Mijn gebroken hart…

Vier maanden geleden leerde ik haar kennen met carnaval. Het was echt liefde op het eerste gezicht. De weken erna hadden we non-stop contact via de whatsapp tot grote schik van mijn collega’s. De eerste date kwam een week nadat we elkaar leerden kennen. Het was erg gezellig ondanks dat ik behoorlijk zenuwachtig was. De dag erna zei ze dat ze me wel heel leuk vond maar dat ze nou eenmaal niet snel verliefd werd. Dat voelde wel als een redelijke domper maar we gingen weer gewoon door met eindeloos chatten. Omdat ik hiervoor nog nooit een vriendin had gehad was het voor mij allemaal wel wat onwennig. Hiervoor was ik altijd wat bang om in een relatie te stappen maar nu was ik er 100% van overtuigd maar ik begreep dat ik rustig aan moest doen en dat heb ik dan ook echt gedaan. De weken erna bleef ik haar meerdere malen per week zien totdat ik een week ging skiën met wat vrienden.

Ik kon gewoon aan alles merken dat we weer naar elkaar verlangden. Toen we elkaar weer zagen op de zaterdag dat ik terugkwam vlogen de vonken er ook echt af. Een week later had ze met haar ex gesproken over een schuld die hij nog bij haar had. Daardoor kwamen er opeens weer allemaal emoties los. Het was al een jaar daarvoor uitgegaan maar het zat nog steeds diep bij haar ondanks dat ze zei dat ze echt wel over hem heen was. Hierdoor begon ze opeens te twijfelen en wilde ze me vertellen dat ze niet zeker wist of ze wel toe was aan een relatie. Voor mij kwam dit als een donderslag bij heldere hemel. We besloten om een weekje geen contact te hebben.

Toen we elkaar weer spraken kwam er uit dat we elkaar echt heel erg misten. Daarna werd het steeds serieuzer. Het leek dat ze er eindelijk ‘uit’ was en ze begon me echt als haar vriend te zien. We gingen al samen naar verjaardagen en feestjes. Desondanks had ze nog steeds problemen om het via facebook kenbaar te maken dat ze een relatie heeft terwijl het een fanatieke facebooker is. Ik heb daar ook nooit op aangedrongen omdat ik haar niet onder druk wilde zetten. Maar naarmate het serieuzer werd voelde ik dat ze weer wat afstandelijker werd.

Uiteindelijk vroeg ik na een week zonder lieve berichtjes of ze wel goed in haar vel zat. Dat was inderdaad niet zo. Ik vroeg of ze mij niet meer leuk vond maar dat was niet het geval. Ze zei dat ze weer begon te twijfelen of ze wel aan een relatie toe was. Enigszins geïrriteerd vertelde ik dat ik nog veel van haar hield maar dat ik klaar was met dat getwijfel en dat we er dan maar mee moesten kappen. Ze zei dat ze ook nog van mij hield en dat ze opeens toch heel verdrietig werd bij het idee dat ze me zou verliezen. In de dagen erna heb ik nauwelijks contact gehad met haar. Ze wilde dolgraag vrienden blijven maar ik zag dat eerst niet zitten. Ik wilde alles of niets. Twee dagen later miste ik haar toch al zo erg dat ik toch maar op dat aanbod inging. We kwamen bij elkaar om het fatsoenlijk uit te praten en het voelde weer zo goed bij elkaar. Zo goed dat ik de dagen erna niet kon bevatten waarom het nou uit moest. Ik werd er zo verdrietig van dat ik het contact toch maar opzegde voor een tijdje om er een beetje overheen te komen.

Drie weken verder ben ik er nog steeds niet overheen en kan ik elke dag wel janken. Ik besloot om eens een beetje op internet rond te kijken naar dit probleem en kwam hier uit. Na vele verhalen gelezen te hebben begin ik het allemaal toch wat te relativeren. Ik lees dat veel mensen nog steeds bang zijn om iets te beginnen met een ander en ik snap nu voor het eerst ook wat dat inhoud. Als ik nu terugkijk bedenk ik me dat ze elke keer weer een periode afstandelijk werd nadat het weer even serieus werd. Ze vertelde in het begin al dat ze het heel moeilijk heeft gehad dat haar ex (met wie ze samen gewoond heeft) het destijds uitmaakte en dat die meteen weer een ander had. Ze vertelde nadat het uit was dat ik een stuk liever en leuker was dan hem en dat ze niet wist waaraan het lag.

Ik trek nu de conclusie dat ze nog steeds bang is om gekwetst te worden en dat ze daardoor een bepaalde afstand wil bewaren. Is dit een rare gedachte? Ik zou haar zo graag terug willen omdat we zo goed bij elkaar passen en met elkaar overweg kunnen. Ik heb nog nooit zo’n goede band met een vrouw gehad. Heeft er iemand advies voor mij? Moet ik haar vergeten? Moet ik haar een tijdje met rust laten? Moet ik er voor knokken? Help! Bedankt…