Mis ik je toch weer he....

afbeelding van Unremedied

Weer wakker geworden in het nog immer lege huis. Ik voel het nu al: de dip waarin ik sinds eergisteren zit, gaat in ieder geval nog een derde dag duren. Buiten regent het en daardoor is het in huis ook vrij donker. Ik stap onder de douche en betrap mezelf erop dat ik er even bij stilsta hoe het ook alweer was om met haar te douchen. Probeer het van me af te zetten, maar het lukt niet.

Vannacht ook weer over haar gedroomd. Kon ook haast niet anders, was vlak voor het slapen gaan ook weer veel met haar bezig geweest. In de afgelopen weken heb ik zeker anderhalve week gehad dat ik me vrij goed voelde en ik daarom nauwelijks iets aan mijn dagboek heb gedaan, maar gisteravond heb ik weer verwoed zitten schrijven. Dus ja, ik zal haar zelf wel weer uitgenodigd hebben in mijn droom.

Twee keer zelfs. Een droom ging erover dat ik haar ineens hier op deze site tegenkwam en haar berichtjes las, waaruit ik kon opmaken dat zij nu zo langzamerhand hetzelfde gevoel had gekregen als waar ik al zo lang mee rondloop. Dat was, op het moment van de droom zelf, wel een fijne droom, maar ja, brak wakker worden he, wetend dat het maar een droom was. De andere droom was dat ik gewoon met haar samen was, vertrouwd, in een soort 'niks aan de hand' situatie.

Het is haar dus gelukt weer flink in mijn geest op de voorgrond te treden en dat bevalt me niet. Ik dacht dat ik al verder op weg was. Maar nee, ik voel het gemis en het verdriet weer in een mate waar ik een aantal weken geen last van heb gehad. Zo'n twee weken geleden presteerde ik het nog om te zeggen dat ik dacht dat ik eigenlijk wel zo'n beetje los van haar was, zo voelde dat toen ook... Kan dat dus even bedrieglijk uitpakken.

Nu zit ik hier weer, mezelf half te verliezen in melanchonisch gemijmer. Aan haar te denken, met voor mijn geestesoog nog steeds haar voorkomen, zoals ik haar zag afgelopen woensdag. Een nieuwe M., niet langer mijn vriendin.

Nog steeds kan ik er geen kant mee op. Mijn gevoel en verstand zitten weer volstrekt de andere kant op te werken. Gevoel zegt weer, na al die tijd: lieve M., ik wou dat ik je weer in mijn armen kon sluiten, ik mis je zo. Verstand zegt: die twee weken dat 't zo goed ging, heb je zelfs GEVOELD dat het beter was zo en dat het onverstandig zou zijn met haar verder te gaan. Realiteit zegt: ga vooral door met mijmeren, maar je hebt het toch niet in de hand - zij is het immers die nu de boot afhoudt.

Dus, daar zitten we weer. Heb onlangs van een goeie vriend een CD te leen gekregen waarvan hij dacht dat ik die wel zou kunnen waarderen in mijn huidige stemming. Gedurende de twee weken dat het best goed ging, vond ik het gewoon mooie muziek en heb de CD daarom veel gedraaid. Muzikaal is het redelijk dynamisch, tekstueel is het inderdaad wel verdrietig. Die twee weken heb ik vooral naar de muziek geluisterd, nu spookt de tekst af en toe als een mantra door mijn kop heen.

Lieve M., ik mis je. Ik zou je dat graag willen laten weten, maar dat mag niet meer van mezelf. Ik heb je al zoveel over mijn gevoel duidelijk gemaakt en jij hebt duidelijk gemaakt dat dat er allemaal niet meer toe doet, dat je het echt als over en uit beschouwt. Ik zou je wel een mail of SMS willen sturen met alleen maar die tekst, maar ik schiet er niks mee op. Als ik al wil hopen dat enige vorm van toenadering tussen jou en mij mogelijk zou zijn, denk ik dat dat eerder het geval zou zijn door zelf nu ook sterk te blijven. De bal heb ik bij jou neergelegd. Als ik jou nou vertel dat ik je mis, voel jij je misschien wel even beter, omdat je weet dat eventueel de veilige thuisbasis, de terugvluchtmogelijkheid, nog daar is. Maar je zult mij niet een 'ik jou ook' gunnen, dat weet ik zeker. Ook al voel je het misschien wel zo. Dus ik doe het maar niet.

