Mijn man heeft me verlaten

afbeelding van Nus

Mijn man en ik kregen 2 weken geleden vrijdag s'nachts ruzie en toen kwam het hoge woord eruit. Hij hield niet meer van me. We zijn de week daarvoor nog op vakantie geweest en toen deet hij nog gewoon normaal. Tuurlijk hadden we al een tijdje spanningen maar ik dacht echt dat onze liefde zo diep zat. we waren al 8,5 jaar bij elkaar, Bijna 3 jaar getrouwd, een zoontje van 1,5 en wonen nog geen jaar in onze koopwoning. Ik vroeg hem of hij in de andere kamer wilde gaan slapen omdat ik echt helemaal in de war was maar ook daar ging hij ruzie om maken. We zouden de dag daarna naar een zakenuitje van zijn werk gaan en ik dacht we hebben het er morgen wel over nog steeds in de veronderstelling dat hij het uit boosheid zei. Hij bleef maar doorgaan en hij wist het allemaal niet meer. Toen heb ik hem gevraagd weg te gaan aangezien hij maar met zijn hoofd in zijn kussen bleef liggen. Uiteindelijk heb ik zijn koffer gepakt en is hij kwaad vertrokken. Dit was natuurlijk niet de bedoeling en ik heb hem nog geprobeert tegen te houden. Die maandag ervoor zijn we nog met elkaar naar bed geweest en dinsdag hebben we nog tot 0.30 met een collega lopen kletsen omdat hij bij ons bleef slapen aangezien mijn man en hij op zakenreis zouden gaan.

Zaterdag hadden we overdag contact en ik vroeg hem om aub thuis te komen om te praten, maar hij was er helemaal klaar mee en was niet voor reden vatbaar. Toen hij zondag thuis kwam om ons zoontej te zien smeekte ik hem weer om met me te praten en toen kwam het hoge woord eruit. Hij was verliefd op een collega en zij op hem. Dit was allemaal gebeurt in de dagen dat hij op zakenreis was. woensdag avond is hij door haar man gebeld en zo is hij te weten gekomen dat zij gevoelens voor hem had. Hij heeft toen tegen haar man gezegd dat hij ook gevoelen voor haar had. De man wilde mij meteen op de hoogte stellen maar hij wilde het me schijnbaar zelf vertellen. Ik heb hem gesmeekt er niets mee te doen, gevraagd of hij mij een kans wilde geven weer verliefd op mij te worden en gevraagd of hij met mijn in relatietherapie wilde. Die avond zei ik zie wel. Maandag zei hij dat nooit gezegd te hebben.

Ik merkte wel dat hij anders was toen hij donderdag thuis kwam. Hij wilde meteen gaan slapen niet lekker knuffelen ofzo. En vrijdag zouden we 's avonds wat leuks gaan doen maar toen ik beneden kwam nadat ik de kleine naar bed had gebracht merkte ik al snel dat hij die plannen niet had. Hij zat een beetje achter zijn laptop en tv te kijken. Toen ik er wat van zei werd hij boos. In het begin liet ik hem maar, maar toen begon het te irriteren en toen we naar bed gingen barsten dus de bom.

Hij heeft vrijdag, zaterdag en zondag nacht niet thuis geslapen en toen hij maandag thuis kwam vroeg ik of er iets was gebeurt op het werk. Hij zei van niet maar achteraf blijkt hij dus die dag met haar te hebben gezoent. Hij staat nergens meer voor open, wilt scheiden en hoopt er als vrienden uit te komen. Ik voel me zo in de maling genomen maar ik hou ook nog zoveel van hem en snap gewoon niet waarom hij er niet voor wilt vechten.
We gaan nu in relatietherapie, hij om met mij als vrienden uit elkaar te gaan, ik om te kijken wat er nog te redden valt. 2 verschillend gedachtes als dat maar goed gaat. Ik blijf hoop houden. We zijn in de afgelopen weken nog 6 keer met elkaar naar bed geweest dus daar ligt het niet aan maar hij wilt niet zoenen want daar moet je liefde voor voelen. Ik snap niet dat hij mij en ons lieve zoontje in de steek laat.

Help.... Ik wil hem terug.

afbeelding van AM

sterkte

Lieve Nus,

ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt! Ik weet daarom ook dat het tussen hem en zijn collega al veel langer speelt. Mijn ex was ook verliefd op een collega en heeft mij na bijna 15 jaar verlaten en wij hebben ook een zoontje van destijds 3 jaar (nu bijna 4). Ik herken wat je schrijft over dat hij nergens meer voor openstaat, alleen maar in therapie wil om als vrienden uit elkaar te gaan etc. Hij doet je heel veel pijn en jij begrijpt niet dat jij en de kleine niet genoeg zijn om voor te vechten. Je lijkt niet tot hem door te dringen. Je krijgt nog een hele moeilijke tijd. Ik ben inmiddels bijna 1 jaar verder en het doet nog dagelijks pijn. Sterkte!

