Na 17 jaar het gevoel hebben dat je alleen wilt zijn... ik ga er kapot aan!

afbeelding van Hans1968

Hoe bestaat het... Hoe bestaat het dat ik, na 17 jaar relatie (waarvan 5 jaar getrouwd) het gevoel krijg dat ik "er uit moet breken". Een enorme drang om even alleen te zijn. Mezelf vinden, even geen gedoe, helemaal niets... ik alleen! Dit gevoel komt niet zomaar boven drijven, ik heb dit gevoel bijna letterlijk vorm zien krijgen en na 2 jaar heb ik dit moeten delen met mijn vrouw. Ik kon niet anders... Het is ook niet dat ik ruzie heb met haar, totaal niet... dat maakt het ook zo moeilijk. Je kunt elkaar (bij wijze van spreken) beter de koppen inslaan, dan heb je houvast. Nu niet! Misschien zit de oplossing in het 'tijdelijk uit elkaar' gaan... even los, maar ik zie aan haar dat ze er aan onder door gaan. Ze begrijpt me ook nog eens keer volkomen, ze weet dat ik die drang altijd wel heb gehad, maar nu is er geen houden meer aan.
Begrijp me goed, ik hou heel veel van haar en er is ook geen ander in het spel. Het voelt aan de ene kant heel ego?ɬØstisch en aan de andere kant heel bevrijdend. Mijn gedachten en gevoelens zijn een ongeleide projectiel. Maar voor mijn gevoel kan ik niet anders... Weg van alles. Ze heeft het gevoel dat als ik stap 1 heb genomen stap 2 uit elkaar gaan is. Ik weet het niet!
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die dit op deze manier hebben doorgemaakt.

Hans, Groningen

afbeelding van Najari

Ik ben een stuk jonger dan

Ik ben een stuk jonger dan jij en heb zoiets nog nooit meegemaakt, maar je hebt dus geen enkel idee waar deze gevoelens vandaan komen? Je zegt dat je van haar houdt, maar zie je jezelf de rest van je leven met haar samen? Ik kan me wel voorstellen dat je na zo'n lange relatie op een punt komt waar jij nu bent, maar is er geen andere oplossing?

afbeelding van Hans1968

Waar deze gevoelens vandaan

Waar deze gevoelens vandaan komen? Daar vraag je iets... Ik ben altijd al een persoon geweest die zichzelf prima redt dus in die richting zit het! Het is een enorme innerlijke drang om nu eens dingen voor mezelf te doen. Een gevoel om helemaal gek van te worden, twijfels, kan dit wel, ego?ɬØstisch, dwaas.
Ik moet het allemaal zien uit te vinden, het is nog lang niet uitgepraat.
Maar dat het pijn doet voor haar en mij is duidelijk.

Hans

afbeelding van Dearest

Ik heb dit niet meegemaakt,

Ik heb dit niet meegemaakt, ben ook een stuk jonger dan jou.
Maarre, wat denk je van samen op vakantie gaan? Ff weg, ff nieuw leven in de relatie blazen ofzo? Dat je misschien weer veel lol erin krijgt om met haar samen te zijn? Aangezien je echt van dr houd?

Liefs,
Dearest...

afbeelding van Hoop

Vast heel herkenbaar voor mijn "ex"

Hoi Hans,
Wat jij nu zegt lijkt hetgeen te zijn wat mijn "ex", weliswaar ongesproken en in een iets andere vorm gegoten, ook voelde. Het gevoel dat jij hebt komt in ieder geval wel ergens vandaan. Het kan zoveel zijn: misschien zit je met jezelf in de knoop, misschien is er ergens een slechte communicatie tussen jullie, misschien is jullie relatie te benauwend, enz. Ik vind jou verhaal verder heel herkenbaar, geen ruzie, begrip hebben enz, alleen sta ik aan de andere kant. Enig verschil is dat mijn "ex" die drang niet altijd heeft gehad. Tenminste niet dat ik weet.... Ik kan je zeggen dat je duidelijk moet zijn tegen je vrouw over dat je wel "ervoor wilt gaan" want anders heb je grote kans dat ze eraan onderdoorgaat. Maar als je vrouw sterk is en stevig in haar schoenen staat dan is het misschien wel even goed om een "tijdelijke break" te nemen. Alleen moet alles dan wel heel duidelijk zijn! En realiseer je wel dat je hiermee je huwelijk op het spel zet want het kan ook zo zijn dat je vrouw het niet trekt en dat het dan van haar kant definitief afgelopen is. Maar als jullie het wel heel goed kunnen overleggen is misschien tijdelijk op jezelf wonen helemaal geen slecht idee. Het kan relaties uiteindelijk zelfs beter maken. Even een periode van bezinning. Ook kom je dan vaak achter "het waarom" achter je gevoel.
Sterkte,
Hoop

