Er zijn momenteel 0 gebruikers en 6 gasten online.
Na het vragen om geen contact meer te hebben
Jullie weten dat ik haar gisteren een mailtje heb gestuurd om geen contact meer te hebben.
Daarna kwam zei ze iets tegen me op msn. Ze zei dat het voorlopig het laatste was wat ze zou zeggen want ze wou mijn wil respecteren. ik zei dat ze niet boos moest zijn ( want zo klonk ze wel ) en legde haar uit dat ik het even allemaal alleen moest doen. Dat ik verder wou. Dat snapte ze wel. Tot daar ging het goed.
En dan opeens werd ik weer een weekhartig ( daar gaan we weer ) en zei dat ik haar zeker niet wou verliezen als vriendin ( dom van mezelf vind ik ). Ze zei dat ze daar al heel blij om was. Ik zei dat ik ergens ook hoopte op een nieuwe start tussen ons ( DOM!!!! ) want dat ik nog steeds veel van haar hou. Ze zei dat ze eerst haar leven weer in handen wou krijgen, damage control zeg maar. Ik snapte dat wel, maar ik vind het raar dat we nog steeds uren aan telefoon kunnen hangen en we elkaar toch heel hard missen. Nu ja, lang heeft het gesprek niet geduurd. Ze zei dat ze wel wist dat ik een nieuwe start wou met haar.
Dan zei ik dat ik haar hard zou gaan missen. Ze zei dat zij me ook heel hard miste. En dan vlak voor ze afsloot typte ze "Love you".
KLOTEKLOTEKLOTE! Waarom doet ze dat nu? En waarom kan ik niet eens sterk in mijn schoenen staan en zeggen dat ze gewoon moet oprotten? Ik haat mezelf des te meer dat ik terug geplooid ben voor haar.
- Broodje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Broodje
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Je moet jezelf niet haten,
Je moet jezelf niet haten, het is heel logisch dat je 'terug geplooid' bent voor haar, je houd immers nog heel veel van haar. Tja het enige wat ik kan adviseren is even geen of weinig contact hebben en het komt allemaal wel goed tussen jullie als jullie echt met elkaar verder willen. Misschien moet je haar blokkeren op msn? Dan zie je ook niet dat ze online is. Sterkte.
Ik heb het ook!
Ik had hetzelfde als jij. Ik had besloten geen contact meer op te nemen. 's Avonds was ik weer kapot, ik zat er helemaal doorheen en stuurde een sms. de volgende dag zag ik hem en ondanks mijn voornemen om mezelf de pijn te besparen werd ik ook weer zwak en deed hetzelfde als jij. Het ik-wil-je-terug-verhaal...
Het hoort erbij kennelijk. Je moet jezelf niet haten en niet boos zijn. Je voelt gewoon nog heel veel voor haar! Dat is niet jouw schuld! Het gaat vanzelf beter, het verzet bedoel ik. Jouw verzet tegen haar lieve woorden.
xxx Simone
Tis moeilijk hoor, echt. Ik
Tis moeilijk hoor, echt.
Ik heb er ook nog steeds erg veel moeite mee.
Maar ik doe het niet.
Ik bel of mail niet. Wat heb ik daaraan?
Stel dat ze iets liefs zegt, dan ben ik weer van de kaart. Dan gaan mijn gedachten automatisch 180 graden om, om vervolgens van een koude kermis thuis te komen.
Soms moet je voor jezelf de afweging maken.
Doe ik het wel, met het risico dat je verder in de put komt, of laat ik het zo, hoe moeilijk ook.
Ik mis haar ook, elke dag weer, maar het boek is dicht.
Ron
x
Volhouden!!!
Hoi allemaal!
Ron, ik vind het heel sterk van je dat jij dat kan. Luid applaus!!! Het hebt er waarschijnlijk ook de tijd voor nodig gehad. (Hoe lang is jou realatie over?). En ik denk dat jij degene bent die kan bevestigen dat contact geen deugd doet als je echt los wil komen van het gevoel.
Uiteindelijk maakt iedereenb die keuze voor zichzelf. De ene heeft niet steeds baat met wat de andere doet. De ene dag staa je ook sterker dan de andere. Veel hangt af van je gevoel, emoties, verdriet en je karakter.
Het is nu 4 dagen geleden dat ik hem (de ex) zag met zijn vriendin. En het is nog geen ogenblik uit mijn gedachten geweest. En toch ben ik trots dat ik niet naar hem toe ben geweest. Ik begin meer het gevoel te hebben dat ik hem nog maar weinig te vertellen heb. Hij zijn leven... ik word ook wel weer gelukkig.
Soms wil je zo graag van het gevoel verlost zijn en wil je te grote stappen nemen. Vandaag heb ik me tevreden proberen te stellen met een klein stapje... geen contact... ookal had ik ergens gehoopt op een smsje omdat ik niet ben komen opdagen. Hij zit er blijkbaar niet mee... goed... dan wil ik ook verder. Voorlopig van dag tot dag leven...
Binnen een maand is er een feestje waar we beiden moeten zijn. Ik bereid me nu reeds voor op een stap achteruit als ik hem daar in volle ornaat met zijn nieuwe aanwinst zal zien... maar ik laat me niet kennen en zal zorgen dat ik straal op die dag. Dat contact leidt weer tot een overwinning moet ik dan maar denken. Wat vinden jullie hiervan?
Denk eens even aan hoe je hebt leren lopen... met vallen en opstaan... pasje voor pasje...
En nu... is er iemand die zich nog afvraagt hoe het mogelijk is dat je elke dag duizenden stappen zet...
Take care! Liefs, Z.
Soms moet je ook trots op
Soms moet je ook trots op jezelf zijn. De ander is dat niet meer op je.
Naast het emotionele gebeuren, heeft ook je zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen.
@ Zwijntje: sterk vind ik het niet, althans zo beleef ik het niet.
Ik moet mezelf beschermen, anders ga ik er aan kapot, en ik heb ook nog een zoontje. En hij mag nooit de dupe worden. Nooit.
Geraldine schreef vanavond dat wellicht contact wel goed zou zijn, gezien vanuit het oogpunt van een neutraal iemand.
Dat kan, maar dat verschilt per situatie.
De relatie is verbroken door haar, nu 5 of zes weken geleden, ik weet het niet eens precies meer (zie mij blogs).
Het is allemaal zo vers, en echt dit doet zo erge pijn. Maar ik laat niet toe, dat ik er aan onderdoor ga.
Ik vecht, ik wankel, maar ik val niet.
Sterkte allemaal, en hou vol!
Ron
x