Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Na 14 jaar relatie beëindigd en 2 kids.
Hallo,
Even voorstellen. Moeder v 2 kids, Alleenstaande ouder, werkend en eigen huisje.
Had een relatie v 14 jaar. Laatste jaren ging steeds slechter door elkaar te blijven verwijten over vanalles. We hadden bijna geen ruzie tot het laatste jaar alleen maar discussies.
Wat het heeft doen breken is de verandering die ik zag bij mijn ex. We communiceerde altijd langs elkaar heen. Ipv m mij ccommuniceerde hij m anderen over mij. Eerst m zijn moeder daarna een nicht v mij. Hij had behoefte om te praten omdat hij niet meer gelukkig was. Met mijn nicht ging stiekem. Eerdt afspreken totdat achter mijn rug om. Hij zei dat ik altijd boos werd als hij wilde praten. Voelde me altijd aangevallen waardoor ik gauw mijn stem verhefte. Het doet pijn als men je bekritiseert door verhalen van hem. Daardoor ben ik doorgeschoten. Ik ging hem controleren om hem op leugens te betrappen. Elke keer als het zo was, kwam er weer een lading bij en nog een keer en nog een keer. Totdat op een dag ik hem confronteerde met de kinderen v 5 en 7 erbij. Juliie mogen niet zo liegen als dat papa doet. Toen was de relatie over. Ik was opgelucht Gek genoeg. Heb er nog paar maanden gewoond en gek genoeg ging het goed. Maar er waren teveel problemen en hij hield niet meer van mij. Nu 2 maanden verder na de verhuizing mis ik de intimiteit heel erg. Waardoor ik het ga zoeken in het daten. Toch vorm v aandacht. Watsapoen enzo Hoe kan ik daarmee omgaan? Zo een akelig gevoel. Ik zie hem elke weer omdat hij de kids ophaalt. Contact kan niet beter zoals het gaat. Ook al lacht hij even doet het toch iets met me. Ik wil geen relatie meer met hem. Had veel ruzie m zijn moeder en had het gevoel dat iedereen tegen me was.
Ik hoop dat ik hier uitkom.
suggesties en meningen zijn welkom.
M
- Me66's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hi.
au Dat klinkt bekent. Het begin in ieder geval. Het niet communiceren, de verwijten.
Ik krijg ook vaak het verwijt dat ik niet wil luisteren en dat ik mijn stem verhef e.d.
Ik denk dat wij vrouwen daar simpel weg anders in zijn, en misschien moeten wennen? Het is natuurlijk altijd geven en nemen.
Ik denk dat je de intimiteit (niet het fysieke) meer verdeeld terug moet gaan vinden. Gezellig dingen doen met vrienden. Al is het maar een telefoontje aan het einde van de avond dat er even iemand naar je dag luistert?
Of zoals dit, het van je af schrijven en je laten trosten door het idee dat je niet alleen bent.... niet echt.
Het werkt van me afschrijven
Het werkt zeker het van me af schrijven en de tips. Blijft lastig velen hebben het druk. Geen tijd meer. Althans niet echt.
Bedankt voor je feedback.
M
Herkenning
Hoi Me66,
Ik herken veel in wat jij meemaakt.
Het communiceren is extreem belangrijk en wordt hier veel genoemd als een oorzaak waardoor het misging.
In mijn geval heeft mijn ex-vriendin nauwelijks haar problemen/zorgen met mij gecommuniceerd en kwam het einde van de relatie voor mij uit de lucht vallen. Het is nu drie maanden geleden, maar het idee dat als ze gewoon geprobeerd had het te bespreken alles anders had kunnen zijn zit me nog steeds erg dwars (ik had daar zeker open voor gestaan).
Maar wat ik vooral herken uit je tekst is het missen van intimiteit. We waren meer dan 13 jaar bij elkaar en ineens is dat samenzijn weg. Het kunnen praten met elkaar, het kunnen delen van je gevoelens met iemand die je geheel vertrouwt, het gewoon samenzijn al is het maar op de bank gezellig een serie kijken en in het weekend lekker dingen ondernemen. Het maken van plannen is ook zoiets dat nu opeens een vervelende lading heeft. Zolang heb je dat samen gedaan, het is nu zelfs lastig om te weten wat precies is wat ik wil (niet wat wij wilden), en ik wil helemaal geen plannen voor mij alleen maken.
Ik heb dus sterk een behoefte aan iemand, en heb geen idee of dat wel goed is, want enerzijds wil ik haar terug en als dat niet kan iemand anders ontmoeten. Dat geeft op zich al aan dat ik waarschijnlijk er nog niet helemaal klaar voor ben, maar zeker weten doe ik dat ook niet want je moet wel verder.
Helaas dus geen suggesties voor je, aangezien ik het zelf ook niet goed weet en er net zo mee worstel als jij.
Ik hoop dat je iets aan de gedeelde ervaring hebt!
Veel succes!
crushed
Herkenbaar
Heel erg herkenbaar waar ik ook mee zit. Doe veel voormezelf nu. Yoga ,sporten ,fietsen. Ik kan wel plannen ,omdat ik kinderen heb. Maar das anders. Alles heeft tijd nodig, maar het duurt alleen zolang....
M