Na 15 jaar houdt ze niet meer van me

afbeelding van Adrie

Het komt als een IJSkoude douche als zij, na 15 jaar getrouwd te zijn, op de dag voor onze huwelijksdatum, zegt dat ze niet meer met mij verder wil, niet met mij oud wil worden, dat we vanaf dag 1 met de ruggen tegen elkaar hebben geleefd.
We hebben 2 prachtige dochters van 10 en 12, we zijn allebei gezond, geen echte problemen in de familie, een eigen huis, allebei een baan, een boot, leuke hobbies.
Nooit ruzie gehad, altijd met instemming de alledaagse dingen doen.
En nu zegt ze dat we geen basis hebben, niets met elkaar delen. Ze ziet me meer als vader van haar kinderen of als broer dan als echtgenote. Is dit het resultaat van onze welvaartsmaatschappij? Dat je nergens meer echt voor hoeft te knokken en alles binnen handbereik hebt zodat het eigenlijk niet meer leuk of spannend is om 'gewoon' gelukkig te zijn?
Ik heb mijn hoop gevestigd op relatietherapie; hier heeft ze wel mee ingestemd maar meer om mij tegemoet te komen.
Is dit een verloren zaak of is het een tijdelijke dip van haar (leeftijd 38) waarop iedereen een keer uitkomt als je verder gaat denken dan je neus lang is?

Adrie

afbeelding van 073

Klote man. Ik begrijp je

Klote man. Ik begrijp je vraag heel goed... Waarom is het niet meer voldoende om gewoon gelukkig samen te zijn in de alledaagse dingetjes? Zoveel opgebouwd samen, is dat het knokken niet meer waard voor haar?
En zeker als dat als een donderslag bij heldere hemel komt. Waarom heeft zij er niet eerder over kunnen praten? Toen het nog te redden viel waarschijnlijk?

Ik herken je emoties goed.. hoewel ik het geluk heb dat het bij mij een aantal fases in de relatie eerder kwam. Maar t voelt zo oneerlijk aan. Waarom moet iets dat gewoon goed was (voor jou) nou veranderen?

Sterkte er mee!

afbeelding van Meisje1987

Sterkte!

Ik zou inderdaad het mogelijke uit de relatietherapie halen zodat je jezelf later niks kunt verwijten!! Maar vergeet jezelf niet en ga niet op je tenen lopen om haar te pleasen, je moet zelf gelukkig blijven. Heel veel sterkte... Ik hoop dat het jullie lukt!

SUCCES, Liefs xx

afbeelding van Giggio

zie ook "Het vertrouwde vs

zie ook "Het vertrouwde vs de sprong in het diepe"

zit zelf momenteel ook middenin such a deep shit...
na 5,5 jaar is mijn vriend weg, gelijk ingetrokken bij zijn nieuwe vlam...
ook niet het gevecht met zichzelf en ons aangaan
na één gesprek met een psycholoog, die tot de conclusie kwam dat hij in een proces zit met zijn gevoel bij die ander te willen zijn en ik met het gevoel dat hij nog altijd de ware is voor mij, was er geen voor hem geen reden meer om verder te gaan met de therapie, bang om de confrontatie met zichzelf en vooral zijn verleden aan te moeten gaan...
kan alleen maar hopen dat die ander ook niet dat stukje meer kan geven wat hij blijkbaar mist bij ons "Het geluk dat in hemzelf zit wat hij momenteel kwijt is"
en dat hij op tijd gaat beseffen wat hij weggooit voor echt alles tussen ons kapot is
mijn deur staat nog steeds wagenwijd voor hem open, maar eens komt ook voor mij de dag en het besef die deur te moeten sluiten
het is hard om toe te zien hoe de persoon die mij een klein half jaar geleden nog vroeg of ik gelukkig met hem was en wij beiden volmondig JA konden zeggen (dit n.a.v. een vriendenstel dat al meer dan een jaar als vreemden samenleefden en toen eindelijk uit elkaar gingen)
En nog geen 2 mnd terug tegen zijn zus zei "Ik wil dit niet, ik hou nog steeds van hem en wil met hem oud worden"...

Hoe is e.e.a. te rijmen voor mij? voor hem? voor ons?

afbeelding van Steef71

Dit is een triest verhaal.

