Ik schrijf maar weer even een stukje... Iedereen bedankt voor alle lieve reacties. Ik lees ze keer op keer!
Vandaag weer voor het eerst naar mijn werk na een week ziek van verdriet in bed te hebben gelegen. Alles kost me meer moeite dan normaal. Mijn eigen brood smeren, is al een heel karwei! En bij alles wat ik doe, denk ik aan HEM! Ik vind het verschrikkelijk om de hele dag aan hem te moeten denken, maar het gaat automatisch. Zodra ik mijn ogen open heb, is het er.
Sinds onze ruzie eergisteren heb ik niets meer van hem mogen vernemen. Dat raakt mij. Ook vraag ik mij in deze elke keer af: Waarom? Waarom ik?
Ik mis hem verschrikkelijk! Iedere seconde van de dag! Maar ik zal moeten vechten, voor mezelf. Na alles wat er afgelopen week is gebeurd, merk ik dat ik hem nog steeds terug zou willen. Ondanks alle respectloze woorden en hoe hij met me omgegaan is. Maar er is geen ons meer... Ik mag zelfs geen hoop meer koesteren. Hij was eergisteren enorm duidelijk: Er is geen ons meer, en er zal in de toekomst ook nooit meer een ons zijn.
Met die woorden moet ik het dan maar doen...En ik ga nu met lood in mijn schoenen richting kantoor. Ik voel me verschrikkelijk..!
Ik zit in hetzelfde shuitje
Hey,
Ik ken je gevoel en worstel er ook vandaag mee.
Ondanks ik dit weekend waarin ik vanalles heb gedaan blijft het door men hoofd spoken.
alles wat eerder zo eenvoudig, doodnormaal en logisch lijkt is nu zo onlogisch, nutteloos,... (kuisen, wassen,...)
Dit weekend de laptop op het werk gelaten om niet telkens men mail of facebook pagina te checken om te kijken wat ze doet of iets heeft gestuurd.
Ik heb beslist dat ik in de volgende dagen haar account op facebook moet blokkeren. Gewoon voor mezelf om niet constant te willen kijken wat ze heeft gedaan of doet,... Zoals ze nu enkele foto's had gepost vanop een festival. Daar stond ze dan zonder mij
sterkte en je bent niet alleen in deze situatie
@Onwerkelijk
Eerste reactie: "crap".
Soms kan het zo hard zijn. Aan de andere kant, het is goed dat hij zo duidelijk is. Het toont ergens dat hij voldoende respect voor jou heeft om je niet aan het lijntje te houden en om ervoor te zorgen dat je terug gaat leven. Geen enkele persoon is het waard om je leven zo aan de kant te schuiven, indien hij het wel waard was, zou je het niet moeten doen (ofzoiets).
Sterkte vandaag.
@Din
Mooi geschreven! Je hebt gelijk ook! Niemand is het waard om mijn leven zo op de zijlijn te zetten toekijkend naar zijn leven!
Vandaag voel ik me dan ook wat sterker door alle reacties en adviezen hier! Werken ging ook redelijk, dus ben best tevreden over vandaag!
@Onwerkelijk
Mooi om te horen
Dag per dag aanpakken. Er zullen slechte tussenzitten en betere. Je moet je optrekken aan de dagen waar het beter gaat!
hoi
ik kan het gevoel ook moest ook vandaag werken voor het eerst was donderdag uit gegaan en ik ook denk heel de tijd maar ze is zo duidelijk maar toch ergens hoop ik nog al me foto,s staan er in. nog de msn tekst. dacht als laaste redmiddel of athans hoop dat het een redmiddel kan zijn voorgesteld voor relatie therapie om haar die angst weg te nemen ben benieuwd ze zal me bellen er over maar eigenlijk dom diep van binnen weet ik dat het over is dus waarom blijf ik het proberen als ik had vreemdgegaan of zoiets had ik het kunnen begrijpen is moeilijk maar vandaag ging redelijk enkel heb het wel beetje moeilijk we zouden samen naar consert in sea gaan dit weekend nu gaat ze alleen met haar vrienden dat vind ik nog moeilijk moment dalijk denk ik of is moeilijk moment dus echt samen moeten we er maar door heen gaan hier groetjes mij