Vandaag wordt weer een lange dag, dat voel ik nu al wel. Ik moet geloof ik proberen mezelf op de een of andere manier weer wat in de hand te krijgen, want dit is niks.

afbeelding van wattedoen

Vervelend om te horen dat

Vervelend om te horen dat het nu een derde dag ingaat.. Ik hoop dat je er doorheen komt.. Ik kan alleen maar zeggen dat je het zo goed hebt gedaan, zo goed in de hand gekregen, zo goed begrepen. Als ik jou was zou ik je oude blogs nog eens nalezen, waarin het beter ging. In die blogs vertel je veel over hoe je het leert te begrijpen en wellicht zelfs te accepteren. Hoe je haar loskoppeld van het grote voetstukje die je voor haar had gebouwd en hoe je het gevoel hebt dat je misschien wel verder kunt. Hou dat vast. Lees het allemaal nog eens door en zie hoe je gegroeid bent door die tijd heen, misschien dat je dat weer kunt krijgen als je ziet hoe je toen leerde met de situatie om te gaan. De beste wijheid van omgaan met deze situatie heb je zelf al beschreven in je eerdere blogs.. Je hebt zelf dus de wijsheid al om hier mee om te gaan, hou je daar aan vast, lees het terug en leer van jezelf.

Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat je goed door deze dag heenkomt.

Sterkte,
Wattedoen

- Aan het eind komt alles goed; Is het nog niet goed, dan is het nog niet het eind -

afbeelding van Unremedied

Je hebt gelijk, ik heb het

Je hebt gelijk, ik heb het gevoel dat ik weer controle over mijn gevoelens moet krijgen. Niet de eerste impuls toelaten, zoals dat nu gebeurd is: haar zien, fijne emoties voelen en die vervolgens gaan koesteren. Ik ben hard bezig om mijn gedachtengang en gevoelens weer op een andere lijn te zetten, maar het is niet makkelijk. Voor mij is het een beetje een bevestiging van iets wat al wel vaak gezegd is en ikzelf ook gedacht heb: contact met je ex houden helpt je niet echt in ldvd. in dit geval was er nauwelijks sprake van contact, zo'n plotselinge en half zakelijke ontmoeting. Toch had mijn onbewuste geest kennelijk zoiets van: 'hee, zie je wel, ze leeft nog! Hou op met treuren man, daar staat ze toch, ga dan naar d'r toe! Waarom doe je dat nou niet?'. Waarna mijn bewuste geest probeert die onbewuste tot de orde te roepen, waarop mijn onbewuste geest als reactie het gif van de ldvd weer in mijn systeem terugspuit...

Een echte succesformule is er niet. Ik heb voor mezelf dan wel richtlijnen opgesteld en tot dusver is het daarmee inderdaad redelijk goed gegaan, maar zo blijkt maar weer dat je je toch niet tegen alles kunt indekken. Nu moet ik er actief voor zorgen dat ik zo snel mogelijk weer uit deze dip kom.

afbeelding van Greg

Gek, is het eigenlijk, dat

Gek, is het eigenlijk, dat je na een goede periode ineens keihard kan terugvallen in een k*t periode. Ik hoop elke keer dat na zo een rot periode het weer een stuk beter gaat. Maar het gaat met 2 kleine stappen vooruit en een grote naar achter. Het gaat toch ooit wel over?

Ik heb wel gemerkt dat een goede nachtrust wonderen verricht. Als je moe bent, ben je sneller vatbaar voor dipjes. Verder kan inderdaad het luisteren van muziek je behoorlijk opbeuren.

Maar het blijft gewoon klote! Ook het weer speelt vandaag helaas niet mee. Want een lekker zonnetje, vitamine E en dag op terras kan soms ook wel eens lekker zijn.