Dit is een triest verhaal. Haal al het mogelijke uit die relatietherapie, probeer helder te krijgen wat zij nodig heeft, wat er nu voor haar ontbreekt. Er zal toch iets doorbroken moeten worden. Gezien je verhaal heb je genoeg om voor te knokken. Zorg dat je jezelf later, hoe dan ook, niets kan verwijten.
Ik hoop voor je dat het goed komt, en vergeet jezelf niet in het hele verhaal.

afbeelding van Adrie

Bedankt, ik vind ook dat er

Bedankt, ik vind ook dat er geknokt moet worden. Het is wel moeilijk als het van 1 kant moet komen, maar ik hoop dat ze straks door nieuwe inzichten toch zo sterk en groot kan zijn om verder met mij te willen. Ik heb geduld want het is een moeilijke stap voor haar geweest en ben bereid ze tijd te geven.

Adrie

afbeelding van johnny bravo

de vraag is wat wil ze

soms is het gras achter de heuvel groener. staat ze dus open voor een nieuwe relatie. stelt ze zich de vraag is dit het nou? als ze voor zichzelf die beslissing gemaakt heeft is er nog maar moeilijk een weg terug, want bedenk dat ze over het moment om het jou te vertellen ook lang heeft nagedacht, ze gaat niet over één nacht ijs. en ja je hebt gelijk, in jou geval denk ik een verschijnsel van onze welvaartsmaatschappij. ik heb alles, nou ja bijna alles, opnieuw verliefd worden lijkt me ook wel wat, uitgekeken zijn op je partner, gewoon weer de markt op.

afbeelding van Adrie

Heb me ook afgevraagd: is er

Heb me ook afgevraagd: is er geen ander? Alleen als je je huidige onprettige situatie afzet tegen iets nieuws, iets fijns, besef je dat er iets mis is en wil je dat andere. Maar dat blijft ze ontkennen.
Ik wacht nog even af wat de relatietherapie oplevert; wordt dit niets dan rest niets anders dan een scheiding...

Adrie

afbeelding van Sara24

Hallo Adrie, wat naar voor

Hallo Adrie,

wat naar voor je om dat zo ineens te horen! IK begrijp dat je erg verbaasd bent uit je mail maar waren er geen tekenen in die 15 jaar of minstens de laatste tijd? Verder is er onlangs iets heftigs gebeurd waarom ze misschien tot die besluit is gekomen? Een ander vraag die je jezelf moet stellen is; hoe gingen jullie eerst met elkaar om en hoe nu en hoeverre is dat veranderd?

Vrouwen kijken vaak anders dan mannen naar dingen. Waar mannen het belangrijk vinden om vooral concrete dingen te bereiken; qua materie(zoals jij beschrijft bot, huis) kijkt een vrouw meer naar de emotionele kant. Hoe behandelt die mij, de kinderen? Spendeert die tijd thuis en als hij er is, is hij er dan ook?

Hoe dan ook; praat met je vrouw, zonder extra woede en probeer erachter te komen of dit niet iets vluchtigs is.

Het is een goed stap om met een relatietherapeut te gaan praten, een derde kijkt vaak objectiever ernaar en zegt het zoals het staat.

Succes ermee!

afbeelding van Adrie

Bedankt voor de vele

Bedankt voor de vele woorden. Het is inderdaad zoals je aangeeft: mannen hebben andere prioriteiten dan vrouwen. Ik heb een verhelderend gesprek daarover gehad met iemand van Buro Maatschappelijk Werk. Deze stelde een cirkel voor (kompasroos) waarbij man en vrouw op oost en west tegenover elkaar staan. In het zuiden staan de dagelijkse beslommeringen zoals kinderen, werk, huishouden, de zaken die man en vrouw bij elkaar brengen.
Als dit niet lekker zit zal er nooit een groei plaatsvinden naar meer spiritualiteit (geluk) wat zich weer in het noorden bevind.
Deze cirkel schijnt een indiaanse wijsheid te zijn maar ik heb er veel aan. Zo simpel en zo handig!
Daarbij komt dat mannen meer rationaliseren terwijl vrouwen meer op intuitie of gevoel afgaan. In ieder geval hebben we nooit gioed gecommuniceerd en ik hoop nog steeds dat het goed komt. Alleen wil het niet erg opschieten met de relatietherapie ivm. wachttijden...

Adrie