Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
moedeloos.
Ik voel me moedeloos,ik heb het gevoel dat ik totaal geen grip krijg op mijn eigen leven, ik ben nog zoveel met mijn ex bezig, ik denk dat dat ik het niet kan accepteren dat het over is. Waarschijnlijk zit hier ook achter dat ik van mijn ex de aandacht en bevestiging heb gekregen die ik nog nooit van iemand heb gehad, en dit mis ik zo. Ik voel me zo alleen.
Ook hoop ik dat hij me belt al heb ik zelf gezegd dat hij me niet moet bellen, en hoop dat hij zegt dat hij het weer wil roberen terwijl ik ook wel weet dat er geen toekomst meer voor ons is. Hij heeft teslotte een ander en hij is toch ook niet bereid om aan zichzelf te werken. Erg verwarrend ik weet het, waar ben ik toch mee bezig, ik zal niet gelukkig meer kunnen worden met hem, er is teveel gebeurd. Waarom kan ik hem niet loslaten, heeft iemand een idee en herken je de dingen die ik opschrijf. Hoe pakken julliue dit aan.
Ik wil erg graag advies waar ik verder mee kan, en door kan gaan met mijn eigen leven.
Net was ik weer hartsikke kwaad op die klootzak,hij heeft niet geleerd omte vechten om iets wat dierbaar is.
Ook had ik vandaag de gedachte dat hij toch zijn best heeft gedaan voor onze relatie, maar doordat hij zelf te beschadigd is de capaciteiten niet heeft om een relatie te laten slagen, en dan kan ik ook nog begrip op brengen voor hem, ik dat verkeerd, ik weet het niet?
Ik word gek van die tegenstijdige gedachten.
- principessa's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van principessa
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@ principessa
Hee meisje. Ik heb hetzelfde. De woorden die ik van de week tegen jou zei, zijn ook voor mezelf van toepassing. Hier verander je niets aan.. het is een gevoel en het zit in je. Ik heb het ook heel erg.. Ik denk als je mn laatste blog leest je misschien wel overeenkomsten ziet. Het is ook verwarrend, tegenstrijdig, en ik vrees dat we niets aan die hoop kunnen doen.. Ik ken mezelf en ik zal blijven hopen. Maar ik MOET mezelf forceren, anders doet mijn omgeving het wel.. Mijn vader freakte m al compleet uit vanmorgen ik moest om 8u perse uit bed na een nacht vol huilen en zonder slaap, hij vond dat ik me moest schamen k moest me aankleden en aan het schoolwerk. Nou ik stortte weer compleet in.. Iedereen trekt aan je, je moet door, dat verdomde kutleven ook. Ik vraag me soms echt af waar ik eht voor doe. Ik krijg echt niet terug wat ik erin stop, en eigenlijk kan ik niet meer afwijzing van het leven krijgen als nu. Mijn moeder belde een psycholoog op omdat ik vanmiddag compleet doordraaide, ik had t egt zo gehad. Heb al eerder met een psycholoog gepraat, en guess what, ze reageerde ineens niet meer, nog een die me liet vallen. Echt geniaal, alsof ze het afspreken. Ik weet godverdomme ook niet meer wat ik ermee moet. Ik vrees dat t manier voor mij zou zijn om een soulmate te vinden of n vreselijk goede vriendin die het aankan om al mn gezeik aan te horen. Misschien zou dat voor jou ook een optie zijn. Ik word iig ontzettend ziek van die zeikende omgeving van ach joh stel je niet aan, get over it, hij verdient je niet joh. nee inderdaad, zo verschrikkelijk makkelijk inderdaad! 2 jaar lang alles gedeeld maar ach, meneer gedraagt zich even kut en dan houden we natuurlijk niet meer van m. Ja guess what, thats called love.. Bah ik ben en chagerijnig, en kei onzeker, en ontzettend alleen. Ik weet atm ook niet meer waar te beginnen. Okai, het was bedoeld als een oppeppraatje maar ipv is het een soort...frustratie iets geworden. Sorry..xd
Luister naar jezelf, en heb schijt aan de rest.
Maak je niet druk soms moet het er allemaal even uit, heb ik ook en lucht dan ook wel op.
Moeilijk dat je je niet gesteund voeld voor je omgeving, ik heb wel een paar mensen waar ik mijn verhaal kwijt kan en veel mensen helemaal niet. Ik denk dat die niet zo makkelijk om kunnen gaan met het verdriet van anderen. Doe wat JIJ denk te moeten doen. Natuurlijk kan je je school nu niet goed doen, alleen de dag doorkomen is al een probleem. Als anderen je niet serieus nemen, dat is dan jammer maar neem jij JEZELF in ieder geval serieus.
Ik heb een titel van een boek die mij erg geholpen heeft om beter over mezelf te gaan denken, ik heb het vast wel 15 keer gelezen en noemde het mijn bijbel. Misschien heb jij er wat aan. Het heet "niet morgen maar nu" zie maar.
