We hebben afgelopen weekend gepraat. Ik wilde graag van hem weten waarom hij me steeds weer opzoekt, waarom hij mij koste wat kost in zijn leven wil houden. Ik houd nog zielsveel van hem en als hij zou zeggen dat hij nog van mij zou houden dan kunnen we ergens aan werken. Nu hink ik met mijn ene been in het verleden en houd ik vast aan wat we hadden omdat ik nog van hem houdt, maar sta ik met mijn andere been in het heden. Ik heb geleerd om te gaan met mijn gevoel voor hem en ben ook weer aan het bouwen aan mijn eigen toekomst.
Hij had er lang over nagedacht en vroeg ook bij zichzelf af waarom hij me nog steeds opzoekt. Hij twijfelt en zegt dat hij eerlijk tegen me wil zijn maar zolang hij het zelf nog niet weet kan hij mij ook niet meer vertellen. Hij heeft gevoelens voor mij die hij niet kan plaatsen. Hij weet niet of het gevoelens zijn van vriendschap of gevoelens waarmee hij dus weer een toekomst met mij op kan bouwen. Hij vraagt of wij weer met elkaar om kunnen gaan en leuke dingen met elkaar kunnen doen zodat hij kan uitzoeken wat hij nou precies voelt.
Ik vind het moeilijk en heb gezegd dat ik erover na moet denken. Iedere keer als ik het voor mezelf af probeer te sluiten zoekt hij mij op en is hij de lieve jongen waarvoor ik ben gevallen. Maar iedere keer weer, als ik hem weer in mijn leven toelaat stelt hij me teleur. Als ik hem niet wil zien krijg ik iedere dag een paar smsjes/mailjtes van hem. Als ik instem af te spreken hoor ik soms dagen niets van hem. Ik ben gelukkig zover dat ik niet bij pakken neer ga zitten maar iedere keer weer vraag ik me af waarom hij niets van zich laat horen.
Ik vind het echt zo moeilijk. Omdat ik nog van hem houd wil ik het graag een kans geven, maar als hij het na al die maanden nog steeds niet weet. Gaat hij het nu dan wel weten? Ik weet echt niet meer wat ik moet doen......