Morgen gesprek

afbeelding van Cucharada

Lieve ldvders,

Inmiddels is het 10 dagen dat ik mijn vriend/ex gesproken heb. Helaas ging het break-up gesprek via de telefoon en heb ik hem wat tijd gegeven om na te denken. Voor mijzelf was het wel een hell maar ook goed.
Ik heb ook kunnen nadenken. Maar conclusie, ik wil hem gewoon niet kwijt.
Als ik daaraan denk draait mijn maag om.

Gisteravond hield ik het niet meer en heb ik hem een sms gestuurd dat ik hem echt tijd gun maar dat we wel moeten praten want via de telefoon het uitmaken na 3,5 jaar kan gewoon niet.

Hij stuurde vrij snel terug dat hij blij is van me te horen en me graag wil zien.
Ik stuurde terug dat hij moest aangeven wanneer.
Vanmorgen een berichtje van hem of we morgen kunnen afspreken, hoelaat en waar.
Nu gaan we morgen dus afspreken.

Hoe kan ik dit gesprek het beste aanpakken?
Ik wil mezelf niet uitten als een hoopje niks (dat is wel hoe is me voel)
Maar ik wil wel eerlijk zijn.
Aan de andere kant wil ik hem niet pushen, maar ik wil er nog wel voor gaan.

HELP!

afbeelding van Trueheart

Misschien kan je hem het

Misschien kan je hem het gesprek laten beginnen? Kijken wat hij over dit alles te zeggen heeft. Een relatie beëindigen over de telefoon is sowieso niet echt een optie....er moet worden gepraat. Hij heeft het toch uitgemaakt? Laat hem anders eens beginnen....misschien kan je daar dan beter op inspringen.....

Of schrijf voor jezelf op wat je wilt vertellen aan hem....

Succes met het gesprek

afbeelding van Cucharada

@Trueheart

Ja ik ben sowieso van plan om hem te laten beginnen ja.
Hij is inderdaad degene die het heeft "uitgemaakt" (het is nog niet echt uit, hij weet/wist het niet)

Opschrijven wat ik wil zeggen heb ik geprobeerd, maar ik kom niet verder dan losse zinnetjes.
De meeste van die zinnen komen naar mijn idee drammerig en overhalend over.
Ik wil hem niet overhalen, ik wil dat hij voor mij gaat omdat hij dat wil.
Helaas maakt het dan denk ik weinig uit wat ik zeg, hij moet het voelen.

Alleen dat maakt mij machteloos, ik kan er niets aan veranderen ben ik bang.
Wat ik ook zeg....

Thanks for the support!

afbeelding van Trueheart

Het laatste wat je zegt

Het laatste wat je zegt klopt. Ht maakt niet uit wat je zegt hij moet het voelen...

Toen mijn ex met de mededeling kwam dat hij het niet wist heb ik gesmeekt (ja ik weet het heel erg) gezegd dat ik er alles aan wilde doen, huilen, ruimte geven, alles......niks heeft geholpen want hij voelde het niet meer....

Niet om je bang te maken hiermee want misschien heeft jou vriend nu ineens het besef datie je heel erg mist...of niet...het is zo lastig...

Denk beste wat je kan doen is idd losse zinnen noteren en het gesprek afwachten....misschien valt het mee en misschien tegen...

Ik hoop voor jou op het beste

afbeelding van Cucharada

@trueheart

Ja ik ben ook zenuwachtig omdat ik niet weet hoe hij er in staat.
Misschien weet hij al precies wat hij wil, en mijn angst is dat hij mij niet wil.
Omdat hij is zijn berichtjes af en toe een koosnaampje gebruikt, geeft mij dat hoop.
Dan denk ik, ja hij zou dat niet doen als die al weet dat hij het gaat uitmaken.

Maar aan de andere kant denk ik dan, misschien doet hij dat wel automatisch zonder bijbedoelingen.
Wij vrouwen zoeken toch vaak meer achter dingen dan dat er is.

afbeelding van Trueheart

Je laatste zin is zeker waar!

Je laatste zin is zeker waar! Ik denk dat je nu even afleiding moet zoeken....iets waar je je even goed bij voelt....en lekker vroeg gaan slapen. Want als je hier de hele avond over gaat piekeren word je gek....

Laat je het morgen weten?

afbeelding van Cucharada

Goeie tip

Ja ik zou met een vriendinnetje hapje eten maar die belde me net af (onverwachts werken)
Dus ik ga zo een lekker soepje maken en heb net afspraak gemaakt bij de zonnebank
Even tijd voor mezelf nemen en proberen niet al te veel te piekeren.

