Mijn verhaal, raar maar waar!

afbeelding van Ricardo3

Hallo mensen,

Graag wil ik jullie mijn verhaal vertellen omdat ik mij op dit moment eigelijk geen raad meer weet.
Tijdens de jaarwisseling van 2011/2012 leerde ik mijn nu ex vriendin (sinds 4 januari 2013) kennen. Het klikte wel en we wisselde telefoon nummers uit en gingen meteen veel Appen. De eerste woensdag van januari hadden we af gesproken halverwege (ze woonde op 1 uur rijden)om elkaar voor een tweede keer te zien. Dit ging ook vrij goed en ze besloot met mij mee naar huis te gaan omdat het erg slecht weer was. Ze bleef slapen we hebben toen alleen wat gezoend.

De volgende morgen vertelde ze mij dat ze al een vriend heeft! Namelijk een getrouwde man van 51(zij is 40 ik 43) die haar ondersteunde tijdens haar scheiding! Die kende ze al 4 jaar en was tevens haar beste vriend. Ze had daar ook een soort sex relatie mee, zo af en toe was er dus wat meer dan vrienden doen. Ze vond mij wel leuk maar die man ook! Die wou ze eigelijk erbij houden zo leek het, daar ging ik niet mee akkoord omdat ik dat gewoon weg niet kan, delen. Het gekke is dat ze vertelde dat de vrouw van deze man er van af wist dat hij daar kwam en sex had, volgens haar stond dat zelfs op de kalender bij die man thuis. Ik vond dat ze moest stoppen met het contact met die man omdat er anders voor mij geen relatie inzat. Uiteindelijk merkte ze dat ik haar veel meer bood dan die man en ze stopte alle contact met die man. Tot ze in mei zei dat ze hem wou uitnodigen op haar verjaardag, ik zij toen als hij komt kom ik niet het was tenslotte geen gewone vriend. Hij kwam uiteindelijk niet wat nu achteraf dus haar veel pijn heeft gedaan en het afscheid nemen van hem als vriend toen)

Ik heb altijd het gevoel gehad dat er nog wel stiekem contact is geweest tussen hun twee. Dat gevoel werd bevestigt door een Ap van die man op haar mobiel, ik zat toevallig naast haar en zag de naam van die man staan! De volgende dag vroeg ik aan haar heb je nog contact met die man, toen zei ze nee. Toen ik zei dat ik een Ap zag zij ze dat hij een andere baan had en het daar over ging! Dit gaf mij nog meer het gevoel(achteraf vals gevoel) dat er nog contact was. Ik vertrouwde haar wel maar die man niet, een getrouwde man die vreemd gaat in mijn ogen hij is tenslotte relatie specialist volgens zijn website!

Om een lang verhaal kort te maken na precies een jaar verbrak ze afgelopen 4 de januari uit het niets de relatie, ik had het echt niet zien aankomen. Als reden gaf ze dat haar gevoel weg was en dat het meer broer zus relatie was. Toen is het denk ik mis gegaan en heb veel verknalt! In eerste instantie was ik gelaten over haar beslissing en dacht die draait wel bij en er kan nog gepraat worden(mede ook omdat ik veel problemen had de afgelopen maanden kreeg ze denk ik minder aandacht ik stond in een overlevings modus hierdoor) Nou niet dus ze smeed de deur keihard dicht met als reden dat ik haar dan beter kon loslaten. Op het moment van uitmaken was ik ziek had koorts en longonsteking en had daar ook zware medicijnen voor, mede daardoor ben ik gaan malen en een reden gaan zoeken waarom ze het opeens uitmaakte zonder dat er ooit iets was tussen ons, ruzie o.i.d