Pas goed op jezelf ze krijgen ons er niet onder.
Liefs.
Niet morgen maar nu . Wayne
Niet morgen maar nu . Wayne Dyer is inderdaad een heel goed boek !!
@principessa
Hallo,
Je vroeg om advies, om onze ervaringen, well here they come.
1/ TIJD is heel zeker een helende factor. Hoe langer je uiteen bent, hoe minder die persoon deel uitmaakt van je leven. Van je realiteit. Ik ben nu bijna 4 maanden verder en merk duidelijk het verschil in intensiteit van "denken aan". Je raakt eraan gewoon iemand te missen en daardoor ga je hem minder en minder missen.
2/ ANDERE ERVARINGEN opdoen helpt ook. Uitgaan, cinemaatje, iemand anders kussen, het helpt allemaal. De patronen in je hoofd die aan hem gelinkt waren worden beetje bij beetje vervangen door nieuwe dingen, een nieuw leven, andere mensen.
3/het CONTACT verbreken helpt ook heel zeker. Het beeld vervaagt, de stem vervaagt. De persoon wordt ahw uitgewist in je hoofd. Leer LEVEN zonder hem. Het is een proces, het gaat niet van dag op dag, maar zonder contact gaat het sneller
4/ BLIJVEN BESEFFEN dat dit een heel foute relatie was. Fixeer je op het negatieve van de relatie, niet op de weinige positieve punten. Die vind je bij iemand anders ook wel, en nog veel meer dan dat. Er zal het positieve zijn, zonder het negatieve, als je eenmaal in een goede relatie zit.
5/ PROBEER NIET BANG TE ZIJN VOOR DE TOEKOMST. Probeer niet teveel te denken dat je alleen zult blijven. Eenzaamheid of angst ervoor doet ons vaak in slechte relaties blijven. Geef dit stuk over aan een "hogere macht", als je al gelooft. Hij weet wat goed is voor je en zal het op je pad brengen als je er klaar voor bent.
Niet wanhopig zoeken dus, gewoon ondergaan.
Voila, zijn zo een beetje mijn adviezen. Je ouders, vrienden en zo proberen je te helpen, ze voelen zich machteloos, maar het is inderdaad KUT dat mensen niet begrijpen dat je door een rouwproces gaat, en dat je dit nodig hebt om verder te kunnen. Anderzijds hebben ze gelijk dat je beetje bij beetje jezelf moet oprapen en moet verdergaan voor jezelf en met jezelf. Maar je kunt dit niet forceren en doen alsof er niets speelt. Veel mensen begrijpen dit idd niet. Vandaar dat deze site zo nuttig is. Je wordt hier begrepen.
Sterkte meid.
en nog iets principessa
AANVAARD dat hij niet zal veranderen, of toch niet direct. En dat jij hem niet kunt veranderen ook.
HIJ moet dit doen, en is daar duidelijk niet klaar voor. Laat het ideaal beeld los over "de veranderde hij".
Een lamme vraag je toch ook niet om op te staan en een rondje te lopen voor je?
X
Je hebt gelijk, maar het doet zo'n pijn.
Dat vind ik moeilijk om te doen. Ik weet dat ik het weer voor hem opneem, maar hij heeft zo'n beroerd leven gehad, hij verdiend zoveel beter. Zijn wezen is verschrikkelijk lief. Maar door zijn jeugd is hij zo beschadigd.
Zijn ouders hebben hem van jongs af aan late zwemmen, naar mijn gevoel laat ik hem ook weer aan zijn lot over. Ik weet hij heeft zijn eigen verantwoordelijkheid. Maar dat doet pijn vooral omdat je zoveel van iemand houdt en eigenlijk gun ik hem het meeste geluk van de wereld. Maar hij maakt er zelf een gigantische zooi van ik kan dit niet meer accepteren. Ik voel me verscheurd.
Jij bent NIET
Jij bent NIET verantwoordelijk voor een ander meid !! Als hij zo een leven wil leiden doet hij dat en krijgt hij de gevolgen ervan.
Enkel hij zelf is verantwoordelijk en heeft de vrijheid het te leven zoals hij wil ( ook al zie jij in dat het beter kan )
Anders ga je in een slachtoffer / redder relatie stappen en dat is niet goed .
Ik weet het maar het lukt me
Ik weet het maar het lukt me op het moment totaal niet om helder de dingen op een rijtje te krijgen. Maar fijn dat je me daarbij helpt.
@principessa en @me
Hey girls,
Het kan heel lang duren en t lijkt dat je er niet doorkomt maar dat gebeurt wel !!!! Niep opgeven : op een dag ( na lang verdriet) wordt je weer jezelf en voel je je weer goed zonder je ex !! Veel beter dan met hem zelfs !!!!
(Zie mijn laatste blog )