En natuurlijk laat ik weten hoe het gegaan is!

THANKS

afbeelding van Lovertje85

@Cucharada

Ja na 3,5 jaar een relatie uitmaken via de telefoon is wel heftig ja... Zal ook een enorme klap geweest zijn lijkt me....

Ik snap dat je met veel vragen zit.... Het is denk ik ook goed dat je dat aangegeven hebt en ik denk dat het ook heel goed is dat je met hem afspreekt.

Probeer voor jezelf alvast wat dingen op te schrijven waar je echt antwoord op wilt hebben.... Probeer ipv jezelf af te vragen wat je wel en niet moet zeggen en hoe je wel of niet wilt doen, jezelf vooral af te vragen wat de antwoorden zijn die jij voor je gevoel echt nodig hebt om te kunnen gaan verwerken....

Ga jezelf niet gek maken met wat je wel en niet moet doen.... Probeer voor jezelf wat scenario's in je hoofd af te spelen waarbij je jezelf ook verplaatst in hem en hoe dingen op hem overkomen....

Verder moet je het je maar gewoon laten overkomen.... 3,5 jaar is best een tijd, en het is helemaal niet erg om emoties daarin te laten zien.... Die 3,5 jaar heb je lief en leed gedeeld, dus het is helemaal niet gek als je tijdens jullie eerste gesprek na die tijd een traantje laat... Sterker nog, misschien doet hij dat ook wel.... Hij zal zich ook vast druk maken om het gesprek wat komen gaat....

Stort jezelf niet als een wegkwijnend gevalletje op hem zodra hij binnenstapt, maar kleed jezelf gewoon leuk en zorg dat je zelfvertrouwen uitstraalt... Dan voel je jezelf ook het lekkerst en zal hij des te meer beseffen wat ie kwijt is....

Succes alvast!

afbeelding van Cucharada

@Lovertje85

Ja ik ben ook zeker van plan om zelfverzekerd over te komen.
Maar hij weet hoe ik in mekaar zit, en dat ik heel gevoelig ben.
Dat maakte het volgens hem ook moeilijk om er over te beginnen.
Vandaar dat het uiteindelijk over de telefoon ging, ik vroeg of er iets was en hij brak, moest huilen.
Ik kan me wel heel zelfverzekerd voor doen maar ik denk dat hij daar doorheen prikt maar dat is ook niet erg.
Gister een nieuw shirtje en hele stoere (niet over de top) hakken gekocht dus ik ga hem echt wel laten zien wat hij laat lopen.

En wat betreft mezelf gek maken, dat gaat zo moeilijk.
Ik zit echt in een rollercoaster van emoties, maar meeste momenten voel ik me soort van goed.
Dat komt omdat ik toch bepaalde hoop koester, ook al weet ik dat ik dat niet moet doen.
De afgelopen week heb ik me zwaar depressief gevoelt, maar nu gaat het wel weer.
Het enorme gebroken hart gevoel is even verdwenen.
Maar ik ben zo bang dat het morgen 3 dubbel zo hard terug komt.

Bedankt voor je reactie en support!

afbeelding van Gerda66

En nu?

Hoe is het gesprek afgelopen?

Jouw verhaal gaf veel herkenning in mijn gevoel, en ben benieuwd of je nu duidelijkheid hebt en beter voelt.

afbeelding van Cucharada

@Gerda66

Het was een goed gesprek. Helaas heeft hij er wel een punt achter gezet.
Maar we hebben alles goed uitgesproken en ik weet de redenen waarom hij niet verder wil.
Die redenen hebben te maken dat het gevoel van toekomst weg is en dat hij graag alleen wil uitzoeken wat hij wil met zijn leven, zonder dat iemand hem daar in belemmerd. Het was voor hem ook een moeilijke stap, maar ergens vind ik het sterk van hem dat hij voor zichzelf kiest en niet blijft doorsukkelen in de hoop op dat het gevoel terug komt. Want dat zou ook niet eerlijk zijn tegenover mij.

Ik ben daar ook nog blijven slapen, we hebben echt goed afscheid genomen.
Niet dat het nu minder zeer doet maar ik heb wel een bepaalde rust aangezien ik niet met vragen zit ofzo.
Voor het hele verhaal, lees mijn blog: Het is over

Jij ook sterkte Knipoog
Liefs..