19 jaar gelden is het ons ook al overkomen.Ze was toen carnaval gaan vieren en is toen voor een aantal weken haar hart ook al verloren, alleen toen kwam ik er de laatste caranavalsdag achter. Ik baalde toen ook al als een stekker, maar er is toen niets gebeurd (denk ik nog steeds). De weken daarna waren niet gezellig kan ik zeggen, ik heb nog een aantal jaren met bonzend hart gewacht totdat ze weer terug was na een avond stappen. inmiddels hebben we 3 kinderen gekregen. het klote deze keer is dat ik van alles wat aan haar merkte en ondanks mijn vragen was er niets aan de hand. Ons sexueel leven was slapjes, na haar terugkomst was dat heel anders: ipv 2 keer in de maand was het nu bijna 3 keer per week. Goed nieuws dacht ik! ik heb ben er deze week dus achtergekomen dat er al 9 (!) weken iets speelt; die opgewondenheid was waarschijnlijk dus een zoethoudertje en/of een excuus... Komt bij verliefdheid en daar zolang mee wachten om dat mede te delen en dus te delen een vorm van intimiteit is die mij dus raakt. Diep raakt. Schijnbaar is de spanning om te kappen te lastig en is de liefde voor hem groter dan die voor mij. Ik kan me voorstellen dat je gescharmeerd raakt wanneer iemand je na 3 dagen op weet te sporen en dat je dat wat doet, maar had ze dat na een paar dagen gemeld dan had ik er iets mee kunnen doen, niet (meer) na 9 weken. Is jouw relatie inmiddels geeindigd en was dat eigenlijk moeilijk omdat je niet meer kon praten, of was de verliefdheid een eye opener?