Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Moeilijk
We zijn nu dik 7 maand uit elkaar...
Ik voel me echt naar.. ik mis hem zo.
We hebben ook wat afgesproken om te drinken, hij wilde het eerst niet (zie vorige blog)
maar wil hem zo graag terug. Wanneer houd het eens op. Bij alles wat ik doe, ik wordt er niet meer gelukkig van zoals eerst.
Ik hou nog steeds van hem!
Tijd nodig, geloof er niet zoveel meer van.. Volgensmij zal ik altijd van hem blijven houden...
- girl's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Lieve Girl, Wat jij
Lieve Girl,
Wat jij beschrijft dat voel ik ook nog steeds voor mijn ex. Hij was mijn eerste en enige liefde. Alleen duurt de periode voor mij al 6 jaar. Ik weet gewoon niet hoe ik hem los moet laten. Ik denk heel de dag aan hem. Ik mis het gezin van vroeger en de leuke dingen die we deden met het gezin. Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat hij ooit uit mijn hart zal verdwijnen. Maar het vervelende is dat ik de enige ben die er last van heeft. Ik kan gewoon niet verder, voel me volledig geblokkeerd. Ik kan me nu nog steeds niet voorstellen dat er misschien ooit een man komt waar ik hetzelfde voor voel.
LIefs,
Patty
volgens mij hoeft je ex
volgens mij hoeft je ex partner ook niet altijd uit je hart te verdwijnen. Die persoon zal altijd een rol spelen, misschien niet in doen en laten maar wel in herinneringen. herinneringen die mooi zijn, die niet vergeten mogen worden.
het verdriet is als een blok beton in je dagelijkse stroom. Met ruwe scherpe randen. Maar door het water wat er langsstroomt zullen de randen uiteindelijk glad gesleten raken. Maar nooit zal het blok helemaal verdwijnen. Dat kan ook niet want door het blok is de stroom anders gaan stromen.
succes
Mooi geschreven Mathijs. Maar
Mooi geschreven Mathijs. Maar ik draag de herinneringen wel als een ballast mee. De ene dag wat meer dan de andere dag. Na 6 jaar kan ik er nog steeds dagelijks om janken. Ik ben nog steeds boos, verdrietig, teleurgesteld en noem maar op. Ooit zal die pijn toch minder worden.
Gr. Patty