afbeelding van Layla

Nus

Pijnlijk en ik herken het verhaal omdat een zeer goede vriendin van mij soortgelijk iets mee heeft gemaakt.
Ook haar man was verliefd geworden op een collega, en ook hij was totaal niet aanspreekbaar, als het ging om de relatie te redden en wilde wel mee naar relatie therapie maar alleen ook als afsluiter.
Uiteindelijk heeft mijn vriendin ondanks enorm groot verdriet, gekozen voor zichzelf en haar kids.
Ik begrijp je verdriet, en je onmacht dat hij nu blind en doof is voor alles wat je zegt.
Hij zit nu maar met één ding, het gras "is" in zijn ogen groener .... aan de overkant.
Maar in werkelijkheid "lijkt" het gras aan de overkant groener, en daar zal hij echt zelf achter moeten komen.
Hoe vaker jij zal vragen en smeken, hoe verder hij van je vandaan komt te staan.
Dat klinkt krom maar zo is het echt niet, waarschijnlijk heeft hij zijn "plan" al helemaal in zijn hoofd en zal daar niet vanaf te brengen zijn.
Kijk nou toch eens wat jij je aandoet, zoenen wil hij niet eens met zijn eigen vrouw want daar moet je "liefde" bij voelen dus als hij met je vrijt is dit puur om zijn eigen lust.
Doet hij het veilig? Want tja, een ziekte heb je zo!
Ik zou alleen al om mijn eigenwaarde, geen seks meer willen met iemand die verliefd is op een ander en waarvan je niet eens weet, hoever het daarmee staat.
Seks met iemand die niet aan jou denkt maar aan een ander, echt joh ik zou tegen hem gezegd hebben, je wilt haar dus ga je daar ook maar je behoefte doen.
Aan mijn lijf geen polonaise meer, want ja daar moet ik wel liefde bij voelen!!!! Van twee mensen wel te verstaan!
Vertel hem dat je van hem houdt en hij in je hart zit, maar maak hem duidelijk dat je niet als second best gebruikt wilt worden.
Want dit wil je toch niet? tweede viool spelen?
Verliefd worden op een ander dan je eigen partner kunnen we allemaal, maar wat doe je er vervolgens mee?
Hij wil wel met jou mee naar relatie therapie maar alleen maar om de dingen goed af te kunnen sluiten.
Het blijkt wel dat hij totaal niet meer openstaat voor zijn gezin, en hij al langer bezig is geweest met afscheid nemen.
Misschien krijg je hem alleen maar terug, als je hem nu voor de keuze zet weg te gaan zodat je rust krijgt en hem en jezelf de tijd gunt om goed na te denken over hoe nu verder.
Hem nu steeds te moeten zien, zal voor jou alleen nog maar meer pijn doen en de afwijzingen die hij je nu al geeft, zullen het er ook niet makkelijker op maken.
Nu ben je intens verdrietig maar wat als er straks ook boosheid bij gaat komen?
Je nu steeds moet denken, zal hij bij haar zitten, als hij later thuis komt of nachten weg is.
Je hebt al stress genoeg van het feit dat zijn oog is gevallen op een ander, maar ook nog stress om wat hij doet, zal ik in jou plaats uit de weg gaan, sterker nog, ik had zelf zijn belangrijkste spullen ingepakt en hem een ultimatum gesteld om zijn spullen op te komen halen.
Mijn vriendin heeft voor zichzelf en voor hem toen de keuze gemaakt en heeft toen gekozen voor haar rust.
Ze heeft een hele poos afstand van hem genomen en hem zogezegd in zijn sop laten gaarkoken.
Ze deed niets meer voor hem, dus niet wassen, strijken, koken want ze zei, ben ik dan alleen maar goed om een goedkoop en makkelijk hotel te blijven voor hem?
Maak je keuze voordat hij het doet meid, pas veel later kwam haar man tot de ontdekking dat het gras bij die ander een flinke bos onkruid bleek.
Ze zijn nu pas weer in gesprek, en de rollen zijn nu omgedraaid want haar man wil dolgraag terug naar huis, maar mijn vriendin vind de rust eigenlijk wel prettig zo.
Nu is hij degene die smeekt en alles probeert om zijn gezin terug te winnen.
Ook ik heb vorig jaar te maken gehad, met een een andere vrouw in het leven van mijn vriend, al was dit maar van korte duur maar ook mijn vriend was totaal niet tot reden vatbaar.
In het begin had ik wel mijn vermoedens en hoorde ook via via dingen over hem en een andere vrouw maar pas veel later is bij hem het hoge woord eruit gekomen.
Ook mijn vriend zag me niet eens meer staan, en ook ik heb hem de deur gewezen en ben door een dal gegaan maar heb wel voor mijzelf gekozen en ben mijn eigen leven toen gaan oppakken.
Al huilde mijn hart en wilde ik hem ondanks alles niet kwijt, maar nu ik weet wat er toen allemaal bij hem speelde zie ik ook in jou verhaal veel van de onverschilligheid in onze partners terug.
Ik kon toen smeken wat ik wilde, maar ook mijn vriend deed precies wat hij zelf wilde.
Ik heb hem toen helemaal gelaten, hoe moeilijk dit ook was maar ik zag in, dat dit de enige manier was om hem te laten nadenken nadat hij zelf inzag dat het gras daar alleen maar groener leek!
En nu, zoveel later zien we elkaar weer met regelmaat maar is er wel sprake van hulpverlening voor ons beiden.
Want ook al was het van korte duur, er is enorm veel stuk gegaan.
Go for yourself meid!
Je zult zien dat wanneer je afstand gaat houden, hij vanzelf gaat nadenken, nu zal hij dit niet echt doen want het is hem wel makkelijk zo.
Hij kan met jou naar bed, hij kan bij jou komen, (je smeekt hem zelfs) en hij kan dus van twee walletjes blijven eten.
Alles gaat dus zoals HIJ het wil, en wil je dit zo blijven handhaven?
Vecht voor jezelf! Heel veel liefs en sterkte gewenst van Layla