Veel tips kan ik zo 1-2-3 niet verzinnen.... Veel sterkte vandaag!

afbeelding van Unremedied

Goeie nachtrust scheelt een

Goeie nachtrust scheelt een hoop inderdaad en ik heb de afgelopen dagen niet al te best geslapen. wat zeg ik, de afgelopen dikke week al niet. Zo'n tripje naar de andere kant van de wereld (Los Angeles) verstoort je slaapritme toch behoorlijk. Bovendien ben ik de afgelopen paar dagen eigenlijk steeds net iets te laat naar bed gegaan. Ik denk ook zeker dat ik daar ook invloed van ondervind.

Mij is wel verteld dat het inderdaad zo gaat: twee stappen vooruit, een stap terug. Ik heb dat al wel eerder ervaren, maar dat was in de tijd dat de ups en downs zich nog in het tijdsbestek van een paar uur konden afwisselen. Nu heb ik een paar weken een goeie periode gehad en alweer drie dagen dus een dip. Met aanwijsbare reden, dat wel: haar plotselinge verschijning afgelopen woensdag.

Muziek helpt inderdaad. Ik heb ook gemerkt dat ik veel creatieve impulsen voel als ik me erg rot voel (wat ook een reden is waarom het fijn is om hier van me af te kunnen schrijven) en als ik de juiste muziek erbij draai, is dat helemaal niet meer te houden. Op die manier komt er toch nog een klein beetje positief gevoel bij kijken Glimlach.

afbeelding van Lauren

Dit hoort erbij en het

Dit hoort erbij en het klinkt misschien hard, maar hier moet je doorheen. En Hoe je het ook went of keert, in de momenten wanneer je je zwak voelt, verdrietig voelt, ga je je relatie, in een mooier perspectief zien, en vergeet je bijna waarom het eigenlijk voor bij is. Je zit even in een dalletje en je weet niet hoe je daar nu kunt uitkomen, het liefst zou je even terug naar die veilige thuishaven....maar helaas. Lieve unremedied, veel sterkte vandaag, en het komt echt goed hoor!!!!!

afbeelding van Unremedied

Dank je voor je lieve

Dank je voor je lieve woorden. En je hebt helemaal gelijk, de afgelopen dagen is het idealiseermechanisme weer half aangeslagen, terwijl ik toch dacht dat ik dat apparaat met 'n flinke mokerhamer aan stukken had geslagen. Weer een illusie minder. De volgende keer maar wat grover geschut gebruiken dan Glimlach. Stom he, weten dat het een onjuiste voorstelling van zaken is, een vertroebeling van de geest, maar het toch blijven voelen en je er toch verdrietig door blijven voelen. Weten en voelen zijn echt twee heel verschillende dingen.

afbeelding van Lauren

Verstand en gevoel zitten

Verstand en gevoel zitten niet op een lijn. Was ook heel herkenbaar in de situatie waar ik in zat. Uiteindelijk zal je verstand hierin gaan overheersen hoor, en dat komt omdat naarmate de tijd verstrijkt je gevoel anders wordt. Klinkt onlogisch en ondenkbaar maar het is echt zo. Komt goed!!

afbeelding van Dearest

Zo'n terugval heb ik dus ook

Zo'n terugval heb ik dus ook sinds afgelopen weekend. Daarvoor dacht ik echt van: hem heb ik niet meer nodig, het leven is super ook zonder hem! Maarja, dan zie je zijn hoofd weer en komt alles terug. Dan komt terug waarom je op hem verliefd ben geworden, op zijn grappen, op zijn hele manier van doen en op de gesprekken die altijd leuk zijn met hem. Zo'n fijn gevoel.

Maargoed, het leven gaat door. Zorg dus dat je niet achter blijft!
Neem de eerstvolgende bus waar op staat: een nieuw en goed leven. Stap daarop en blijft daarin zitten! Je eerdere blogs vertelt je idd hoe je het aan moet pakken. Lees het terug. Zelf weet ik ook al dat in eerdere blogs van tijden geleden mijn kracht vond, de kracht dat het nu toch eens moest stoppen!

