Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Mannen
Vrij, 28/08/2009 - 16:47 — Letje Mannen
Oké mannen lees dit en laat eens weten of dit (valse) hoop is of niet.
Een paar weken geleden kwam mijn toekomstige ex man langs om wat spullen op te halen. Is al 8 maanden weg maar heeft nog geen ruimte zegt hij. Er staat nogal wat, eigenlijk een hele garage vol.
Toen hij kwam begon mijn boosheid weer op te borrelen en begon hem te vertellen hoe ik hierover denk.
Toen stond ik in de keuken en hij kwam ook naar binnen en vroeg "hou je dan nog van mij"?
Ik brak, beaamde het en begon te huilen en hij nam mij in zijn armen.
Hij zei toen dat hij me wel aan de kant had gezet maar ik was nog niet opgehaald.......
Hij zei dat hij mij geen hoop wilde geven en gaf me een kus en we lagen in elkaars armen.
Wat moet ik hiermee???????
Hij zei niet dat hij nog van mij houdt, sterker nog hij gaf aan dat hij enkele maanden had gedacht een hekel aan mij te hebben. Waarom?? Geen idee.
Zoals hij mij vastpakte en die kus gaf, ik weet echt niet wat ik hiermee moet, hij zei dat wij misschien een keer wat moeten gaat drinken samen.....
Ik hou dus nog heel veel van hem en dit heeft mij niet veel goed gedaan, want daar was HOOP.
Daarna nog een keer pannenkoeken gegeten met de kinderen en was door de arts naar huis gestuurd mocht een week niet werken want hij dacht dat hij gek werd zoals hij mij vertelde.
Is dit schuldgevoel??? Depressie??
Herkenbaar voor iemand?
Groetjes Letje
- Letje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Letje
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
In ieder geval heb je in
In ieder geval heb je in situaties als deze toch vaak met overgevoeligheid te maken (van jouw kant). De enige die precies weet wat daar de reden voor was, is hij. Maar om toch even met je aan het speculeren te slaan (en geen valse hoop te willen voeden): het komt op mij een beetje opportunistisch over. Dat hij dit deed of zei omdat hij bijvoorbeeld voor de zekerheid niet alle schepen achter zich wilde verbranden mocht hij nog eens spijt krijgen, of dat hij dat moment wel fijn vond en misschien ook andere dingen met jou nog wel fijn zou vinden, maar onder geen beding meer de verantwoordelijkheid van een relatie op zich wil nemen.
Ik weet het natuurlijk allemaal niet, maar ik zou er niet teveel hoop uit putten.
@ unremedied
Dank je voor je reactie, zelf zat ik ook die kant op te denken maar je haalt je van alles in je hoofd omdat mijn liefde niet over is, ik ben natuurlijk nog heel eigen voor hem.
Ik was zijn eerste (in alles) en misschien zit er ook een stuk schuldgevoel van zijn kant bij omdat ik mij zeer kwetsbaar opstelde. Het blijft speculeren ik weet het....
Groetjes Letje
@Letje: borderline bij ldvd
Het lijkt wel of mensen last krijgen van borderline-verschijnselen als ze een relatiebreuk meemaken; het ene moment mis je iemand onwijs veel, het andere moment ben je zo kwaad op die persoon dat je hem/haar wat kan aandoen. Dit heb ik zelf ervaren en zie ik veel bij anderen ook.
Hij heeft het blijkbaar ook moeilijk dat het voorbij is. Ik vind het heel bijzonder dat hij dat naar jou toe uitspreekt. Het kan me voorstellen, dat als jij hem vroeger emotionele steun hebt gegeven, dat jij voor hem dan nog steeds die steunpilaar en kameraad bent. 'Het' is voorbij, maar die hunkering naar warmte is er nog wel. En andersom? Heb jij datzelfde?
Hier zit wel een sprankje hoop in. Het is valse hoop, als jullie niet inzien en aanpakken waarom het fout is gegaan tussen jullie twee. Wat zijn jouw behoeftes en wat zijn zijn behoeftes waar jullie elkaar mee kunnen helpen (aan elkaar kunnen geven), maar (nog) niet doen? Als jullie daar niet aan (samen)werken, vallen jullie terug in dezelfde oude patronen en komen jullie alweer tot dezelfde conclusie: "we moeten stoppen".
Uit je vorige blogs maak ik op dat de keuze om ermee te stoppen vooral van hem af kwam. Het verrast me dus wel dat hij het naar je uitspreekt dat hij er veel moeite mee heeft. Of had jij zelf ook initiatieven genomen om ermee te stoppen?
Wie is er door de huisarts naar huis gestuurd? Jij of hij?
