Moeilijk

afbeelding van madeline

Het is net uit met mijn vriend. We hadden 3 maanden een relatie, niet heel erg lang maar het was zo leuk! En we waren helemaal verliefd. Tot ik op een avond bij hem kwam en hij ineens het zinnetje 'Ik wil even met je praten' uitsprak. Toen wist ik het al. Heb me nog nooit zo klote gevoeld. Het is de eerste keer dat ik dit meemaak. De rede was helemaal zo vaag.hij twijfelde over de relatie. Hij vond me nog hardstikke leuk, maar het gevoel was even weg. Bindingsangst speelde ook een rol. Ben huilend weggerent en sindsdien bijna niet meer opgehouden. Denk nog zo veel aan hem, heb het gevoel dat dit gevoel er voor eeuwig blijft. Hij wil graag vrienden blijven. Heb hem hierna nog een paar keer gezien maar wist niet dat dat, vooral achteraf, zo moeilijk kon zijn.

Hoop op reacties, want wil deze periode zo snel mogelijk door!

afbeelding van Rico

ff een helpende hand

heyy
bij mij is pasgeleden een relatie van anderhalf jaar stukgelopen, dus ik kan heel goed begrijpen hoe je je voelt!
Het is het beste om hem even niet meer te zien. zolang je nog gevoelens voor hem hebt, kun je nooit op een gezonde manier met hem omgaan. Ik zit zelf bij mijn ex in de klas, dus ik weet hoe het voelt om iedere dag je verleden, (en dus je gevoelens)onder ogen te zien, en dat wil ik je echt besparen

je moet je gevoelens en gedachten niet wegstoppen, maar ze geleidelijk proberen te vervangen. Dit kan door dingen te doen die je vantevoren ook graag deed. Sporten, veel met vrienden omgaan, noem maar op. maar neem ook de rust voor jezelf. je moet je niet laten meeslepen door anderen, maar gewoon rustig je eigen weg proberen te zoeken.

Dat is wat ik je voor nu kan meegeven. en dat je niet alleen staat. Voor mij is het een grote troost om te weten dat meer mensen zijn met deze gevoelens.
Ik hoop dat dat voor jou ook een troost is.
Gemakkelijk is het zeker niet, maar uiteindelijk zul je er overheenkomen, en dan wordt dat rotte gevoel wat je nu hebt ook minder.

sterkte ermee, je kunt me altijd mailen als je ff die steun in de rug nodig hebt

afbeelding van madeline

dank je wel

Hey
Dank je wel voor je reactie. Inmiddels gaat het wel een stukje beter, maar ben er nog lang niet! Hij belde zondag weer dat hij me deze week weer wilde zien. En weet je wat ook zo rot is, hij zit in dezelfde vrienden groep als ik en daarmee gingen we heelvaak uit op donderdagavond. Ben bang dat ik dat ook ga verliezen. Hij doet al helemaal alsof er niets aan de hand is en hij beld me gewoon vriendschappelijk op. Dat kan ik nog lang niet!
Het is inderdaad wel een troost dat er meerdere mensen zijn die zich zo rot voelen en miljoenen mensen zijn mij al voorgegaan.
Denk nog steeds de hele dag aan hem, al wordt dat nu wat minder. En dan komt dat liedje van Marco Borsato en Do weer op tv met 'voorbij' en dan heb ik het niet meer.
Morgen zie ik hem weer met uitgaan en weet nu al dat dat, vooral met naar huisgaan, als je allebei de andere kant op fietst, heel moeilijk gaat worden. Denk dat ik hem even niet moet zien, wat jij al zei. Maar ja, dan zie ik dus ook die vrienden met uitgaan niet.

Maar goed, wil ook niet teveel bij je zeuren, maar vind het fijn dat ik een reactie van je heb gehad. Hoe is het verder met jou? Hoe voel jij je er nu onder? anderhalf jaar is wel veel langer en misschien nog wel moeilijker...