Nog veel suc6 verder, en niet meer aan haar denken voor het slapen gaan h?ɬ©? Dan nodig je haar weer uit en dat is niet de bedoeling Knipoog

Liefs,
Dearest...

afbeelding van Unremedied

Het hoort er kennelijk bij

Het hoort er kennelijk bij inderdaad, die terugvalletjes. Tenminste, ik probeer optimistisch te blijven en zet daarom bewust een 'tje' achter dat woord. Morgen gaat 't vast stukken beter, toch? Ach en zo rot als ik me in het begin gevoeld heb, voel ik me op dit moment dan ook weer niet. Maar het is wel weer zo'n gevoel waarvan je je afvraagt wanneer het nou echt helemaal uit je systeem is.

afbeelding van Lauren

Het blijft echt nog wel even

Het blijft echt nog wel even in je systeem, en je moet het er ook niet te graag uit hebben, want uiteindelijk zal dit je ook geen goed doen. Je mag verdriet hebben h?ɬ©, is niet zomaar wat...uiteindelijk zal het langzaam uit je systeem slijten.

afbeelding van Jeronimo

Het is zoooo moeilijk om

Het is zoooo moeilijk om rationeel te blijven denken. Ik val ook met grote regelmaat terug. Zit nu ook alweer een paar dagen in een dip. Ik mis haar verschrikkelijk, maar je doet er niets aan. Heb mezelf al een tijd geleden voorgenomen nooit meer contact op te nemen en dat doe ik dan ook maar. Toch heb ik de sterke neiging om haar te gaan opzoeken, maar ik weet dat ik geen schijn van kans maak als er andere mensen (bijv. haar familie) in de buurt zijn. Ze is te trots en koppig om dan ook maar te luisteren naar wat ik te zeggen heb. Als ik haar helemaal alleen zou treffen, dan is het misschien een ander verhaal. Dan hoeft ze zich niet groot te houden tegenover andere mensen. Maar goed.... het heeft allemaal totaal geen zin meer. Ik ben mijn hoop een beetje aan het opgeven. Het gaat nu allemaal te lang duren en dat kans dat ik haar alleen tegenkom schat ik zeer klein in.

Ik zei gisteren toen ik mijn moeder sprak dat ik sterk het gevoel heb dat ze er ooit zelf nog op terug gaat komen. Mijn moeder denkt dat ik daar best wel eens gelijk in kan hebben gezien de gebeurtenissen van afgelopen tijd. Mijn moeder heeft haar laatst nog gesproken en kreeg de indruk dat het nog heel diep zit bij mij ex (ook iets dat mijn ex-schoonmoeder zei, alleen dat ze er niet voor uit komt) Dat ze er dus nog lang niet klaar mee is. Maar goed.. er niet klaar mee zijn betekend niet dat ze terug wil. Bovendien hebben we hier te maken met een koppig grietje... al zou ze terug willen, dan nog zou ze geen contact opnemen.

Ik ga mezelf maar weer eens de vervelende dingen van haar en de relatie proberen naar boven te halen. Is weer ff nodig om het rotste gevoel weg te duwen.

Sterkte Iedereen!

afbeelding van Unremedied

Inderdaad, ik denk dat het

Inderdaad, ik denk dat het beter is om geen contact te zoeken. Om dezelfde reden als die ik hierboven schrijf. De neiging om haar te laten weten dat ik haar mis is sterk, maar ik mag het niet van mezelf, omdat mijn verstand die deur op slot heeft gedraaid en de sleutel heeft weggegooid. Ik zou mezelf er in the end waarschijnlijk geen lol mee doen en me niet beter voelen. Of ik zou er al op moeten gokken dat ze toch iets terug zou sturen als 'ik jou ook', maar aangezien ik ook niet iemand ben die het grote geld nou in het casino zoekt, is mijn vertrouwen op die kleine kans niet zo vreselijk groot.

afbeelding van Unremedied

Wat ook gewoon niet echt

Wat ook gewoon niet echt helpt, is dat ik weet dat zij zich opengesteld heeft voor andere jongens. Die wetenschap doet nog steeds wel veel pijn, iedere keer als ik er op de een of andere manier iets van meekrijg. Wat op zich wel raar is, aangezien ikzelf immers, ondanks alle sores waar ik mee te maken heb, dat ook wel doe. Ik weet dat er iemand is die ze leuk vindt. Ze is echter erg onzeker en verlegen en gaat daarom niet meteen tot actie over, maar wie weet duurt dat niet lang meer. Jullie begrijpen dat ik daarnet dus ook weer via een zeer betrouwbare bron heb vernomen dat zij op deze manier bezig is en dat komt dan toch ook even weer flink aan.

