mijn beste vriend..

afbeelding van r.osa

Wat zit ik met een kutgevoel hier achter de computer. Kijken of hij online komt, maar dat zal niet gebeuren. Hij wil me niet meer zien, spreken, en ik moet zo sterk zijn om niets van me te laten horen.
Dinsdagnacht is het gebeurd, na anderhalf jaar lief en leed te hebben gedeeld is hij het bed ingedoken met een ander. En notabene al zijn vrienden waren erbij! De volgende dag zouden we samen komen in de stad om naar zijn optreden te gaan, ik voelde direct dat er iets mis zat. Er hing een onaangename sfeer die me niet bekend voor kwam. Ik vroeg ernaar, maar zonder succes, hij had gewoon een nachtje doorgehaald en was moe en chagarijnig. Toch heb ik hem savonds apart genomen en toen kwam het hoge woord er uit dat hij had staat zoenen (op eigen initiatief!) met een vriendin. Ik stortte in, alles een groot zwart gat. Vragen komen naar boven. De dag erna hebben we afgesproken om te praten, het zou misschien nog wel goed kunnen komen, maar hij had er weini vertrouwen in. Ik stond al super vroeg op de stoep. We hebben de hele dag het fijn gehad, gepraat, herinneringen opgehaald, seks gehad... gisteren ook. Tot het moment dat we naar huis gingen. Op het station zei hij dat het beter wat dat we elkaar dit weekend niet zouden zien. Geen contact, met rust laten. Het kwam weer ontzettend onverwacht, maar ik moest er maar vrede mee hebben. Nog 7 smsjes gestuurd en er 2 terug gekregen. Ik sta volledig machteloos in een afhankelijk punt. Dat wil ik niet! Ik wil mijn vriend terug, bij hem blijven! Gisteren tijdens het uitgaan een vriend van hem tegengekomen die toevallig ook die bewuste nacht bij hem sliep. Welja, waarom zou ik niet even zijn versie van het verhaal vragen. Hij wist 100% zeker dat er méér was gebeurd dan wat hij mij heeft verteld! Alweer een ontzettend domper. Ik moet hem een klootzak vinden, ik weet het. Maar ik kan het gewoon niet. We hebben altijd zoveel leuke dingen gedaan en een ontzettend intense tijd gehad. We waren voor elkaar geboren. Vannacht beld ik hem op, confronteerde hem met mijn feiten en hij werd boos, heel boos... hij wilde stoppen. Me nooit meer zien of contact met me hebben. Wat moet ik in hemelsnaam doen. Ik wil dat het goed komt. Hij heeft er geen vertrouwen meer in dat het een hele tijd goed zal gaan, maar dat er sowiezo weer iets gebeurd waardoor het minder word. Reacties? Kusjes...

afbeelding van Fluox

Ok, je wilt dat het goed

Ok, je wilt dat het goed komt? Maar heb je jezelf wel eens afgevraagd wat 'goed' betekent in een relatie met iemand die jou klaarblijkelijk niet genoeg respecteert om zijn handjes thuis te houden? Hoe fijn de tijden ook zijn geweest, de realiteit (zoals ik die lees in je verhaal) zegt me dat hij zich niet echt druk maakt om jouw gevoelens. Wil je samen zijn met een dergelijk iemand?

Je hebt zoveel recht nu om boos te zijn. Boos dat hij al het mooie wat jullie samen hadden heeft weggegooid door te luisteren naar zijn hormonen. Jij verdient zoveel beter dan dat!

Mijn advies?
- Stort je hart uit (zo vaak je wilt) bij iemand die je vertrouwt
- Geen contact meer (sms, email, telefoon, real life)
- Ga elke dag een beetje meer bouwen aan je eigen leven

Uiteindelijk komt er een betere man langs. Ja die zijn er.

Sterkte!

afbeelding van Missy23

Zelfde situatie

Hey!
Ik lees je story, en zit een beetje met hetzelfde. Na een jaar samenwonen, kwam ik erachter dat mijn vriend vreemdging, al een maand lang.. Precies op het moment dat we aan kindjes zouden beginnen, ik was inmiddels al met de pil gestopt. We hadden een erg goeie relatie dacht ik, achteraf was die dus zo goed niet. Mijn ex heeft ook op zijn hormonen laten inspelen, door een meisje wat 10 jr jonger is nog wel. En is door haar charmes overstag gegaan, nog erger, hij is nu met haar. Hij heeft me keihard de deur gewezen, wilde niks meer met me te maken hebben. OOk ik had altijd hele lieve en leuke dingen voor mijn ex gedaan.
Daarom herken ik veel in je verhaal. Bij mij is het nu anderhalve maand uit, en ik woon weer bij mijn moeder thuis. Had geen andere keuze! Het is erg wennen. Soms heb ik nog van die momenten, dan wil ik hem het liefst terug! maar net zoals fluox al schrijft, wil je deze man echt terug? een man die je bedonderd, bedriegt, voorliegt, en vervolgens JOU niet meer wilt zien?? Nee. Ik althans niet. Hij is het domweg niet waard, al hoe moeilijk het ook is, hoe erg de aantrekkingskracht nog aanwezig is, be strong, vind jij jezelf zo weinig waard dat je je laat gebruiken, door een persoon dat zegt zogenaamd van je te houden??
Het is hard, maar de enige waarheid!
Heel veel sterkte, ik voel met je mee! Ik ken je gevoel als geen ander!
Liefs missy!

afbeelding van Boa

Achterlopen

Gek, dat als je zo bedonderd wordt je gevoel zo achterloopt bij je verstand. Ik snap wel dat je hem nu gevoelsmatig terugwilt, ergens, maar ja, mss moet je jezelf even de tijd geven om je te realiseren wat hij gedaan heeft. Je hebt genoeg reden om razend te zijn. En om te vinden dat je honderden keren beter verdient.

Veel succes.