Er zijn momenteel 0 gebruikers en 0 gasten online.
Mijn meisje.....weg
Liefdesverdriet..........damn......dat je daar zo waanzinnig ziek van kan worden. ik kan niet eten, ik kan niet slapen, ik loop de hele dag te malen en voel me nergens op me gemak........me maag zit in een achtbaan en wil niks meer ondernemen......kilo's vliegen eraf en lig compleet in de vernieling.....
Mijn meisje waar ik zo intens gelukkig mee was, zoveel mee heb meegemaakt in de positieve zin. We stonden altijd voor elkaar klaar en de liefde was vuur! Ik heb een kind uit een vorige relatie en zij ook 2 uit haar vorige relatie. We wisten dat dit een opgave zou worden maar zeker niet onmogelijk. Samen kunnen we alles aan.
Eindelijk was het zover we konden samen zijn, ze had net een nieuw huisje en de deuren lagen open voor een nieuwe toekomst.
2 weken geleden nog ringen gehaald en ze was zoooo warm en lief.
Het opbouwen kon eindelijk beginnen en ik heb zo mijn best gedaan.
dan zo uit het niets.....ineens werd ze afstandelijk en raakte ze in de war....en zo op de andere dag die keiharde woorden.....
Het wil niet, ik kan het niet......ik mis het gezinsgevoel zo erg wat ik wel met mijn ex had. Het is over en ik kan je nooit meer zien.....
Het gat waar ik in viel was zo onmenselijk diep...........
Hoe kan dit??? hoe kan pure liefde zo uit het niets weg zijn.....
dat bestaat niet, dit maakt niemand mij wijs...
En dan......terug naar der ex......een leven van leugens,ontrouw, en geen respect..........dat gun ik haar niet maar het is haar keuze.
Het gezinsgevoel overwon alles en de rest neemt ze voor lief.
God ik mis mijn meisje zo..........kon ze maar voelen wat ik voel.
En het niet weten hoe het met haar is, wat ze doet.....het maakt me gek........ Is ze echt zomaar over me heen, of.........nou ja het maakt niet uit.....het is definitief....ik ben haar kwijt.
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Mr Bean @g-member triest
Beste g-member, heb jouw blog gelezen, en vind het heel triest, heel erg voor je. Heb geen woorden voor, je had zo'n mooie toekomst voor je, samen, kunnen toch ook een gezin vormen? Betekent toch niet dat je met iemand anders nooit een gezinsgevoel kan krijgen? Dat gezinsgevoel van haar met jou moet natuurlijk nog groeien, het feit dat jullie van elkaar houden zou een goede basis zijn om te beginnen. Mijn huwelijk van 16 jaar met mijn ex, nu abrupt een einde aan gekomen omdat zij een ander heeft, dat gevoel zal ik ook eerst moeten opbouwen mocht ik ooit een nieuwe relatie beginnen. Dat zou zij ook moeten beseffen denk ik, wel erg jammer dat zij ondanks de leugens, ontrouw en disrespect toch voor haar ex kiest, maar het is wel haar keuze, ze is een volwassen vrouw, uiteindelijk moet je haar keuze ook respecteren en erbij neerleggen.
Als het echt definitief is, dan moet je verder je eigen leventje oppakken, de enorme pijn en verdriet verwerken, jezelf de tijd geven om je hart te helen. Je zult wel door een hel gaan, maar houd hoop, ga door dat dal, bereik de bodem, maar op een gegeven moment zul je eruit klimmen. Neem de tijd, en ik weet zeker dat je op een gegeven moment gaat klimmen, zie de vele lotgenoten hier.
Blijf je verhaal hier schrijven, schreeuw je pijn uit, vertel het de hele wereld, het zal veel helpen, echt waar.
Ik leef met je mee, kerel, vind het erg triest voor je...
Heel veel sterkte!
Mr Bean
G-member
Jou verhaal lijkt precies op die van Fantasygirl alleen van de andere kant gezien. Kreeg een beetje kippenvel!!!
Groet Letje
Zij is degene........... We
Zij is degene...........
We kunnen elkaar niet loslaten.......en god mag weten hoe we dat oplossen........of we dat wel eens willen oplossen......maar we wel moeten oplossen.........
herkenbaar
Man, ik krijg bijna tranen als ik het lees. Heb met je te doen... Mss omdat ik je verhaal deels herken vanuit men eigen leven...
Het enige dat ik je kan zeggen is dat je niet alle hoop mag opgeven. Echt niet... Ik ben toen boeken beginnen lezen om het te verwerken en onbeantwoorde vragen opgelost te krijgen en terwijl ook geprobeerd constant weg te gaan en met vanalles bezig te zijn zodat je afgeleid bent. Dat helpt echt hard. Wat jij zeker moet lezen is het pakket van Mat Huston. Dat was het beste dat ik al heb gelezen. Ik herkende me er helemaal in. Je kan het vinden op www.terugsamen.com of op zen originele pagina.
Veel sterkte kerel....en geef de moed niet op
Greetz
nou ja zeg
ik lees net dat boek voor mannen geschreven
dat is nu pcies de reden waarom onze relatie niet deed slagen en hier staat het zomaar op papier en ik kon het zelf niet verwoorden
mijn ex zei dat ik op geld uit was maar ik wilde dat hij wat meer het heft in handen nam en mij meenam dat kost natuurlijk geld maar dat zat erniet achter
ik heb hem het boek/site gemaild en misschien heeft hij er iets aan voor een nieuwe relatie, anders blijf je de fout ingaan
grappig eigenlijk leuke site is dit
Ik herken je verhaal en je
Ik herken je verhaal en je gevoel als geen ander.
.
Ik kan alleen maar zeggen; heel veel sterkte.
Omdat het nog zo kort geleden is heb je nog wel een lange weg te gaan om hier mee te dealen.
Probeer wel te beseffen welke keuze ze heeft gemaakt, en waarom. Probeer er niet al te veel over te malen, hoe lastig dat ook is. Zoek afleiding, ga de deur uit enz enz. En probeer het vooral goed te verwerken.
De tijd heelt uiteindelijk
Sterkte&take care.
begrijpbaar
Hoi g-member,
Ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Heb het allemaal ook moeten meemaken. 4 maanden geleden zette hij plots een punt achter onze relatie van 4 jaar. Kreeg dan zelfs nog niet eens een verklaring. Heb moeten afwachten. Uiteindelijk had hij een ander en was hij te laf om het te vertellen.
Ik zeg niet dat je ex een ander heeft! Maar ik begrijp wat voor onmacht je meemaakt...
Kheb het trouwens ook nog niet verwerkt. Maar ik ben de vrienden en vriendinnen die ik heb enorm dankbaar voor hun steun. Misschien doe jij dit best ook: steun zoeken...
Veel sterkte en hoop dat dit gevoel voor je weg mag gaan