Een verschil echter tussen hoe zij bezig is en hoe ik bezig ben, is dat ik voor mezelf al een tijdje duidelijk heb dat het geen zin heeft om met mijn gevoel en gedachten bij haar te blijven hangen, omdat het wat haar betreft gedane zaken zijn. Ik heb weinig keus, ik zal verder moeten en dus heb ik geprobeerd zo constructief mogelijk bezig te gaan met haar loslaten en mezelf ook weer open te stellen voor anderen. Zij zou echter, gezien alles wat ik tegen haar gezegd heb en hoe alles gegaan is, objectief gezien die keuze nog wel hebben. Ik denk dat het ook daarom is dat ik nu toch zoveel pijn voel bij het wederom bevestigd krijgen dat zij zo bezig is.

Of het nou gevoelens zijn die zouden kunnen leiden tot een rebound of dat het andersoortige gevoelens zijn, maakt daarbij niet echt uit. Het doet me pijn om te weten dat er plaats is in M.'s hoofd en hart voor andere jongens. Ik vrees wat dat betreft dat het niet vreselijk lang duurt voordat mij inderdaad ter ore komt dat ze een nieuwe vriend heeft. Nog immer ben ik bang voor dat moment, maar het lijkt erop dat als het aan haar ligt, dat niet zolang op zich laat wachten.

Dus, te midden van dipdag 3 nog even weer zo'n update, waarbij mijn maag zich toch even weer omkeert en ik me erg verdrietig en ongelukkig voel. Ze zeggen wel dat veel dingen ergens goed voor zijn, maar ik vraag me af waar dit nou allemaal goed voor is. Alles heeft een reden; wat is hiervan de reden?

Scribent schreef gisteren dat het hem al was overkomen. Dat moment waar ikzelf ook zo vreselijk bang voor ben, en in zijn geval betrof het ook nog eens iemand die hij zou kennen. Dat maakt het naar mijn idee nog een stukje erger, maar ook al geloof ik niet dat dat in mijn geval ook zo is, ik ben er gewoon heel erg bang voor. Het vooruitzicht alleen al.

Voor nu is het al rottig genoeg dat ik dus weer even iets heb meegekregen van M.'s nieuwe amoureuze beslommeringen. Weer genoeg voer om me even flink rot over te voelen en genoeg voer om ervoor te zorgen dat het weer een stukje lastiger wordt om uit deze dip te komen Verdrietig.

Kan vooralsnog niet zeggen dat het leven er echt leuker op aan het worden is, op het moment.

afbeelding van Jeronimo

Ach ja Unremedied, een

Ach ja Unremedied, een schrale troost. Er komt voor iedereen wel een dag dat de ex een ander krijgt. Of het nu vandaag is of morgen.

Ik kan die gedachte ook niet uitstaan, maar we moeten er maar mee leren leven. Wij komen vast ook wel weer iemand tegen die de moeite is. Nog een schrale troost... jij bent vast haar eerste echte vriend geweest! Die eerste serieuze blijft voor velen altijd toch wel erg speciaal. Wie weet komt ze er over een tijdje achter dat het met jou zo slecht nog niet was en dat ze je eigenlijk wel heel erg mist. Kan natuurlijk... hoeft niet! Ga er niet op zitten wachten en LEEF!

Ik weet ook bijna zeker dat mijn ex in de verstreken periode op zijn minst met iemand anders gezoend heeft. Zelf ben ik ook niet al te braaf geweest en ben ik een tijdje geleden bij een andere ex langsgeweest. Mijn gevoel voor V. is er niet minder om geworden.

afbeelding van Unremedied

Inderdaad ben ik haar eerste

Inderdaad ben ik haar eerste vriend geweest, zelfs de eerste met wie ze ooit gezoend heeft. En inderdaad blijft een eerste serieuze relatie altijd bijzonder, en dat zal helemaal zo zijn als het ook nog eens dik vijf jaar geduurd heeft. Alleen zo jammer dat er nu zo verdomd weinig van te merken is, dat ze het bijzonder vindt en het koestert of wat dan ook.