Jelle
@ Jelle
Hoi Jelle, Hij kwam (donderdag 3 september precies een jaar geleden) met de mededeling dat hij niet gelukkig was en erover dacht om weg te gaan. We liepen niet meer hand in hand, lagen niet samen meer op de bank en nog meer van die slappe argumenten.
Hij was moe en wilde rust!
Na die uitspraak is hij ook vaak weggegaan om uit te waaien zoals hij zelf zei, hij kwam en ging wanneer het hem uitkwam. Heb van alles geprobeerd om hem "gunstig"te stemmen maar hij had eigenlijk al zijn keuze gemaakt. Vroeg hem in oktober nog of hij van mij hield, dit was nog wel zo.
In januari is hij vertrokken met onbekende bestemming, ik mocht zijn adres niet weten want was bang dat ik hem op zou zoeken... Grote onzin want ik wist in welke plaats hij woonde en zijn werk is veel dichterbij en kan ik gewoon naar binnen want dat is een horeca gelegenheid, dit doe ik dus niet want je schiet er niks mee op.
Ik weet bijna zeker dat het een midlife crisis is want vroeger lachte hij al zijn merkzieke collega's uit en nu loopt hij uitsluitend nog in merkkleding en ik ken hem 25 jaar met zeer kort haar of kaal, nu is het lang.
De kinderen hebben hem vanaf april niet meer gezien nadat de advocaat hem hierover heeft aangesproken heeft hij weer contact met ze na 4 maanden stilte. Ze zijn bijna 15 dus ik laat ze zelf de keus.
Praten wil ik heel graag maar hij is onbenaderbaar en soms ben ik te boos om normaal met hem te praten.
Hij vertelde dat hij met onze zoon op pad wilde en ik vroeg hem of hij al vakantie had, toen zei hij dat hij door de bedrijfsarts naar huis (waar dat ook mag zijn) is gestuurd, op mijn vraag waarom, antwoorde hij dat hij dacht dat hij gek aan het worden is.
Zo even kort hoe het is gegaan, mijn liefde is dus niet over en aan scheiden had ik al nooit gedacht, ik was zijn duifje, de vrouw van zijn dromen. Blijkbaar toch een te zware duif en nu de vrouw van zijn nachtmerries.
Dank voor je reactie, ben heel blij met jullie
Groetjes Letje
@Letje
Hi Letje,
Stel, er is iets heel ernstigs met hem aan de hand. Als het dan heel veel tijd en energie van je zou kosten, zou je hem dan willen helpen, wat het ook is wat er met hem aan de hand is?
Jelle
@ Jelle
Ja Jelle dat zou ik zo graag willen, helpen als het kon maar hij staat er niet voor open, het is geen gemakkelijk iemand. 1 van mijn beste vriendinnen hoopt voor mijn bestwil dat hij niet terug komt omdat hij ook vrij egoïstisch is en zoals het woord het al zegt, meestal alleen aan zichzelf denkt.
Ik ken hem niet anders en hou van hem zoals hij is.
Een goede vriend van mij noemde mij masochist, ik zie het meer als het houden van iemand zoals hij is en ik ben gewoon wat makkelijker in het wegcijferen van mezelf, zie dit niet als een probleem.
@Letje: wegcijferen
Jezelf wegcijferen is op dit forum over liefdesverdriet en relatiebreuken een steeds terugkerend thema. Meestal zeggen mensen hierover: ik moet leren mezelf minder weg te cijferen want dat deed ik steeds, of ik heb geleerd dat ik mezelf op de eerste plaats moet zetten. En soms dan volgen ook verhalen over hoe ze in hun jeugd hebben geleerd om zichzelf weg te cijferen.
Ik vind het gezond als iemand zichzelf op de eerste plaats zet. Als twee mensen die in een relatie zitten in de eerste plaats zichzelf verantwoordelijk houden voor hun eigen geluk, dan noem ik dat een gezonde relatie.
Jij bent bereid om jezelf weg te cijferen voor een ander. Dan lijkt het alsof je iemand iets geeft ten koste van jezelf, dat is het niet. Want jij doet dat om liefde, geborgenheid, warmte te krijgen. Jij hebt geleerd om warmte te krijgen door (1) al je andere behoefes behalve liefde opzij te zetten, (2) iemand anders verantwoordelijk te houden voor jouw geluk. Dat noem ik erg ongezond.
Ziezo, je mag me bedanken, dit is wat je zou leren na meer dan 10 sessies bij een psychotherapeut.
