Ik kwam haar zojuist tegen. Zij op de fiets, ik in de auto. Zij stak de weg over, ik moest op haar wachten. Ik stak gewoon beleefd mijn hand op, waarom niet? De vriendschap is over en dat kwam door haar, zij bedroog me voor de zoveelste keer en daarom heb ik er een punt achter gezet, ik kon niet anders meer. Maar we hebben ook heel veel leuke dingen gedaan samen en dat is wat telt. We zijn volwassen en zo hoor je hier ook mee om te gaan.
Zij keek me vuil aan en als een blik kon doden, had ik dit nu niet meer kunnen typen. Haar blik kon ik wel vertalen, die zei: 'Vuile klootzak.' en ze fietste door zonder terug te groeten.....

Dus wat heb ik weer gedaan? Haar een mailtje gestuurd en dat was als volgt:

Je moet me toch wel vreselijk haten als je zelfs het fatsoen niet eens hebt om even je hand op te steken als ik je tegenkom.
Gedraag je toch eens volwassen, dat doe ik ook. De vriendschap is kapot gegaan door jouw schuld, niet door de mijne en reageer dan niet alsof het mijn schuld is. Dit soort dingen gebeuren nu eenmaal in het leven en we hebben ook leuke dingen meegemaakt. Ik vind het ook jammer dat het zo moest lopen maar dat het ooit zou gebeuren wisten we allebei. Of ben je kwaad omdat ik de vriendschap op deze manier heb verbroken misschien? Geloof me, als we in discussie hadden gegaan, hadden er wel eens vervelende dingen kunnen gebeuren dus deze manier leek me beter.

Mijn voorstel is om normaal te doen en ons niet als kinderen te gedragen. Wil je dat niet, mij ook best maar het staat zo onvolwassen.

Was dit dom om te doen denken jullie? Verdomme, het steekt me wel natuurlijk en dat weet ze donders goed.