Gisteren een goeie dag gehad. Heb me bezig kunnen houden, niet echt veel aan haar gedacht. Voelde me niet geweldig maar ook niet slecht. Die beruchte date is onverwachts ook opgeschoven naar gisteravond. Mijn vrienden hadden haar uitgenodigd zonder dat ik het wist. Ik heb het wel leuk gehad. Heel de tijd tekeningetjes zitten maken voor haar en uiteindelijk haar zelf dingen laten tekenen. Daarna heb ik haar naar huis gevoerd. Nog een kort gesprek in de wagen, en dan naar huis. Het was wel okee.

Vandaag is het dan weer steil bergaf gegaan. Mijn ex studeert af vandaag. Iets waar ik zo naar uitgekeken heb om bij te zijn. Naast haar te staan...zo verschrikkerlijk trots... Ze heeft hard moeten werken om er te raken en ik heb alles gedaan om het haar in die periode ook zo makkelijk mogelijk te maken. Ik wou echt dat ze haar studies met een knaller zou afsluiten. Ik denk wel dat dat gelukt is, alleen ben ik er niet bij. Dat doet pijn, echt heel veel pijn. En nu ben ik weer in de put gesukkeld. Nu komen de vragen terug, de pijn en het gemis. Iets waar ik ook voor gestreden heb is zomaar weg. Zomaar...

En ik geef het toe... Elke avond hoop ik dat ze belt, elke avond hoop ik dat ik het bericht krijg dat ze me mist en dat het niet hetzelfde is zonder mij. Dat ze terug bij me wil zijn. En ik weet wel dat je daar niet aan mag denken, en ik weet ook dat het niet gezond is om nog steeds te hopen. Maar ik kan er niet aan doen. Het enige wat ik nu kan doen is sterk zijn en geen contact zoeken. Het valt me zwaar.

Deze relatie is serieus verkeerd gegaan door een aantal externe factoren. En voor haar is het allemaal afgesloten en zij kan verder. Ik blijf zitten met al de last. En die vent? Die zal er wel geen slaap voor laten. Dus uiteindelijk ben ik het kind van de rekening, ook al heb ik er nooit om gevraagd. En ik vraag me echt af hoe ik dit kan verdiend hebben.

Ik mis haar, en ja, ik wil haar terug bij me hebben. Maar zij wil niet. Dus ik sta er alleen voor, hopend op beterschap en geluk.

Ik weet het niet meer. Mijn leven is een puinhoop en ik nog veel meer.