Na 5 jaar samen te zijn geweest kwam er begin dit jaar een eind aan onze relatie.
We hebben toen samen besloten om 6 weken geen contact met elkaar op te nemen, om van elkaar los te komen, want we wilden graag in elkaars leven blijven.

Het zijn uiteindelijk 4 weken geworden dat we geen contact hebben gezocht. We hielden het niet meer vol.
We zijn inmiddels al weer maanden verder. Maar het blijft allemaal verwarrend. We moeten nog erg zoeken wat we aan het doen zijn en wat we nu van elkaar zijn.

We hebben nog steeds een intensief contact, we smsen veel en bellen en spreken af. In het begin was dat een dagje en nu is het ook een nachtje. We slapen dan niet samen in een bed. Dat dan weer niet. Maar als we samen zijn, heb ik wel het gevoel dat we weer een stel zijn. We doen eigenlijk veel als toen.

Als ik hem bijvoorbeeld ophaal van de trein krijg ik een zoen op mijn mond, we lopen dan hand in hand naar mijn huis. We zitten samen op de bank, soms tegen elkaar aan. We knuffelen veel en zoeken elkaar ook wel op. Als hij bijvoorbeeld koffie gaat maken aait hij over mijm hoofd.

In het begin vond ik dit ook wel prima, maar ik snap het niet meer zo goed.
Want de weekenden zijn heerlijk, maar als hij weer weg gaat is het ook over.

De smsjes worden dan weer zakelijk. In het weekend spreekt vooral zijn gevoel en als hij weer thuis is spreekt vooral zijn verstand. Avonden heb ik hierom gehuild,ik snap niet dat mensen zo snel kunnen omschakelen. Ik voel me ook wel als een speelpop gebruikt. En dat ook tegen hem verteld.

We hebben vorige week weer een goed gesprek gehad om te bespreken wat we nu aan het doen zijn.
Dat is nog wel steeds onduidelijk.
Maar we willen niet opgeven en het contact verbreken.
Alleen gaf hij wel aan dat hij te veel met mij bezig is om aan zijn dingen te werken. Hij vind dat ik te veel sms waardoor andere dingen blijven liggen.

Het is ook zo dat hij niet veel sociale contacten per dag aankan en hij wil graag stoppen met blowen.
Dus hij heeft nu om ruimte gevraagd.
Wat inhoud dat we meer gaan smsen en afspreken.

Ik sms nu niet meer elke dag even om te vragen hoe het gaat. De weekenden dat we elkaar niet zien sms ik ook niet. Ik ga over 3 weken eens voorstellen om samen te eten en bij te praten.

Wat het lichamelijke contact was zijn antwoord: je weet dat we niets hebben maar het knuffelen en als bevalt wel. Dus dat kunnen we blijven doen zo lang ik meer weet dat we geen stel zijn.

Maar ik vind het wel eng. Maar ik hoop door de ruimte die ik hem geef het weer goed gaat komen.
Want we houden nog steeds van elkaar. Ik ben grip op hem en de situatie kwijt. Ik hou nogal van controle en dat heb ik nu niet. Ik ben bang en huil wat sneller dan anders.

Maar wat kan ik nog meer doen om hem ruimte te geven en ook wat voor mij goed voelt.
Want ik merk nu dat ik veel met hem bezig ben...juist omdat ik minder sms.

Ik wil het gewoon niet opgeven en ik hoop ook niet dat dit ooit gaat gebeuren.
Want mijn droom is nog steeds om met hem oud te gaan worden.

Ik weet ook niet wat hij heeft waarom ik dit allemaal wil en toelaat.
Bij mijn vorige relatie van 5 jaar ging het anders.
Maar deze man wil ik gewoon heben en houden.

Liefs

Lavender81