Je hebt gelijk, hoor, dat het ook heus zo zal zijn dat wij op een gegeven moment iemand anders tegenkomen. Maar zeker zolang dat niet het geval is en de duisternis genaamd ldvd voortduurt, zijn dit erg pijnlijke dingen. Wat doet het toch met je geest, als je je helemaal aan iemand gegeven hebt, iemand een deel van je is geworden? Dat maakt dat op een gegeven moment ook vanzelfsprekend. Vandaar ook misschien het gevoel dat er niks meer klopt van de wereld, als het dan uit is. Dat het zo moeilijk is om dat echt te accepteren. En vandaar ook misschien dat soms het gevoel dat je hebt het beste te omschrijven is alsof er iets geamputeerd is. Het wordt alleen extra wrang wanneer iemand jouw been amputeert en die vervolgens bij iemand anders eraan zet, die er dan vrolijk mee kan rondlopen. Lig jij dan zonder been en met pijn, terwijl iemand anders heel vrolijk aan het genieten is van jouw been. En dat jouw been je ook nog afvalt door de indruk te wekken dat het eigenlijk veel fijner is aan dat nieuwe lichaam dan dat het aan jou was.

Er klopt gewoon helemaal niks. Ik denk dat het nog het beste helpt om inderdaad nog te proberen zo weinig mogelijk terug te kijken en te hopen dat er over niet al te lange tijd eens een schone jonkvrouwe op mijn pad komt die mij net zo in haar ban weet te krijgen als destijds M. dat lukte, maar waarmee de relatie dan vervolgens een stuk soepeler verloopt en uiteindelijk niet eindigt in dit zwartgallige land van de ldvd...

afbeelding van Jeronimo

Dat been wordt dus bij die

Dat been wordt dus bij die ander aangezet, dat laat misschien wel littekens achter. Kan ook zijn dat het been wordt afgestoten Knipoog

Ga er voorlopig maar lekker vanuit dat ze nog niet toe is aan een vaste relatie. Is het meest realistische nu lijkt me. Ook zij heeft het nodige te verwerken. Dat ze een oogje op een ander heeft.. zou kunnen. Ik heb de laatste tijd ook regelmatig een oogje op een ander, maar dat wil nog niet zeggen dat ik me gelijk in een relatie wil storten. Nee gewoon leuk een flirt en daar blijft het vooralsnog gewoon bij. Doe ik dus ook gewoon terwijl mijn ex nog volop in mijn systeem aanwezig is.

Stort ze zich wel in een relatie, so be it. Niets wat je daar aan kunt doen. Heel hard, maar het is ook hard. Bekijk het van de zonnige kant. Ze heeft je niet bedrogen, ze had niet meteen al een ander en ze had ook niet na 2 weken al een ander.

afbeelding van Unremedied

Ja, zoals ik haar ken is het

Ja, zoals ik haar ken is het dus alleen zo dat zij niet zo makkelijk is met dit soort dingen. Als ze zich ervoor openstelt, zal dat denk ik niet zijn met de bedoeling 'even lol' te hebben, dat zou ik nogal onverenigbaar vinden met hoe ik haar ken. Zeker als ze zelf actief gaat worden en zo'n gast mee uitvraagt ofzo. Als ze op zo'n manier bezig gaat, is ze volgens mij verliefd aan het worden op haar flirt en dan denk ik dat het haar wel om een relatie te doen is. Komt mooi uit, want er is ook nog dat enorme gapende gat wat opgevuld moet worden.

