Start › Blogs › chantal's blog

naar gevoel

afbeelding van chantal
Ma, 13/06/2005 - 20:01 — chantal

Het is weer terug, dat nare, nare gevoel. Dat gevoel wat ik ook had in het begin. Het gemis van hem, zijn stem, zijn lach, alles. Maar je kan er niets meer mee. Je wilt het kwijt, maar het gaat niet.

Na bijna 4 maanden is het verdriet niet minder, alleen leiden de dingen die ik in de afgelopen 4 maanden heb gedaan, meer af. Je bouwt 4 maanden lang, bewust en onbewust, een nieuwe wereld om je heen op. Dat zijn nu de zaken die me bezig houden. Maar toch maakt je hart en je verstand soms een sprongetje terug in de tijd. Dan herinner ik me weer hoe gelukkig ik was, samen met hem. Dan kan ik het wel weer uitschreeuwen om al dat moois wat me is ontnomen. Door dezelfde persoon die me het ooit gaf!

Nee, vandaag geen goede dag, hopelijk gaat het morgen weer wat beter. Maar echt slijten, dat nare gevoel definitief kwijtraken, ik geloof daar niet in. Je moet er gewoon ermee om kunnen gaan.

Ma, 13/06/2005 - 20:46 — Mike74
afbeelding van Mike74

Ik ben bang dat je gelijk

Ik ben bang dat je gelijk hebt... Maar als ik zo je blog lees ben je toch al een heel eind op weg! Je bent *al* vier maanden verder... Het gevoel zal zeker niet zomaar weggaan... het zal zelfs niet helemaal wegslijten, maar in de loop van de tijd zul je het zeker wel een plaatsje kunnen geven...

Sterkte!

FreakFire

Every moment marked with aparations of your soul...

Ma, 13/06/2005 - 20:54 — geraldine
afbeelding van geraldine

naar gevoel

Hoi Chantal,

Het is net alsof ik mezelf hoor denken. Ik dacht vandaag en gisteren ook: shit het is weer terug,dat vreselijke gevoel. Van heimwee, van verkeerde kriebels in mijn buik.
Ik baal ervan. Hoe lang duurt dit?
En mijn relatie was amper een jaar. Maar daar komt wel bij dat ik ook een jarenlange vriendschap lijk kwijt geraakt te zijn.
Wat doe je tegen zo'n gevoel?
Afleiding helpt maar tijdelijk.Als je weer thuiskomt of de visite weg is, dan komt het weer dubbel op je af.
In het begin hielp het heel erg om de negatieve dingen van hem te bedenken. Maar het lijkt wel alsof nu het gevoel zich daar niets meer van aan trekt. Want ook ik was in het begin gelukkig, en dat gevoel komt heel schrijnend terug. Vorig jaar om deze tijd...
bah, waarom denk ik dat toch bij alles wat ik doe, bij alles wat ik tegenkom!!! Help!!
Chantal, er zijn dus meer mensen die hetzelfde klote gevoel hebben..
Misschien helpt het om tegen elkaar erover te schrijven.
Het lijkt wel alsof het erger wordt in plaats van dat het slijt, kan dat...?? NEe toch? Dat wil ik helemaal niet.
Hoe zit dat bij jou Chantal?