muur

afbeelding van Blanca

Wie kan me helpen... Na een relatie van bijna 4 jaar heeft hij dan toch de knoop doorgehakt.
Verliefd op iemand anders.
En ja, nu maak ik mezelf wijs dat ik toch zijn meisje blijf, dat hij wel weer terugkomt.

Hij sluit zich af voor me en wil geen contact. Doet iemand dit omdat hij ook de pijn voelt of is ie m'n gezeur gewoon zat, want ja, ik heb per mail nog wel een paar keer contact gezocht, maar hier wordt niet op gereageerd. Ik lees het hier, afstand houden en geen contact zoeken, dat is de beste manier. Maar wat is dat moeilijk...

Zal later wat meer vertellen, ben nu voornamelijk bezig te bedenken wat z'n houding betekent... Wie herkent deze houding, bij zichzelf of bij zijn of haar ex, wat moet ik daaruit concluderen?

afbeelding van Jeronimo

Oei.. ik ken het wel.

Oei.. ik ken het wel. Sterker nog, het lijkt wel alsof bij iedere relatiebreuk er altijd 1 van de 2 in de negeerstand raakt. De motivatie om dit te doen verschilt denk ik per persoon. De een kan niet goed met de breuk omgaan indien er nog contact is. De ander zal misschien inderdaad ge?ɬØrriteerd zijn doordat de ex continu contact zoekt. Weer een ander heeft inmiddels een nieuwe vlam welke het misschien niet tof vindt dat je nog contact met de ex hebt. En zo zijn er nog wel meer redenen te bedenken.

Er is dus niet meteen een conclusie te trekken. Wat ik je inderdaad kan adviseren.... stop met mailen, sms-en, bellen en weet ik wat nog meer. Hoe verschrikkelijk moeilijk dat ook is. Het is een ontzettende kwelling, maar ik denk wel dat je de meeste kans hebt om zo het tij te keren ofwel om op den duur weer 'on speaking terms' te raken. Laat hem zien dat je hem niet nodig hebt om gelukkig te zijn. Dat zet mensen aan het denken. Zodra jij ineens onbereikbaar bent, voelt hij zich misschien wel weer tot je aangetrokken. Raar, maar waar. Wil niet zeggen dat het dan goed gaat komen. Hij heeft iig dan de touwtjes niet meer in handen en dat kan ie als vervelend gaan ervaren.

Sterkte meid!

afbeelding van Blanca

Wat fijn dat er iemand

Wat fijn dat er iemand reageert, dankjewel. We zijn met ruzie uit elkaar gegaan vorige week, dat kwam niet onverwachts. Waarom kan hij niet nog een keer met me afspreken, als dat mij zou helpen. Op dit moment zou ik er alles voor over hebben.
Wat een hel is dit... Ik ben 34, hij 38, geen leeftijden waarop je van toeten noch blazen weer. Alletwee goed opgeleid, goeie baan etc. Ik voel me net een klein kind nu ik hier m'n verhaal doe, maarja, als 't helpt...

afbeelding van Jeronimo

Graag gedaan! Wij zijn ook

Graag gedaan! Wij zijn ook met ruzie uit elkaar gegaan. Tot op heden (nu 7 maanden verder) hebben we niet gesproken. Ok.. 1 keer heel kort. Het was niet eens een gesprek te noemen. Ik heb mijn best gedaan. Echt alles binnen mijn mogelijkheden gedaan om het goed te maken. Mevrouw blijft blijkbaar graag boos. Misschien vindt ze dat wel lekker. Laatst hoorde ik dat ze nog steeds boosheid in zich heeft :s

Nu boeit het me niet meer zo. Ik wil niet eens meer een gesprek met haar. Dat wordt toch eenrichtingsverkeer. Ik maar excuses aanbieden en zij dus helemaal niet... nee, daar pas ik voor. Ze heeft veel fouten gemaakt en ik ook. Ik heb mijn excuses al lang en breed gemaakt. Zij dus niet.

Gelukkig zie ik nu dat ik al die tijd een bord voor mijn kop heb gehad. Blij dat ik van haar af ben... zo zou je het zelfs kunnen gaan noemen. Er is inmiddels alweer iemand anders in mijn leven. Niet heel erg serieus nog, maar wie weet wat nog komt.

Zorg ervoor dat je jezelf niet verliest in excuses. Jij hebt ongetwijfeld fouten gemaakt, maar hij zeker ook. Vergeet dat niet. Op een gegeven moment ben je geneigd alle schuld op je te nemen. Niet doen! Sterkte!

afbeelding van Blanca

En nou belde ie op. Omdat ie

En nou belde ie op. Omdat ie zich zorgen maakte.. En dat probeer ik me krampachtig voor te houden. Maar o wat is het verleidelijk om toe te geven aan het stemmetje dat piept: hij voelt misschien nog wat voor je, niet alles is verloren.

Accepteren en loslaten ja, dat moet. Maar ik heb weer wat hoop, een strohalm. Als ik m'n verstand laat spreken denk ik, belachelijk dit, recht je schouders en maak wat van je leven.

Maar ik ben lekker gaan badderen en voornemens morgen iets anders te gaan doen dan de hele dag in m'n pyjama achter de pc te gaan zitten.

p.s. het is me niet helemaal duidelijk waar ik nu m'n verhaal kwijt kan... dit gaat lijken op een dagboek. Kan iemand me dat vertellen?

afbeelding van eeffie

Zou hij een vroege midlife

Zou hij een vroege midlife crisis kunnen hebben en zoals ik al eerder zei als je mans genoeg bent een relatie te beginnen, moet je als je stopt ook mans genoeg zijn de breuk aan te gaan dus te praten als de ander het nodig heeft. Hij dus met jou.

Sterkte Eeffie