Wat natuurlijk in mijn hoofd op kwam is ze heeft nog steeds contact met die getrouwde man stiekem! Ik werd bozer en wilde antwoorden echter die gaf ze mij niet. Om toch antwoorden te krijgen dreigde ik die man te bellen, heb dit echter niet gedaan. Zij heeft hem wel gebeld en dat gaf mij de indruk dat ze hem wou waarschuwen. Meneer zat 22 januari( hij komt altijd dinsdag eerder ook al) daar al weer op de bank, dit voelde ik aan en ze gaf dat ook toe na door vragen. Ze wilde de vriendschap herstellen en had spijt van dat ze hem had laten zitten toen. Mij vertelde ze ook dat hij niet meer getrouwd was. Ik geloofde dat niet omdat hij er weer op een dinsdag was, als je niet getrouwd ben kun je elke dag dacht ik. Ook was het ongeloofwaardig omdat ik hem op zijn werk belde en vroeg of ik hem mocht spreken over de kwestie. Dat vond hij goed want hij zij niks te verbergen te hebben, ik zal hem om 19.00 uur terug bellen omdat hij aan het werk was. Toen ik belde was hij niet thuis maar in een bibliotheek dat gaf mij bevestiging dat hij niet thuis kon bellen i.v.m zijn vrouw. Hij gaf het contact van 22 januari toe maar zij dat er verder geen contact was geweest. Mijn ex beantwoorde mijn vragen niet meer. Dus heb ik ze zelf gehaald en ben naar die man zijn huis te gereden. Daar was toevallig zijn dochter en die bevestigde dat haar moeder er van wist en dat ze nu inderdaad gescheiden waren. Maar ook dat er geen contact tussen hun is geweest tijdens onze relatie!

Ik had dus mijn antwoord en dat antwoord had ik niet verwacht, mijn ex was dus heel eerlijk geweest in alles. Dat er weer contact was is mijn eigen schuld zei ze omdat ik dreigde met hem te bellen. Dat ze het opeens uitmaakte deed veel pijn maar zo snel die man daar in huis die naar mijn idee alles verpest heeft deed nog extra pijn. Ze vertelde mij ook doodleuk dat er wel een relatie inzit met die man! In eerste instantie wou ze vrienden blijven mede ook voor onze kinderen die het heel goed konden vinden samen. Maar door dat ik heel boos en emotioneel reageerde (ook door medicatie denk ik)door dat snelle contact heb ik teveel dingen ingevuld. Nu wil ze voorlopig tot de zomer geen contact meer met mij! Dit valt enorm zwaar want ik wil het graag goed maken als was het maar als vrienden, een relatie kan en wil ik niet meer denk ik met haar. Mijn eigen wantrouwen heeft dit denk ik veroorzaakt, is mijn wantrouwen terrecht geweest? Ik had gedacht een andere waarheid te vinden dan is het heel raar dat alles gewoon klopt. Ik gun mijn ex geluk omdat ik van haar hou, maar dat ze uitgerekend deze man wil is even slikken.

Nu zit ik met de vraag wat nu doen of niet doen, alles heb ik al fout gedaan door te bellen, appen en sms én. Nu doe ik dat niet meer omdat ik nu weet dat het alleen maar meer afstoot, hoe moeilijk het ook is na een jaar intensief contact. Moet ik alles op alles zetten om haar terug te winnen, want voel dat er nog iets in kan zitten. Een goede vriendin van mij voelt aan dat die man wel wil maar dat mijn ex nog rust nodig heeft en wil denken over alles. Ik ben ook dom geweest door meteen in de aanval te gaan, beter was haar rust te geven maar als het uit is wil je eigelijk maar één ding, contact zoeken en praten. Dat de ander dat niet wil daar trek je weinig van aan je wil antwoorden. Mijn geluk is misschien dat haar 2 kinderen stapel gek op mij zijn, ze Appen nu nog steeds dat ze mij missen en ze missen mijn dochter ook, net zoals mijn dochter hun mist! Haar kinderen van 10 en 12 moeten eigelijk niks hebben van deze man, dat is mijn laaste hoop ook eigelijk. Ik heb zoiets van het is de moeite waard om voor te vechten, maar hoe als de deur op slot zit en die getrouwde man al weer daar in huis is? Het loslaten is zo moeilijk ik word misselijk bij de gedachte dat ze straks weer in bed ligt bij die man, wat nu denk ik nog niet gebeurt, maar wel gaat komen vrees ik. Ik slaap er heel slecht van en heb soms de neiging om in de auto te stappen en verhaal te gaan halen, gelukkig zegt een andere stem niet doen het zal je niet helpen! Het doet nu extra pijn nu ik weet dat mijn ex altijd eerlijk over alles is. Maar de situatie was wel raar en denk dat veel mensen ook het zelfde zouden denken als plots de relatie stop gezet word en zo snel weer die man daar is! Ik ben er dag en nacht mee bezig en weet het even niet meer, soms denk het is goed zo, zo leuk was ze nou ook weer niet, het andere moment zal ik zo graag een kans krijgen van haar. Ik denk namelijk dat door misverstanden van beide kanten de relatie stuk gegaan is, als we weer verder kunnen staan we heel sterk denk ik.