afbeelding van Hoop

ughl

Ik lees je verhaal nog een keer over en ook wat je zegt: "mezelf vinden, even geen gedoe, helemaal niets", zo heeft hij het ook bijna letterlijk gezegd. Mijn "ex" zat ook wel aardig met zichzelf in de knoop (hoge verwachtingen van zichzelf, niet kunnen waarmaken...). Verder waren we jong samen, jong gaan samenwonen enz.

afbeelding van Roberto

Precies het verhaal van mij

Mijn vriendin heeft precies de zelfde gevoelens en nu zit ik met de gebakken peren. Ik raad je toch aan te proberen de patronen binnen je relatie zo te veranderen dat het wel werkt. Ga eens alleen met vrienden op vakantie. Gun elkaar wat meer ruimte. Als je "tijdelijk" uit elkaar gaat, dat gaat er volgens mij een hele hoop stuk. Ook ik begreep het volkomen maar ik toch breekt er iets als je uit elkaar gaat. Een soort vertrouwen ofzo. Ik wens je veel wijsheid toe maar pas op met wat je opgeeft. Wat ben je kwijt als de vrijheid gewend is??? Denk er dus goed over na en zie het niet als een vanzelfsprekendheid dat het na ee tijdelijke breuk ook weer goed komt als jij dat wil. Gerede kans dat zij dan niet meer wil. Veel wijsheid gewenst.

Roberto

afbeelding van Freespirit

Hoi Hans

Hallo Hans,

Ik kan er naast zitten met mijn gevoel, maar ik denk dat je die 'break-out' gevoelens hebt, omdat je nooit genoeg gedaan heb voor jezelf in die 17 jaar....Alle goede pogingen voor jezelf om iets te ondernemen zijn altijd onder gesneeuwd met de loop der tijd, en nu ben je op een punt gekomen dat je voelt als je NU niet uitbreekt..je nooit meer zal uitbreken en uiteindelijk je hoofd zal neerleggen met een heleboel 'als ik,als ik, als' in gedachten. Dat dat gevoel nu heel sterk naar boven komt, komt omdat 'het gevoel' geen nee meer kan accepteren en geen guldenmiddenweg meer kan kiezen...De kleinste dingetjes worden 'opgaves'.
Zodra jij dus begint, met de kleine dingetjes te realiseren die op je lijstje staat, dan zal dat overgeweldigende break-out gevoel minder worden....als er maar een start is..begrijp je wat ik bedoel? Als er 'nooit geen tijd' voor alle dingen was omdat de omstandigheden daar niet naar waren of geen geld of tijd, moet daar nu verandering in aangebracht worden.
Begin met de kleine dingen, zoals je hobby opnemen bv...(als je die had) ,een dagje met je beste vriend weg naar een autorace-event, een weekendje raften of vissen...ik noem maar even wat, ik weet natuurlijk niet wat jij op je verlanglijstje heb staan..Glimlach
Het IS niet zo dat jij die dingen NIET kan doen omdat je een vrouw/gezin heb....
Jij neemt dit waar als een 'belemmering', wat dus helemaal niet zo hoeft te zijn. De oplossing zit hem in het combineren en verdelen van de tijd die je hebt...Heel belangrijk is, om je schuldgevoel wat bij je naar boven komt als je dingen onderneemt,of wil ondernemen, geen vaste grond onder de voeten moet laten krijgen, want het is gebaseerd op valse veronderstellingen.
Alles zal heus overeind blijven als jij iets doet alleen ten gunste van jezelf hoor Glimlach

