na 2 weken geen contact uiteindelijk toch smsje gestuurd

afbeelding van Naenia

hallo,

we zijn nu ondertussen sinds 22 mei uit elkaar Glimlach
de eerste paar weken waren echt een hel voor mij . heb hem constant liggen bellen, sturen, huilen, verwijten, vragen stellen dat hij er eigelijk een beetje gek van werd en nu uiteindelijk gwn kortaf tegen me doet, en geen contact meer met me zoekt.
Nu uiteindelijk is het gelukt om hem 2 volledige weken met rust te laten en gistren heb ik hem een smsje gestuurd met de vraag of hij na een tijdje iets zou willen gaan drinken met me en of alles goed met hem ging.
uiteindelijk heb ik een berichtje teruggehad en zei hij dat hij dat goed vond, maar voor de moment heel erg druk heeft , voor een week vertrekt naar een festival en dat hij het daarna nog niet weet. ma dat we wel zouden zien hoe of wat. voor de rest zei hij dat hij vond dat ik me ook eens moest gaan amuseren omdat hij waarschijnlijk weet dat ik constant thuiszit..

wat moet ik hiermee doen?

afbeelding van Senzy

Er niks achter zoeken...Hij

Er niks achter zoeken...Hij heeft duidelijk geen haast/behoefte om iets met je af te spreken. Dit klinkt keihard en is zo ontzettend NIET wat je wilt horen, maar laat hem. Hij moet uit zichzelf terug komen en niet omdat jij hem smeekt of vraagt of wat dan ook. Als jij weken hebt gesmeekt en gedaan, even twee weekjes rust genomen en dan nu weer contact opneemt, dan weet hij dat je nog steeds hetzelfde wilt. Het is prima dat je dat wilt, daar kun je niks aan doen. Maar hij wil dit blijkbaar nú in ieder geval nog niet. Rust, ruimte, afstand.. no contact (ja, daar is het weer). Laat hem maar contact opnemen en ga aan jezelf denken, hoe verschrikkelijk moeilijk dit ook is.
Haal geen hoop uit deze reactie, als een man je echt graag wil zien dan maakt hij wel tijd. En dan doet hij ook moeite om jou te zien.
En ga er uit! Niet omdat hij dat zegt, maar omdat je afleiding moet zoeken. Ook al heb je van een hele avond uit maar een kwartiertje afleiding gehad, dan is het dat al waard. Zoek vrienden, familie en kennissen op, ga sporten (ook een dooddoener maar zo waar, als je jezelf afbeult heb je echt minder tijd om aan hem te denken). Onderneem iets om jezelf te vermaken.
Sterkte, meisje..

afbeelding van Naenia

dankjewel voor je snelle

dankjewel voor je snelle reactie.
Het probleem is eigelijk dat ik in het zelfde dorp als hem ben gaan wonen om vaker bij hem te kunnen zijn.
en nu hij er niet meer is , ben ik constant alleen Glimlach
voorheen heb ik nooit alleen gewoond, dus ik kruip letterlijk aan de muren op.
Ik droom constant over hem, ik denk CONSTANT aan hem.. echt vermoeiend Glimlach
de laatste paar dagen heb ik ook heel erg last van hoofdpijn en huilbuien..
denk je dat het volledig over is, als iemand geen behoefte meer heeft aan contact?
x

afbeelding van mrpither

Re:

Je bent een verstandige meid, ik denk dat je het antwoord op die vraag wel weet.....
De acceptatie is het moeilijkste, en het pijnlijkste deel van de verwerking.

Wat zou jij doen als je om iemand geeft? wegblijven? nee toch.....

Sterkte

afbeelding van Naenia

tjah er zijn natuurlijk

tjah er zijn natuurlijk keerzijdes aan het verhaal he Glimlach
als jij nog van iemand houdt, maar ondanks dat gevoel merk je toch dat het niet meer gaat ga je toch bewust afstand nemen of niet?
& mijn gebel en gestuur heeft er zeker geen goed aan gedaan.

afbeelding van mrpither

Re:

Ja, maar het is je verstand dat afstand neemt... gevoel blijft altijd achter..
Je gebel en gestuur wordt door je gevoel veroorzaakt.. is helemaal niks mee hoor

afbeelding van maastricht

Klopt, doet geen goed, maar

Klopt, doet geen goed, maar doe het zelf ook. Ben gewoon soms boos op mezelf dat ik haar niet los kan laten. Neem het jezelf niet kwalijk Van de andere kant laten wij ons gevoel wel eerlijk en open zien.

Sterkte meid!

afbeelding van Remmes

Ik dacht dat ik prima alleen

Ik dacht dat ik prima alleen kon zijn maar dat valt tegen. Ik probeer nu wel steeds iets op te zoeken, haal wat vaker een boodschap (buiten het dorp) en fiets graag een stuk om. Verder is het ook heerlijk om alleen op bijv. het strand te zitten en geen enkele haast te hebben om naar huis te gaan omdat er niemand op je wacht. Thuis blijft het wel lastiger maar ik probeer de tijd te gebruiken om mezelf te veranderen en daarbij is dat rotgevoel soms wel nuttig.

Sterkte; Remco

afbeelding van Bellenblaas.

Hee meis, Ik ben het eens met

Hee meis,
Ik ben het eens met wat hier eerder gezegd is. Zoek er niet teveel achter, als hij je écht wilde zien had hij wel tijd voor je gemaakt. En ik weet dat dit heel hard en onaardig klinkt, maar ik ben bang dat het wel zo is. Ik weet heel goed hoe je je voelt, heb zelf ook een maand lang niks van me laten horen en hem daarna weer een berichtje gestuurd. Bij mij weet ik ook zeker dat het over is, en ik weet hoeveel pijn het doet. Probeer dingen te gaan doen, ookal heb je daar totaal geen zin in. Langzaam aan zal je je steeds beter voelen, dat beloof ik je. Maar het zal heel veel tijd nodig hebben.. Sterkte!