Zij is minder gaan voelen omdat ik wantrouwig werd en daardoor denk ik onbewust minder liefde gaf. Dat voelde zij weer aan en zo ging het heen en weer denk ik. Best wel raar dat ik nu pas weet dat die man geen enkele bedreiging vormde voor onze relatie. Maar is dat wel zo is de vraag, deze man is specialist op gebied van relaties dus zal goed kunnen babbelen. Ze is nu natuurlijk kwetsbaar en daar maakt hij voor de tweede keer gebruik van. Dit is in grote lijnen mijn verhaal met als eind vraag vechten of loslaten of verder als vrienden kan ik dat wel als ze verder gaat met die man? Het is een lieve eerlijke vrouw haar als vriend houden later zal fijn zijn, of het lukt geen idee!Graag hoor ik jullie meing of reactie en zal vragen beantwoorden mochten die er zijn.

gr Ricardo

afbeelding van 2emotional

@Ricardo3

Hey Ricardo,

Welkom hier. Je bent net even oud als ik.

"Vechten of loslaten ?", vraag je. Moeilijk hoor. Het "we blijven gewone vrienden" alternatief zou ikzelf al meteen van het lijstje schrappen. Dat zou ik nooit kunnen. Zou me veel te veel pijn geven. Maar misschien dat jij dat wel kan, hé. Iedereen is daarin anders. Ik heb gemerkt dat als je zo veel om iemand geeft, dat je dan elke keer je als "gewone vrienden" terug wat dichter bij elkaar komt, dat dan die hoop op "meer" opnieuw opleeft, en het verlangen naar "meer" je dan veel pijn berokkent.

Zo komen dus terug bij "vechten of loslaten ?". Dat laatste is ook vechten hé, tegen jezelf, tegen je gevoel in. Maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Uit je verhaal krijg ik de indruk dat je haar wel graag terug wil. Maar ook dat je al heel wat pogingen ondernomen hebt in het begin van jullie breuk. Ik vraag me af of je vriendin je nog een kans wil geven. Ik vraag me ook af of het goed is om te proberen iemand te overhalen naar je terug te keren. Moet dat niet eerder vanuit die persoon zelf komen ? Moet ze niet vanuit redenen die ze voor zichzelf heeft bepaald tot de overtuiging komen dat ze met je verder wil ? Ik weet het niet hoor. Je kan uiteraard wel proberen ervoor te vechten. Dat is ook wat je vaak hoort als advies. Zolang je jezelf daarbij niet verliest en niet over je eigen grenzen heengaat is dat misschien wel goed. Veel verder kom ik momenteel niet met mijn advies. 'k ben zelf wat te stuurloos momenteel om je concretere tips te geven...

Veel sterkte met het loslaten of succes met het vechten,
2emotional

afbeelding van Ricardo3

wie nog meer raad

Nog meer mensen die raad weten met mijn verhaal?

afbeelding van Hetlevenismooi

@Ricardo3

Ik snap heel goed dat jij je ex wilt overtuigen, zeker wel hoor, jij bent aan het afkicken van het liefdesverdriet.