Hoe dan ook, het is voor mij allemaal zelfkwelling om me hier mee bezig te houden. Maar ja, het is zo moeilijk om het niet te doen he. Hard is het inderdaad en hard zal het ook wel zijn. Maar goed, een paar weken terug schreef ik een blog met de titel 'ik ben half dood', jullie hebben nog een blog van me tegoed met de titel 'helemaal dood' of in ieder geval iets waarvan de inhoud daarop neer gaat komen. Al hoop ik gewoon toch dat het nog even duurt voordat de gelegenheid zich voordoet dat ik dat ga schrijven. En het liefst hoop ik natuurlijk dat de gelegenheid helemaal uitblijft...

afbeelding van Jeronimo

Die gevreesde dag gaat voor

Die gevreesde dag gaat voor mij ongetwijfeld ook komen, al heb ik hem eigenlijk al gehad denk ik. Ik dacht namelijk de hele tijd dat ze wat met een collega had. Achteraf blijkt dat helemaal niet zo geweest te zijn.

Ik denk zelfs dat het positief kan zijn als ze dalijk een ander heeft. Beetje vage gedachte, maar toch... Ik denk namelijk dat het in 1 klap je hoop wegneemt en je wel verder moet. Nu blijven we er een beetje in hangen en dat komt echt door die (valse) hoop. Als die er niet meer is... moet jij eens zien. Het gespeculeer en het "wat nou als.." gedoe is dan misschien wel ineens afgelopen of iig een stuk minder. Ik hoop wel dat we niet met het nieuwe stelletje geconfronteerd gaan worden, want dat beeld van hen samen kan ik niet verdragen denk ik.

Time has all the answers!

afbeelding van Unremedied

Nou, als ik de verhalen hier

Nou, als ik de verhalen hier zo lees, gaat die vlieger helaas toch niet echt op. In veel gevallen dat de ex inmiddels iemand anders had, was de hoop toch nog niet weg. Dan ging de gedachtengang over naar: die relatie houdt vast niet lang stand en dan komt hij of zij vast wel bij me terug. De ldvd weet je wat dat betreft op welke manier dan ook steeds wel weer in de greep te krijgen.

En hoop, heb ik nou nog hoop? Reeel gesproken denk ik van niet, het is allemaal zo duidelijk als wat. Misschien sinds deze dipdagen weer een heel klein beetje. Dat gaat kennelijk toch hand in hand en is kennelijk ook volstrekt niet gebaseerd op de realiteit, maar eigenlijk meer op een gevoel van 'graag iets willen'. Je geest stelt zich er dan op in om daarnaar te verlangen en mogelijkheden te zien om het te krijgen, hoe onrealistisch ook. En als er dan zo'n mogelijkheid gevonden is, gaat de ldvd die vervolgens gigantisch versterken en dan heb je weer hoop. Meer dan dat is het niet volgens mij.

Wat wel reeele hoop is, is dat dit rottige gevoel toch snel weer weggaat, net als in de afgelopen paar weken, en dat er nog even geen andere gozers in het spel komen. Wat dat betreft moet ik er ook eens vaart achter gaan zetten dat ze d'r spullen komt ophalen geloof ik. Ik heb geen zin om haar te zien als ze daadwerkelijk een nieuwe vriend heeft, dat gaat te pijnlijk zijn ben ik bang. Weer die vertrouwde halve vreemde voor me, wetend dat ze terugkeert naar iemand die in de positie is die ik zo lang gehad heb. Dan voel je je volgens mij echt alleen achtergebleven...

afbeelding van Jeronimo

Ik denk juist wel dat de

Ik denk juist wel dat de verwerking sneller zal verlopen. Er valt een stuk minder te speculeren, want een hoop 'opties' vallen immers gewoon weg. Neemt niet weg dat je wel weer ff een dikke dreun te verwerken krijgt, maar ik denk dat ie niet meer zo heel lang duurt.

Ik ben blij dat wij al lang alles hebben afgehandeld. Zij heeft destijds een lijst opgesteld met de spullen die ze graag wilde meenemen. Daar heb ik me aangehouden en heb alles vrijwel dezelfde week ingepakt en klaargezet. (achteraf hoorde ik dat ze aan het zeuren was over het feit dat ze veel liever meer spullen mee had willen nemen...aaarggg... vrouwen! Wie stelt nou die lijst op?)Maar goed.. die spullen verdeling is gelukkig al achter de rug. Lijkt me ook beter voor je als je het nu snel afhandeld.