Jelle
@ Jelle
Da ge bedankt zeit da witte ge of en bedankt hoor, maar ik zie dit dus niet als een probleem, ik kwam niks tekort en als ik dacht dat dit het geval zou zijn greep ik echt wel in, ben niet helemaal op mijn achterhoofd gevallen. Heb trouwens vroeger voor mijn werk ook een verkorte cursus spiegologie
moeten volgen en weet er wel iets vanaf. En die spiegel voorhouden doe ik regelmatig, ken mijn sterke en zwakke kanten.
Groetjes Letje
@Letje
Okay dan heb ik je verkeerd ingeschat.
Jelle
@ Jelle
Nou niet helemaal hoor... Toen ik mijn stukje nog een keer las dacht goh wat ben ik stoer maar ergens ben nu bezig met hoe ik mezelf naar de buitenwereld profileer. Ik ben altijd de sterke, lachende en relativerende Letje. Als dat echt zo was zat ik niet op deze site.
Beetje dubbel allemaal..
Groetjes Letje
@Letje
En die stoere buitenkant heb je wel nodig om je er doorheen te slaan. Laten we wel wezen: sommigen mensen snappen je en bieden je een schouder aan om op te huilen, maar bij de meeste mensen moet je die masker weer opzetten. Zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar.
Maar nou ben ik in de war. Vind je jezelf nou wegcijferig of niet?
Jelle
@ Jelle
Ja Jelle, ik kan mezelf wegcijferen, ik vind veel dingen ook niet de moeite waard. Toen mijn schoonmoeder overleed liet zij een aardig bedrag na aan ons. Hij wilde een vrij dure motor kopen zeg maar over de tienduizend, ik heb niks met geld, tuurlijk is belangrijk want je moet wonen en eten enz, maar loop net zo makkelijk in kleren van de Zeeman als in kleren van een of ander merkwinkeltje.
Heb niks met make-up, dure luchtjes enz. Rij lekker in een oud autootje heb mijn motor aan mijn broer gegeven, dat scheelt weer in de kosten. Die motor is er dus gekomen en ik gunde hem deze van harte.
Op het emotionele vlak is dat een beetje hetzelfde, maar ben ik misschien toch iets te laf aangezien ik een vreselijke hekel aan confrontaties heb, ga deze dus al snel uit de weg.
Daar moet ik nog aan gaan werken, kan wel eens van alles eruit flappen zonder eerst even na te denken, soms ook met wat te weinig tact.
Mr Bean @Letje over masochist gesproken
Haha, over masochist gesproken, dat zeggen velen ook van mij in mijn relatie met mijn ex toen, ze konden vaak niet aanzien hoe ik mezelf wegcijferde. Ik voelde me onder druk gezet, hield zielsveel van haar en de kinderen, wat moest ik anders? Achteraf besef ik dat ik vaak blind geweest ben, ik had toen niet door dat de relatie totaal niet meer evenwichtig was. Ik heb het relatief toch nog lang vol kunnen houden, omdat er ook mooie dingen waren in onze relatie, anders was het allang ontploft.
Lessons learned zeg maar, ik kom nu veel meer op voor mezelf, maar super assertief en dominant zal ik nooit worden. Maar die baan als masochist heb ik inmiddels opgezegd, en daar solliciteer ik ook niet meer naar, ik freelance liever, voor de vrijheid
ja
Ja ik herken dit wel(als vrouw van een man die zo doet). Iemand die een moeilijke beslissing heeft genomen en afstand heeft genomen om rust te krijgen. Inmiddels is de boosheid gezakt en is hij natuurlijk best nog bezorgd om je.
Maar ja hij zegt zelf al dat hij je geen hoop wil geven en die heb je inmiddels toch. Ik zou mezelf toch niets in mn hoofd halen, als hij je echt wil, dan weet hij waar je woont. 'Ik wil je geen hoop geven' is natuurlijk geen goede openingszin om iemand te versieren;)
@Anitasten
Ik begrijp dat jij hetzelfde hebt meegemaakt. Ja die rot hoop moet weg en ik ik ken hem goed genoeg om te weten dat hij zo koppig is dat, al zou hij mij missen en terug willen, dit niet zou doen want dan geeft hij toe en dat doet hij niet zo snel, vooral omdat ik niet al te liefdevol heb gereageerd op zijn acties.
Letje
Hoop
Hoi Letje zeg het hem gewoon ik wil geen hoop maar zekerheid , ofschoon je die nooit hebt maar vraag hem in plaats daarvan wat hij wil en zeg eerlijk wat jij wilt.
Als dan blijkt dat er wat is pak het maar blijf op je hoede.
Succes
Hankey
Heeft geen zin om te vragen, weet zelf niet wat hij wil, dat heb je met zo'n crisis. Ze zijn helemaal de weg kwijt.....
Groet Letje