Zou het niet beter zijn om af te wachten of ex je gaat missen en dan zelf contact opneemt?
Gebeurt dat niet weet je dan niet genoeg?

100% voor elkaar gaan zo hoort het te zijn naar mijn idee nu is het zo zwaar uit zijn balans. Het is keihard maar wel zo waar dat liefde niet te sturen is.
Soms is de drang om de ander te zien weg.

Vrienden zijn met een ex geliefde lijkt mij op dit moment ook niet kunnen. Jij wilt het nog maar komt denk ik ook wel omdat je nog verliefd bent?

Ex wil het nu niet geeft ze aan en ik zelf zou dan niet meer aandringen voor nog meer deksels op je neus.

Misschien weet jij zelf de antwoorden al omdat je intuitie het je al aangaf en de bewijzen.

Onderga het liefdesverdriet en kom er sterk uit, je hebt er alles aan gedaan lijkt mij. Doen veel van ons Ldvders ook hier.

Met wel contact zul je misschien alleen maar terugslagen krijgen en kom je geen stap vooruit. Je kunt in deze 2 kanten op denk jij misschien? Ik zou die kant nemen waar je vooruit kijkt, hoe pijnlijk dat ook is, maar dat is het allebei en neem de beste kant voor jezelf en eigenlijk weet je wel welke dat is maar je hart wint het van je verstand zo te lezen.

Heel veel kracht en liefs van Hetlevenismooi.

afbeelding van GJD

Zelf kiezen

Hey Ricardo,

Aardig verhaal waar weinig juiste antwoorden op zijn ben ik bang!

Of je moet vechten of loslaten lijkt me een terechte vraag...
Als je wilt vechten zul je wel moeten proberen de touwtjes in handen te hebben, zij moet degene zijn die contact zoekt...
Dat haar kinderen contact met jou zoeken is in je voordeel maar ik zou er wel mee oppassen dat jij niet verteld aan die kinderen dat het slecht gaat.. Zodra jou ex hoort hoe goed het met jou gaat van andere kan beter werken dan dat ze door heeft dat het slecht met je gaat.
Klinkt hard maar vrouwen willen een man die zelfverzekerd is en geen stalkend, claimerig gedrag vertoond...
Ik betrap mezelf vaak ook op het willen praten maar doe dit met onpartijdige mensen zodat je met de informatie die hun geven voor jezelf iets kunt doen.

Als je het wilt loslaten zul je volledig no contact moeten volhouden, misschien verder zoeken en kijken waarom het mis is gegaan zodat je het hoofdstuk kunt afsluiten voor jezelf.
Als zij voor die man kiest dan is tijdens de relatie het gemis voor die man altijd al sterk aanwezig geweest en zodra dat gebeurd zul je verscheurd zijn maar kun je wel verder en zou ik niet meer op zoek gaan naar het waarom..

Wat je sowieso kunt doen is kijken naar de toekomst en niet zozeer naar het verleden, nu is de tijd om aan jezelf te werken! Je eigen ding te doen! En dingen te doen die door haar niet konden.

Jou angst voor die man vind ik terecht als iemand een sterke band heeft dan kunnen er vreemde dingen gebeuren. Emotie doet gekke dingen met jou als persoon en daarom vind ik het ook meer dan logisch dat je die man niet vertrouwde. Ik had iets soortgelijks met haar beste vriendin die ik ervan verdacht ons uit elkaar te drijven en dit heeft mijn relatie ook niet veel goed gedaan!

Als je ervoor kiest te blijven vechten moet je er rekening mee houden dat loslaten steeds moeilijker en moeilijker gaat worden... Je situatie ziet er niet geheel hopeloos uit.. Denk rationeel na en vertrouw vervolgens wat voor jou een rationele keus lijkt!

Hope it helps,

GJD