je kinderen belangrijker of even belangrijk vindt in jouw huishouden, als een vrouw van wie je houdt EN als je vriendin honderd procent zeker weet geen kinderen te willen, jullie onverenigbare belangen hebben. Ik zou er echt niet vanuit gaan dat zij nog wel bijdraait. Is ook een kwestie van respect. Zij zegt stellig niet te willen. Je hebt dat dan dus maar te geloven, vind ik... Ipv kleinerend te verwachten dat ze nog wel bijdraait.