Je zegt, ik hou van mijn vrouw/gezin..en het zit in mij,het ligt aan mij....Ja dat doet het ook...zit het ook..
Ik neem dan ook aan dat we het hier hebben over persoonlijke ontwikkeling en geen ge-rellekedel willen met andere vrouwen of bizarre sexuitspattingen beleven...Ik ga er even van uit dat waar je het over hebt, iets is, wat je gezin geen schade toe zal brengen in die mate...
En als jij werkelijk van je vrouw houd, dan zullen dingen die schade aan kunnen richten..onherstelbare schade..ook niet in je lijstje voorkomen...Alleen de dingen die 'goed' werken voor jou en je gezin..achteraf.
Het is belangrijk dat je eerst stap 1 zet, n.l plannen maakt om te doen wat je leuk vindt en ze ook daadwerkelijk uit gaat voeren. Maak dat bespreekbaar..
Denk nu niet dat je het lek boven heb als je in je eentje in een huis zou zitten met de gedachtes dat je nu werkelijk vrij bent om te doen en laten wat je wilt...ook daar komt gewenning en routine in, en is het een kwestie van je dromen en verlangens waar maken tot op zekere hoogte....
Maar uiteindelijk willen we allemaal als we onze 'uitspattingen' hebben gehad, hebben wat 'iedereen' heeft,nl: je eigen huisje, tuintje, boompje,beestje...geborgenheid, vertrouwen, een veilige haven, een soulmate, een geliefde door dik en dun....uiteindelijk komt het daarop neer..voor ons (bijna) allemaal.
Dus ik weet niet over welke 'vrijheid' jij het hebt, maar als ik denk over welke 'vrijheid' jij bedoelt, moet dat in en tijdens je relatie te verwezenlijken zijn...met een beetje goede wil kom je een eind.
Je moet voordat je denkt aan stap 3 en 4, eerst eens proberen of je stap 1 kan uitvoeren...
Wat heb je tot nu toe ondernomen voor jezelf in deze? Waarschijnlijk nog helemaal niks denk ik...
Momenteel heersen de gedachtes, dat je alles beter in je eentje kunt proberen..maar IS dat ook werkelijk zo geweldig als je denkt dat het is? Ik begrijp dat je voor je 'dromen' ook iets heel waardevols voor jou moet 'verlaten' om het te krijgen..maar eigenlijk is dat helemaal niet nodig want alles is bespreekbaar te maken tegenover je vrouw. Ik denk dat als zij ziet wat jou gelukkig maakt, dat dat ook invloed zal hebben op haar en je hele gezin. Om je verlangens en dromen na te jagen, hoef je niet alleen in een hutje op de heide te gaan zitten...dat zit tussen je oren..

Ik zou zeggen probeer het eerst eens met kleine dingetjes om te doen en bouw dat verder uit...
Begin eens met een weekendje om de dingen op een rijtje te zetten, maak een lijstje, en begin vanuit de veilige haven die je tenslotte al heb, het verder te verwezenlijken. Betrek in sommige dingen je vrouw..onderneem ook samen leuke dingen die jullie dichter tot elkaar brengen...Laat je vrouw ook een verlanglijstje maken en bespreek de dingen die op jullie lijstjes to do staan...
Het zit hem niet in jouw vertrek hoor Hans...alleen zal je echt niet gelukkiger worden...zeker als ik er vanuit gaat dat het waar is wat je zegt en je vrouw niet kwijt wil en van haar houd....
Soms lijkt het gras aan de overkant groener..maar is dat ook zo..?
Gooi niet weg wat je hebt omdat je denkt wat je zal krijgen van meerdere waarde zal zijn...
Het zal je doen groeien ja en je tijdelijk een goed gevoel geven, maar de andere kant wat ook heel veel waarde heeft zal je verliezen als je de stappen 1,2,en 3 zal zetten om de verkeerde beredenering.
Mocht het zo zijn dat het eigenlijk zo is dat je diep in je hart voelt dat je vrouw niet 'the one' is, raad ik je ten zeerste aan om ALLE stappen te ondernemen die nodig zijn om je eigen geluk te hervinden..
No Matter What... Want dan is dit in princiepe een verdekt 'ongeluk' waar je, als je blijft, nooit uit zal komen, en het zal je nooit brengen waar je naar verlangd en behoefte aan heb.
Ik zou nog maar eens even een hele diepe, en eerlijke dialoog met mezelf houden v?ɬ??ɬ?rdat je dalijk stappen onderneemt die niet voldoende zijn onderbouwd en je alleen maar verdriet en ellende opleveren.
Bedenk dat alles wat je doet en onderneemt uitwerking zal hebben op jullie leven. Wees zeker tegenover jezelf, zo eerlijk mogelijk..tot op het bot! Als het misschien t?ɬ?ch met de gevoelde liefde te maken heeft tegenover je vrouw en je huidige leven met haar, haal daar dan alle doekjes vanaf die daar omheen gewonden zijn en wees eerlijk...voor jullie beiden.. Maak van je hart geen moordkuil...luister er naar en handel ernaar...

Ik hoop dat je wat aan mijn schrijven heb...

Een warme groet, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...