Mijn maatje kwijt

afbeelding van Acmgisellr

Hi iedereen,

Ik heb nog nooit een blog hier over geschreven maar wil graag mijn verhaal kwijt. Omdat ik er zo mee zit.

Het is nu 1 week geleden dat het uit is gegaan met mijn ex. We hebben 10 maanden een relatie gehad. Het is kort maar je bent toch dag en nacht met elkaar die 10 maanden geweest. Nu mis ik hem zo erg. Het gevoel is ongrijpepijk. Ik ga jullie het verhaal vertellen.

Mijn vriend en ik hadden zo’n leuke relatie de eerste 4 maanden. Maar opgegeven moment deed hij anders hij gaf me de volle aandacht niet en hield zich bezig met andere dingen. Hij werkt full time en heeft een zware baan. Daardoor is hij erg moe en wilt graag z’n rust pakken. Terwijl ik nog op school zit en dat niet zo kan ervaren. We hebben elke maand wel zo’n dipje gehad dat we het niet meer wisten. De liefde was en is er nog zeker en we houden van elkaar. Maar m’n ex wilt graag aankijken of hij zonder mij het ook aan kan. Hij is nadat het uit was meteen op wintersport gegaan. Hij heeft heel veel afleiding en ik zit hier in Nederland alleen maar te jammeren. Ik wacht zo erg dat hij thuis is en ik nog een gesprek kan aangaan om er toch voor te gaan. Want voorderest is onze relatie zo mooi geweest we hebben nooit ruzie gehad maar alleen maar twijfels. Ik twijfelde niet aan de liefde maar of hij mij wel die 100% aandacht kon geven. We hebben er gesprekken over gehad en blijkt dat we verschillend denken. Hij heeft het gevoel of hij wel zn best doet maar ik merk daar vrij weinig van. Hij kan die gevoel van twijfel niet meer aan. Hij wilt niks proberen om het goed te maken. Als hij me mist zou die me wel appen... Ik heb ook nog zo’n goed contact met zn ouders en die balen er ook van. Ik zie zijn ouders nog steeds regelmatig omdat ik dat niet los kan laten. Maar elke keer als ik er ben geweest dan mis ik hem nog meer. Ik weet niet wat te doen.

Moet ik op hem wachten en blijven hopen? Omdat onze liefde zo mooi was en er kleine dingen speelden. Of moet ik hem laten gaan terwijl ik zoveel pijn heb in m’n hart. Ik wil dat gevoel niet nog een keer hebben.

Ik weet geen einde raad...

Dankjewel voor het lezen

Giselle

afbeelding van En_weer

@Giselle

Hai Giselle,

Ik ben inmiddels een stuk ouder dan jij bent, maar ik kan me zo'n zelfde breuk nog herinneren van toen ik 19 was. Hij werken, ik naar school.
Het kan zijn dat jullie inderdaad niet bij elkaar passen. Het kan heel terecht zijn dat jij niet voelt dat hij zijn best doet. Het kan tegelijkertijd ook zijn dat hij echt zijn best doet, maar dat het niet als voldoende voelt voor jou.

Belangrijk is dat jij bezig bent met je vrienden, met leuke dingen doen. Met afleiding dus, zodat je je niet alleen maar op hem hoeft te richten. Dit geldt voor zowel als jullie uit elkaar blijven, maar ook als jullie samen zijn.
Daarnaast vragen of iemand anders beter zijn best doet is over het algemeen te vaag. Je kan beter vragen: "ik wil graag aan het einde van de dag met je delen hoe het gaat, kan je me na je werk een half uur bellen?".

Ik werk inmiddels heel wat jaren en woon samen met mijn vriend die ook heel wat jaren werkt. Wij hebben overdag bijna geen contact, omdat mijn vriend zijn hele focus nodig heeft voor zijn werk. Als we thuis komen moeten we nog even het werk uit ons hoofd zetten en zijn we ook niet zo gezellig. Pas daarna hebben we veel en fijn contact.
Even geen aandacht kunnen geven aan de ander is heel normaal en ook heel wat anders dan geen aandacht willen geven.

Heel veel sterkte en leuke afleiding gewenst!

afbeelding van Acmgisellr

Bedankt voor je

Bedankt voor je reactie!

Klopt inderdaad wat je zegt. Ik ben nu 18 en hij is 22 klikt voorderest super goed tussen ons. En hebben het altijd fijn gehad. Vind het alleen jammer dat hij ons niet meer terug wilt. In ieder geval hij wilt het wel maar is bang dat het toch niet gaat lukken dus dan stapt hij er maar vanaf. Hij vertelde me dat hij nog erg verliefd is en van me houd. Ik snap dan niet dat je er niet voor wilt vechten. We hebben laatste tijd zulke goede gesprekken gehad en begrijp hem nu en hij mij. Het is wel al de 4e keer dat dit zo gebeurd maar dat kwam omdat we nooit goed communiceerde. Ik wil hem zo graag terug alleen weet niet hoe.. Ik wil hem graag na z’n wintersport nog spreken en dan kijken of hij er over na heb gedacht. Anders moet ik het inderdaad loslaten en genieten van het leven!

Giselle